KWO Whatsapp met Franklin Broeckx
Franklin, inmiddels draai je al enorm lang mee in het karperwereldje. Vanaf het eerste nummer van Dé Karperwereld in ’97 ben je bij dit magazine betrokken. Nog altijd met veel plezier?
Jazeker, nog steeds met veel plezier. Het was aanvankelijk maar de vraag of zo’n magazine überhaupt bestaansrecht zou hebben en zelfs hoe het er qua inhoud uit zou moeten zien. Natuurlijk had onze uitgever wel de knowhow in huis, maar gingen Hans Groenewoud en ik de redactionele invulling in handen nemen. Dat deden we puur op basis van ons eigen karpervissersschap met Marco Kraal als wetenschappelijk adviseur, we deden het op gevoel als het ware, en volledig naar eigen goeddunken, met de uitgever als redactionele waakhond achter ons. De combinatie van een professioneel uitgever met twee fanatieke hobbyisten bleek gelukkig heel goed uit te pakken. Het ging niet altijd zonder slag of stoot, het grote dieptepunt was natuurlijk het veel te vroege en geheel onverwachte overlijden van Hans. Dat was een gouden kerel en iedereen die hem beter kende, mist hem nog steeds. Gelukkig sprong Mark van Balveren later mee op de tandem en konden we de goede koers vasthouden en tot op de dag van vandaag doorzetten, hoewel inmiddels op alle fronten professioneel speelt ‘het gevoel’ voor wat betreft de redactionele invulling nog steeds een heel belangrijke rol.
Geen pieken zonder dalen, aan de Bluesplas heeft iedereen ‘recht’ op ontbering.
Inmiddels ben je al een tijdje fulltime in dienst en de grote vraag is altijd: ‘Voelt het alsof je van je werk je hobby hebt gemaakt?’
Ja eigenlijk wel, hoewel ik met name het eerste jaar flink heb moeten aanpoten. Aangezien ik zo’n beetje de allereerste sollicitatiebrief in mijn leven eruit deed naar BEET in ’86, kun je wel stellen dat dit mijn grote wens was. Dat ik toen nog niet zwaar genoeg werd bevonden, is overigens volledig terecht.
Ook op een ander front is het flink aanpoten geweest, immers geven wij ook sportvisbladen als Dé Roofvis, Witvis Totaal en Zeehengelsport uit en sinds enige tijd hebben we ook een heel fraai vis/vijver/aquaria-blad met de naam ‘Houden van Vissen’. Dat betekent dat ik me flink heb moeten verdiepen in die andere disciplines. Inmiddels ben ik behoorlijk allround geworden en hoewel ik daar aanvankelijk best tegenop zag, kan ik nu alleen maar stellen dat het mijn job nog leuker maakt.
Franklin was er al vroeg bij met karpervissen en een stille wens was ooit eens hengelsportredacteur te worden. Zie het antwoord van BEET in 1986…
Met Dé KW kunnen jullie putten uit een groot reservoir aan top auteurs en tot mijn plezier heb ik de laatste paar uitgaves artikelen kunnen lezen van de Grootmeester: Rini Groothuis.
Jazeker, voor inmiddels verschillende generaties karpervissers is Rini Groothuis dé master. Ook voor mij in ieder geval en dan ben je als redactieteam ook serieus blij als hij schrijft voor je magazine! Die paar jongere karpervissers die hem nog niet kennen, moeten beslist eens de nodige literatuur van hem tot zich nemen. Ik kan niet in een paar regels uitleggen wat deze man voor onze hobby heeft betekend, dat heeft iedere rechtgeaarde karpervisser wel op zijn eigen manier ervaren en anders moet die het zeker nog ervaren. Het zal een verrijking zijn je in Groothuis te verdiepen. De man heeft een stel belangrijke kwaliteiten in huis die hem wat mij betreft tot de peetvader van de Nederlandse en Belgische karpervisserij maken. Hij weet gewoon écht veel van karper, zo is hij ook in de koiscene een gewaardeerd kenner (hij schrijft ook in ‘Houden van Vissen), is hij een piccobello visser – hij vangt nu op zijn 66ste zelfs beter dan ooit ervoor-. Én hij is een geweldige schrijver, want hij houdt je aan het papier gekluisterd tot de allerlaatste letter en dat is voor een verwend publiek als karpervissers heel erg knap! Maar bovenal, is het een geweldig aardige en zeer charismatische man. Als er eentje een standbeeld verdient in onze scene dan is het wat mij betreft Groothuis. Het mag duidelijk zijn Michiel, dat ik net als jij heel blij ben dat hij, na enkele jaren radiostilte weer over karpervissen schrijft.
Ik kan niet in een paar regels uitleggen wat deze man voor onze hobby heeft betekend.
Zijn er nog leuke nieuwtjes omtrent Dé Karperwereld?
Jazeker, erg leuk nieuws zelfs, maar het is helaas nog net te vroeg om dat te delen. Dat zou mijn baas niet leuk vinden… Maar als de tijd rijp is kom ik bij je terug 😉
In Dé KW Live (de rubriek aan het begin van ieder nummer waarin de lezers worden bij gepraat over de avonturen van Mark van Balveren, Toon v/d Bruggen, Kevin Sleutjes en Franklin himself) lezen we niets meer over de ‘Bluesplas’. Kun je wat over dit water vertellen en de reden waarom je dit achter je hebt gelaten?
Inmiddels is ons clubje inderdaad wel klaar op de Bluesplas, hoewel het altijd ergens in je achterhoofd blijft doorzingen hoor. Eenmaal ‘de Blues’ je in haar greep heeft, ben je er niet zomaar vanaf kan ik je verzekeren. Alleen al om het een klein stukje te kraken, moet je flink doorzetten en behoorlijk wat tijd kunnen investeren. Je kunt het overigens best eens treffen als gelukszoeker, maar dat geluk is snel op en de meeste vissers moeten er tot op hun tandvlees gaan, het water heeft nu eenmaal niet voor niets deze bijnaam. Toon, Kev, Mark en ik hebben er ieder wel ons portie ‘pech & geluk’ gehad, dat is een heerlijke combinatie in het vissen, toch? Geen pieken zonder dalen, aan de Bluesplas heeft iedereen ‘recht’ op ontbering. Het water heeft iets mysterieus, het groen is anders dan elders en de vogels zingen er mooier dan soortgenoten in de tropen. Er zwemmen karpers die het Nederlands record niet zullen breken, maar die wel zo oud zijn dat je ze met ‘u’ aanspreekt. Ze waren al oud toen ze werden belaagd door een jonge Rini Groothuis, kun je nagaan.
Wil je meer over dit bijzondere water weten, sla er dan de oude KW’s eens op na of check me binnenkort in Maurik, dan zal ik je erover vertellen. In de winter wil ik er trouwens nog eens een beul van een snoek gaan vangen, dat is dus opnieuw vragen om afzien.
Ze waren al oud toen ze werden belaagd door een jonge Rini Groothuis, kun je nagaan. Deze vis is nog ergens terug te vinden in het Grote Karperboek…
We vingen op dat je recent zelfs een mooie, Nederlandse veertiger wist te vangen?
Ja klopt Michiel. Je hebt de primeur. Het is een vangst waarmee ik erg mee in mijn sas ben, want het was wel even geleden dat ik een dergelijke grote spiegelkarper ving. Toch moet ik vooral zeggen dat ik onze vismaat Kevin alle dank verschuldigd ben, want zonder zijn toedoen had ik deze vangst niet mogen beleven! Ik was toe aan een nieuwe uitdaging, niet zozeer aan nieuw water of een bepaalde karper, maar gewoon een andere benadering. Met een bevriende karpervisser/auteur elders in het land sprak ik af om een seizoenlang niet met boilies te vissen. Maar eerlijk gezegd verliep de aanvang van het seizoen taai, struinend wilde het nog wel lukken omdat daar het visuele aspect een veel grotere rol speelt, maar statisch was de buit erg karig…
Afijn, Kevin nodigde me uit voor een doordeweeks nachtje op een stek van hem. Omdat hij vooraf had gevoerd, was het vriendelijke, doch dringende verzoek om daar niet met mijn partikels te gaan knoeien. Daaraan gaf ik gehoor en nog geen drie uur later had ik beet, dus tja.
Kevin heeft niet alleen een neusje voor grote vissen, maar ook voor de mooiere exemplaren!
Het was de nummer drie van het water. De nummers één en twee, beide schubkarpers van droomformaat werden trouwens binnen een week door Kevin zelf gevangen. Die kerel is werkelijk ongelofelijk als het op het vangen van grote vissen aankomt, hij is dé kanjerkoning van het Maaskantje. Volgend voorjaar volgt het volledige relaas in ons magazine.
Daaraan gaf ik gehoor en nog geen drie uur later had ik beet… Het was de nummer drie van het water.
Op de Facebookpagina ‘De Oude Karperdoos’ (de pagina voor ‘oldskool visfoto’s) zagen we een flink aantal foto’s voorbij komen van jouw hand. Je was er al vroeg bij, ook bij De KSN?
Ja, de ‘good old ‘KSN, toen nog Karper Studiegroep Nederland. Met twee verenigingsbladen (formaat zakagenda én in zwart/wit) was dat het enige plekje waar een karpervisser terecht kon om andere vissers te ontmoeten. Volgens mij ben ik nu ongeveer 25 jaar lid. Er waren toen nog niet zoveel karpervissers als tegenwoordig, maar er was heel duidelijk een tweespalt: sommige karpervissers vonden de KSN namelijk nogal elitair destijds. Ik heb dat nooit zo ervaren, voor mij voelde het als een veilig nest voor karpervissers waar je fijn over je hobby kon praten. Het was ook een mooi podium om je eerste pogingen tot een artikel te proberen of voor een bescheiden publiek aan andere vissers wat over je visserij te vertellen. Alleen typte je tekstje toen nog op een schrijfmachine en deed je een presentatie met dia’s in glas, best wel lachen eigenlijk. Mooie tijden waren het en ik ben nog steeds lid, alleen moet ik eerlijk toegeven dat ik niet heel actief meer ben in deze club, des temeer respect ik heb voor de mensen die daar nu de kar trekken.
Je bent natuurlijk al wat ouder, dus kun je je eerste karper nog herinneren?
Als je het zo vraagt lijkt het wel alsof ik bejaard ben haha… Maar , jazeker ik kan me het nog goed herinneren. Ik was 15 jaar jong én het was een schub van 15 pond, dat is makkelijk onthouden: in oktober is het 30 jaar geleden. Een soort jubileum realiseer ik me nu. Het was op een typisch Brabantse wiel, op een vlok en de vis liet me alle hoeken van het water zien. Zonder dat ie het wist heeft deze karper behoorlijk wat teweeg gebracht in mijn leven. Overigens ving ik deze zomer opnieuw een vis aan zo’n vlok, het was een Koi die ik al een paar keer had gespot onder een groot leliebed maar die zich niet eerder liet verleiden. Leuk dat dan zo’n zacht dichtgeknepen stuk brood om een enkel haakje nog steeds blijkt te werken, hier bracht een boilie overigens geen uitkomst.
Wat is het grote verschil met ‘vroegâh’? In hoeverre heeft de commercie de visserij veranderd?
Weet je, alles verandert in het leven, en ook het karpervissen is daaraan onderhevig. Zo’n verandering bestaat uit zowel positieve als negatieve ontwikkelingen. Dus ja, er is verschil met vroeger en wat het grootste verschil is? Misschien wel dat er nu veel meer vissers zijn dan toen; van Einzelgangercultuur naar bevolkingsgroep, en dat is begrijpelijk, karpervissen is nu eenmaal een fantastisch tijdverdrijf! Daaruit voortvloeiend is de karper met ons meegegroeid, niet zozeer in aantal maar eerder in individueel formaat. De commercie heeft veel goeds gebracht, de kwaliteit van de producten is goed en er is veel aandacht voor visveiligheid. Dat sommige vissers zich helemaal knotsknettergek laten maken door het ‘commerciële geweld’ ligt natuurlijk altijd nog vooral aan henzelf.
Franklin met aan zijn zij een paar levende karperlegendes, uiterst links Rob Schneider, dan Rini Groothuis en rechts Jan Junge. En wie o wie hangt er op de achtergrond in posterformaat…?
Je lijkt me een visser die het ‘nodig’ heeft om aan de waterkant te verblijven, iemand die gek zou worden als hij niet mag vissen?
Dat heb je goed in de gaten, ik heb periodes gekend dat ik meer aan het water sliep dan thuis. Maar wat je zegt; het gaat me vooral om het vissen zelf. Gelukkig heb ik ontdekt dat ik met wat meer frequentie een paar uurtjes of een nachtje aan het water te verblijven, die dagen- en nachtenlange escapades prima kan compenseren. Ook vind ik het fantastisch me op andere vissoorten te concentreren, in het begin geneerde ik me er zelfs een beetje voor, maar tegenwoordig is het van absolute meerwaarde. Ik durf zelfs te beweren dat wanneer je jezelf in andere disciplines verdiept, je op termijn een betere visser wordt. Over dat ‘gek worden’ gesproken, een aquarium en een begripvolle vriendin doen helende wonderen. Die laatste voelt trouwens heel goed aan, om als het nodig is me volledig mijn gang te laten gaan; indien hardcore nachtmissies toch noodzakelijk blijken!
In Dé KW Live kom je over als een volhardende visser die geduldig wacht op die grote vis, dat éne target. Zie je jezelf als ’targetvisser’?
Dat ben ik wel voor een lange periode geweest en natuurlijk is het nog steeds fijn als je in je achterhoofd hebt dat je kans maakt op een (bepaalde) grote vis. Maar het zou niet goed zijn voor m’n gezondheid als ik op dit moment weer in de ban zou raken van een heuse target. Het zijn periodes die deel uitmaken van je vissersbestaan en van intensieve invloed zijn op je leven. Ik houd vooral van het vissen zelf, vangen is daar een onderdeel van en natuurlijk heb ik nog wel een paar vissen op mijn verlanglijstje staan. Die ga ik voorlopig niet rücksichtsloos achter de schubben aan, ten koste van de mensen die me lief zijn en dus ten koste van mezelf.
Het is natuurlijk wel ‘vet kicken’ als je een bepaalde topvis op finesse wijze ergens instant tussenuit kunt hengelen…, al is de kans natuurlijk wel klein tussen alle bloedfanatici en bijbehorend boiliegeweld.
Daarom is KW Live tegenwoordig ook een mooie stek om te delen met allerlei bekende en minder bekende karpervissers en deze live aan de waterkant aan de tand te voelen over hun visserij. Je komt op plekken waar je niet eerder was en je hoort verhalen om van te smullen.
De Bluesplas. Er zwemmen karpers die het Nederlands record niet zullen breken, maar die wel zo oud zijn dat je ze met ‘u’ aanspreekt.
Wordt er nog wel eens in het Franse land gevist? Ik kan me herinneren dat je ooit eens op Oriënt zat met Ief! Is je liefde voor Frankrijk wat afgebrokkeld?
Klopt, dat was in 2005 mét die malle Ief en het was tevens mijn laatste Frankrijktrip tot nu toe. Niet dat die bewuste trip zo slecht was bevallen hoor, in tegendeel zelfs. We waren twee weken te vinden op de Michelin-stek en we beleefden er een bijzondere tijd, niet zozeer voor wat betreft de vangsten, want we vingen slechts twee karpers en een zeelt. Trouwens, van die laatste heb ik nu nog spijt dat we die direct vanuit het net hebben teruggezet, damn dat was een kanjer zeg! We hadden fantastische gespreken, zoals je die alleen tijdens lange sessies aan het water voert, je weet wel doorspekt met zware levenskwesties en zo.
Achteraf heb ik ook enorm gelachen toen Ief acute spit opliep tijdens het aardappelschillen. Terwijl hij vanaf zijn visstoeltje een pieper in een emmer wilde gooien, schoot het in zijn rug, viel hij om en heb ik hem vervolgens op zijn stretcher moeten leggen. Daar is hij 48 uur non-stop in dezelfde positie blijven liggen. Het leuke aan Ief is dat hij tijdens zo’n toch wel erg pijnlijk moment zelf het hardste lacht.
Ik kom zeker wel weer terug in Frankrijk, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik op dit moment nog niet zoveel motivatie heb. Zou niet weten waar ik een herstart moet maken, misschien wel de Moezel want daar heb ik mijn meeste ‘Franse tijd’ gesleten. Ik ben trouwens dit jaar met collega en vismaat Thijs in Zweden wezen snoeken. Nou, als je eens echt onder de indruk wil raken van grote meren omringd met natuurschoon, dan kan ik zo’n trip van harte aanbevelen. Al zal het met de karpervangsten daar niet zo’n vaart lopen, misschien is het wel wat voor jullie als voormalig Alpen-pioniers?
Franklin met een mooie Zweedse snoek, check het formaat van het water eens op de achtergrond!
Mmm, wie weet… Maar even iets heel anders, iets actueels, want op 7 en 8 september a.s. is de Hengelsport Outdoor Fair op het Eiland van Maurik. Met Dé Karperwereld zitten jullie dicht bij het vuur van de organisatie. Het belooft een groots evenement te worden hè?
Dat wordt het zéker, het unieke is dat er niet eerder een dergelijk groot en volledig buiten gehouden hengelsportevenement werd georganiseerd, met daarbij volledige aandacht voor alle denkbare sportvisdisciplines. Erg veel ruimte, zo’n 25.000 vierkante meter, met rond de 400 meter aan totale oeverlengte voor demonstraties direct aan én op het water, met daarnaast aparte exposities waar de inmiddels 90 deelnemende partijen hun producten en diensten presenteren. Voor de karpervisser is er heel veel te beleven en kun je rekenen op een gezellig dagje uit met je familie en/of maten, vol met alle denkbare sportvisplezier. Je zult als karperspecialist versteld staan van wat er op je ‘eigen gebied’ te zien is, maar zeker ook een ‘feest der herkenning’ vieren als je vissers treft die net zo bezeten zijn als jij, maar dan van een heel andere tak van sportvissen. Je zult verheugd zijn de parallellen te ontdekken en misschien zeker nog wat opsteken van zaken waar je tijdens het karpervissen niet zo snel bij stil staat. Het wordt een sportvishappening die je eigenlijk niet mag missen…
Nederlandse schubkarpers van dit slag vervelen nooit, zelfs niet na 30 jaar karpervissen.
Mark Hofman en ikzelf zullen ook aanwezig zijn om daadwerkelijk te vissen en te vertellen wat onze aanpak en tactieken zijn. Welke andere (bekende) vissers komen er voor demonstraties?
Vlakbij jullie stek hebben we nog twee andere duo’s uitgenodigd. Pieter van de Werfhorst en Saron Debets. Het ongekroonde koningskoppel van Strategy, zeg maar, is permanent aan het vissen. Deze twee vissers staan hun mannetje in binnen- en buitenland, nog niet eens zo heel lang geleden kwamen zij nog in de publiciteit omtrent de geweldige Italiaanse vangsten die ze op DVD aan het grote publiek hebben geopenbaard. Alleen daarover kunnen zij waarschijnlijk al honderduit vertellen én uitleggen, een mooie kans om hun materiaal eens nader te bekijken. Het andere koppel bestaat uit twee vissers, die net als jij trouwens, al diverse fraaie artikelen in Dé Karperwereld publiceerden: Roy Alofs en Roderick Langeveld. Verdere introductie is amper nodig, het zijn twee geboren karperavonturiers die het liefst ver van de platgetreden paden afwijken en immer een tactisch plan achter de hand hebben. Waar Roy misschien iets meer techneut is, is Roderick misschien wat beter in improviseren tijdens het vissen, bij elkaar staan deze twee zeker garant voor mooie karperpraat en kunnen ze de bezoeker beslist het nodige bijbrengen. Jou en Mark Hofman hoef ik beslist niet verder voor te stellen op jullie eigen site, maar ik vind het echt onwijs tof dat jullie tijdens de Hengelsport Outdoor Fair aan het vissen zijn!
Nog meer karpervissers? Zeker wel, het overgrote deel van het Spro/Strategy-team is aanwezig (Roy Pluim, Erwin Vos, Ricardo Broekhuizen, Martijn van Ommen etc…), een delegatie van het Benelux Nash-team (Willem, Rick Bongers, Nick Beuvink én Joery van der Beek), Eino Gangelhof met zijn BFP-team, Christian Heymanns van Successful Baits. Ook het Avk-fieldtestteam, met o.a. Frank Avezaat en Fred Janssen is present. John Stekelenburg en Cor Jamin van Demon Baits die kort na de Fair afreizen naar Portugal om namens ons land aan het WK Karpervissen deel te nemen. Aasexpert Hub Genders van Keen Carp komt tekst en uitleg over goed karperaas geven. Frank Stevens van Flexible-Carpfishing en zijn vrienden vind je op, aan én als je goed kijkt misschien ook wel ónder water terug… Joh, beste Michiel en dan nog ben ik er niet.
Laat ik afsluiten met te vermelden dat je alle info terug kunt vinden op: www.hs-outdoorfair.nl van nieuwe updates en FB-acties op de hoogte wordt gebracht op onze Facebook-pagina: klik hier. En voor de frequente smartphone gebruikers hebben we natuurlijk Twitter!
Goed Michiel, we zien elkaar op het Eiland van Maurik in het weekend van 7 en 8 september. Tot dan!
Franklin, super bedankt voor dit mooie gesprek en we spreken elkaar!
Michiel Pilaar
