KWO Whatsapp met Ernesto Kamminga
Ernesto, je bent een van de bekendste karpervissers van Nederland. De meeste mensen zullen je herkennen uit de vele filmpjes die jij hebt gemaakt. Hoe zag jou visserij er voor die tijd uit, en wanneer sloeg de fanatisme toe?
De eigenlijke “karpervirus” sloeg toe op het moment dat ik mijn eerste karper ving ik was toen acht jaar oud. Echter voor die tijd was ik ook al gebiologeerd of moet ik zeggen geobsedeerd door deze vis, i.p.v. van de gebruikelijke popsterren aan de muur, had ik posters van karpers uit de Beet gehaald en in mijn slaapkamer opgehangen. Je kunt je dan ook wel voorstellen dat deze vis vaak de hoofdrol vormde in mijn dromen. Het enige wat ik kon als kleine kerel van zes a zeven jaar oud, was een beetje fantaseren over deze grote, sterke en geheimzinnige vis, eentje daadwerkelijk vangen was op dat moment letterlijk een ver van mijn bed show. Gelukkig had mijn vader, die zelf een begenadigd visser is, dit natuurlijk wel in de gaten en op mijn achtste nam hij me voor de eerste keer mee om specifiek op karper te vissen. Om een lang verhaal kort te maken we vingen in een naburig kanaal, twee karpers op de pen, als aas gebruikten we een mooie kruimige aardappel.
Een jonge, gretige Ernesto. Toen al had hij een grote passie voor de karpers.
Vanaf die tijd was Ernesto ‘hooked for live’! Na deze eerste vangst is er geen jaar voorbij gegaan of ik ving wel een aantal karpers. (met dank aan vader) In aanvang viste ik vooral met de pen en in het oppervlak met broodkorsten. Echter dit veranderde al snel doordat ik moeilijkere wateren ging bevissen en zo meer uren moest maken voor een vis. Na lang aandringen wist ik zelfs mijn moeder ervan te overtuigen, dat ik ook s’nachts aan de waterkant moest zijn…..en zo viste ik in mijn tiener jaren al met zelf gemaakte kattenvoerboilies en kippenmais. Vissen kost natuurlijk ook geld en om het vissen een beetje te bekostigen had ik op dertienjarige leeftijd al een bijbaantje in een hengelsportspeciaalzaak. De jaren erna kreeg ik op visgebied minstens windkracht tien in de rug, wat achterna gezien vrij logisch was. Want in tegenstelling tot mijn leeftijdsgenoten die uitgingen en achter de vrouwen aangingen. Ging ik naar de waterkant achter de karpers aan……Deze drang om te vissen is eigenlijk iets heel geks en niet goed te omschrijven, het is iets dat je hebt of dat heb je niet.
De drang om te vissen is nooit meer weggegaan…
Blijkbaar zit het vissen mij in het bloed en het bloed stroomt nu eenmaal waar het niet kan……toch is het met mij nog goed gekomen hoor, want ik ben inmiddels al weer 14 jaar gelukkig getrouwd en vader van twee geweldige dochters!
Een tijd lang werkte je voor een groot merk in de hengelsport. Je maakte van je hobby je werk. Wat houdt dat in? Lekker veel vissen?
Kijk, je moet weten dat in eerste instantie (toen ik voor Korda EU ging werken) mijn werk en mijn hobby uitstekend samen gingen. Mijn opdracht was (samen met een Duitse collega) om de marketing van Korda EU op poten te zetten. Ik begon dus met een wit blad papier, wat betekende dat ik vooral uitvoerende taken deed zoals de website vertalen naar het Nederlands, maar ook foto’s, reviews en artikelen maken voor de bladen. Op deze manier was ik dus geregeld aan de waterkant om content te verzamelen voor mijn werk. Mensen die me goed kennen weten dat ik naast een harde werker ook veel passie in mijn baan stop.
Ernesto schreef veel artikelen voor de Korda website. Klik op de afbeelding om verder te lezen.
Het duurde dan ook niet lang of we werkten samen met 52 verschillende bladen in 16 verschillende landen. Daarnaast heb ik het hele interactieve media gebeuren opgezet, een team samengesteld, een layouter, media editor en vertalers aangetrokken en last but not least ben ik begonnen met het maken van filmpjes. En ondanks dat het me heel veel tijd en moeite heeft gekost om dit alles goed op poten te krijgen, kan ik terugkijken naar een geweldig resultaat. In mijn periode bij Korda EU heb ik een enthousiast team van zeer bekwame vissers weten samen te stellen en samen hebben we een positieve invloed gehad op het bedrijf! Een dergelijk resultaat geeft natuurlijk altijd een goed gevoel!
Ernesto samen aan de slag met David Wouters.
Zitten er ook nadelen aan een job ‘binnen’ het karpervissen?
Elke werk heeft zijn voor en zijn tegens, voor mij was het grootste probleem dat ik veel van huis was. En als je dan na een paar dagen weer thuis komt is je email box al weer vol gelopen en dan hebben we het nog niet over een telefoon die rood gloeiend is van het bellen. Daarbij moet je ook nog even alle planningen zien rond te breien, deadlines halen van bladen, voorbereidingen treffen voor filmshoots etc. Al met al kon ik deze werkzaamheden gewoon niet goed combineren met mijn gezinsleven.
Onlangs kwam het nieuws dat je terug bent gegaan naar je professie als rattenvanger. Waarom heb je die keus gemaakt?
Nu moet je weten dat mijn vrouw en kinderen het belangrijkst zijn in mijn leven. Daarbij ben ik een persoon die totaal niet met ‘carrière maken’ bezig is. Ik wil gewoon met plezier werken op een manier dat er ook nog tijd is voor het gezin en mijn hobby. Niet alleen functioneer ik op deze manier het beste maar het is mijn inziens ook beter in balans, zeker voor de lange termijn.
Ook moet je weten dat relaties voor mij heel belangrijk zijn en als ik me ergens voor inzet is dat altijd gericht op een lange termijn visie. Zo is dat ook met mijn werk, normaal gesproken zou ik nooit zomaar ontslag nemen dan is er namelijk wel serieus iets aan de hand. Ontslag nemen is namelijk de laatste uitweg die ik zal kiezen. In mijn geval komt het er op neer dat het bedrijf mij is ontgroeid.
Was dit een moeilijke keuze?
Je begrijpt nu wel dat ik deze keuze wel overwogen heb gemaakt. De andere kant van de medaille is, dat ik er nu ook nooit spijt van zal hebben omdat ik het niet heb gedaan. Daarbij heb ik door dit werk een aantal ontzettend leuke contacten opgedaan!
Werk en hobby gecombineerd waarbij hechte vriendschappen zijn ontstaan.
Sommige onder ons worden gesponsord door een groot merk. Kan je eens beschrijven wat een sponsor van iemand verwacht?
Op dit moment kan ik gaan en staan waar ik wil, met dien verstaande dat ik geen verplichtingen meer heb, en dus volledig gestopt ben met mijn werkzaamheden voor Korda. De tweede gedeelte van de vraag is natuurlijk heel moeilijk te beantwoorden, omdat niet alle firma’s eenzelfde ‘sponsorbeleid’ hebben, maar als ik kijk naar mijn persoonlijke visie dan wil ik gewoon een goed gevoel hebben bij een sponsoring dit houdt in dat mijn sponsor in evenredigheid van het geen hij voor mij betekent ook terug mag verwachten. Het is een soort wisselwerking waarbij het mes aan twee kanten snijdt.
Als consultant heb ik geregeld ondersteuning gegeven op evenementen voor de jeugd.
Echter dit werkt natuurlijk alleen, als je ook echt achter de firma en hun producten staat. Na dit gezegd te hebben gaat er natuurlijk ook een bepaalde verwachting uit van de firma. Alvorens je in aanmerking komt voor een eventuele sponsoring zal een firma zeker kijken naar jouw marktwaarde met andere woorden: ben jij een geschikt persoon om middels de print media en het interactieve mediagebeuren de boodschap van de firma op een doeltreffende manier naar buiten te brengen?
Is het aan te raden voor mensen die hopen op sponsoring?
Het is vooral wat je zelf voor ogen hebt, zolang het mes aan weerskanten snijdt is het een win-win situatie. Wil je gesponsord worden ‘om het sponsoren’ dan heeft het mijns inziens geen enkele nut.
Denk jij dat iedereen zich zomaar kan aanmelden voor een sponsorcontract, of worden er bewuste keuzes gemaakt om iemand te selecteren?
Kijk het is heel simpel, een firma wil geld verdienen middels de inzet die jij als teamlid geeft. Concreet betekende dit, toen ik nog werkzaam was binnen de hengelsportwereld, dat ik input moest hebben voor de website, Facebook pagina en de printmedia. Je zoekt dus sympathieke mensen die de firma naar een hoger niveau kunnen en willen tillen.
Alleen grote vissen vangen is niet voldoende voor een sponsorcontract.
Daarnaast sta je geregeld op beurzen waar je als firma natuurlijk het beste uit de voeten kan met mensen die in teamverband kunnen samenwerken en enige verkoop ervaring hebben. Een firma is dus per definitie niet opzoek naar mensen die een album vol met grote vissen hebben……
Verlang je wel eens naar de tijd waarin je minder bekend was in het karperwereldje, en nog gewoon geheel je ‘eigen’ ding kon doen?
Om eerlijk te zijn heb ik tot dusver geen hinder van mijn werk in de media ondervonden, het is zelfs zo dat mensen naar mij toe, altijd wel een bepaalde mate van respect hebben. Ach en een met liefde gemaakte koffie doet ook wonderen hoor ;-). Ook heb ik als noordeling het grote voordeel dat de verhouding water ten opzichte van het aantal vissers uitzonderlijk gunstig is, er is dan ook meer dan genoeg water voor iedereen. Vooral de openbare wateren bij mij in de buurt worden vrijwel niet bevist en het zijn nu juist deze wateren waar ik graag mijn hengels uitgooi, het lijkt ook wel dat de tijd er is blijven stil staan, want ik kan hier net als vroeger nog steeds lekker mijn eigen ding doen.
Gezelligheid én serieus vissen gecombineerd. Hier met de Belgische topper Kurt van Cauwenberghe.
Je bent zo nu en dan te zien in diverse filmpjes. Ga je in de toekomst nog nieuwe filmpjes maken?
Ik ga zeker nog verder met het filmen, echter dit zullen niet meer dan een of twee films op jaarbasis zijn. Daarbij ben ik bezig met een ander project wat mijn volledige aandacht vraagt, vandaar dat het filmen op een wat lager pitje komt te staan komend jaar. Wel is de bedoeling dat ik nog iets ga doen met het filmen onderwater dit om de gedragingen wat beter in kaart te brengen. Alle apparatuur hebben we al evenals een geschikt water, nu alleen nog de uitvoering verder uitwerken en we kunnen aan de slag.
Door heel Europa heen heb ik filmpjes geschoten, zoals hier met Ali Hamidi.
Gaan we daarin weer wat vaker je eigen avonturen zien, of gaan deze in de meeste gevallen betrekking hebben op uitleg en beleving?
Mijn insteek van het filmen is altijd al geweest om wat sfeer beelden te combineren met wat uitleg. Kijk het is natuurlijk best leuk om te laten zien wat je vangt, maar uiteindelijk willen mensen ook graag weten wat je precies doet. Uiteraard lag tijdens het filmen voor mijn werk de nadruk meer op uitleg en het promoten van producten. Echter ik denk persoonlijk dat er een goede balans moet zijn en dat de nadruk op de beleving van het vissen moet liggen.
Ernesto heeft veel leuke (en leerzame) filmpjes gemaakt, zoals hier over zigriggen.
Hoe ziet je visserij er op dit moment uit?
Er komen voor mij weer gouden tijden aan, aangezien ik me nu veel beter kan focussen op het vissen zelf. Als rattenvanger heb ik een heel geregeld leven met veel vrije dagen en dat komt het vissen natuurlijk ten goede. Ik hou van afwisseling en daarom vis ik ook op veel verschillende typen wateren. Mijn visserij speelt zich vooral af dicht bij huis, dit om de simpele reden dat ik er genoeg plezier beleef. Het liefste vis ik een morgen of een kort nachtje met een goede voorbereiding, waarbij ik enkel een klein tasje met gerief een bedchair, een paraplu en mijn hengels mee heb. Op deze manier vis ik heel intens en krijg ik ook alles mee wat er op of aan het water gebeurd. Als ik meerdere dagen weg ga is dat meestal voor een vistrip naar de rivier of andere vergelijkbare wateren met een hoge moeilijkheidsgraad. Deze visserij is ook heel intens echter op een andere manier.
Je bent met je huidig werk regelmatig aan het water. Haal je daar voordelen uit?
Mijn werk als bestrijder bestaat uit het speuren langs de waterkant, dit dagelijks contact met de natuur en alles wat er in en om het water gebeurd is zo ontzettend belangrijk. En dan bedoel ik nog niet zozeer dat ik vrijwel elke dag wel een aantal vissen tegen het lijf loop hoor, maar meer dat je de omschakelingen die gebeuren in de natuur precies mee krijgt. je kunt je dan ook wel voorstellen dat ik door mijn werk veel meer een ben met de natuur en dat ik zo mijn jachtinstinct veel beter kan door ontwikkelen dan iemand die bijvoorbeeld een kantoorbaan heeft.
Een kantoorbaan is niets voor een buitenmens als ik…
We kunnen ons niet voorstellen dat je nooit stiekem een hengeltje uit gooit?
Hahaha, het tegendeel is echter waar, ik hou mijn werk en mijn hobby echt strikt gescheiden! Ik moet je eerlijk zeggen dat ik de intentie ook niet heb om tijdens mijn werktijd te gaan vissen. Ik wil ten alle tijde niet alleen mijzelf maar ook mijn werkgever recht in de ogen kunnen aankijken, aard van het beestje zullen we maar zeggen. Er zijn echter wel veel raakvlakken en dat is ook wel de reden dat ik als natuurmens heel veel genoegdoening uit mijn werk haal. Daarnaast weet ik door mijn werk natuurlijk wel heel goed, waar abraham de mosterd haalt 😉 of moet ik zeggen waar Ernesto zijn hengeltje moet uitgooien.
We horen niet zoveel over je buitenlandse visserij. Trekt dit je niet zo?
Ik zoek het veel liever dicht bij huis, op deze manier kan ik niet alleen alles beter naar mijn hand zetten, maar kan ik ook rustig de tijd nemen om het water te leren kennen en zo een gevoel voor het water in kwestie ontwikkelen. Ik ben namelijk een visser die als er eenmaal een klik is met het water, ook de gedragingen van de bewoners wil doorgronden waarbij ik uiteraard naar een hoogte punt toe werk. Dit kost tijd en moeite, maar ook geld en vooral dat laatste heb ik niet zoveel en dan moet je keuzes maken. Ook is het zo dat ik geen behoefte heb om steeds zo ver te rijden naar bijvoorbeeld Frankrijk.
Een Franse vis uit begin jaren ’90.
Er is ook zoveel leuks te beleven vlak bij huis. Toch ben ik wel in het buitenland geweest hoor, de eerste keer was in 1991naar Grand stock om precies te zijn, maar dit water kon me niet echt bekoren vandaar dat ik na drie dagen mijn spullen bijeen heb gepakt en ben doorgereden naar de Saone, waar ik me nog een aantal dagen goed heb vermaakt. Toch ben ik er de jaren erna nooit weer geweest, ik had gewoon geen klik met de visserij aldaar. De jaren daaropvolgende jaren ben ik wel een aantal keren afgereisd naar Italië om te vissen op enkele bergmeren.
Een recente vangst van Rainbow Lake.
Een van de mooiste wateren was wel lago di Bolsena, waar nu ook allerlei wedstrijden worden gedaan, echter ik heb er gevist in de tijd dat er nog nagenoeg niets over bekend was. Je moet weten Bolsena is een geïmplodeerde vulkaan, met glashelder water en een enorm groot wateroppervlak met enorme dieptes en een heel oud karper bestand. Er werd nagenoeg niet gevist op karper en dat sprak me aan en ik ben er dan ook een keer of vijf geweest, waarbij ik niet alleen bijzonder heb genoten van het vissen maar ook zeer goed heb gevangen.
Ook ben ik een keer in Spanje geweest naar de rivier de Guardiana in het exremadura gebied, dit was ook genieten van de bovenste plank en mocht ik in de toekomst nog ooit de middelen vinden dan zou ik het zeker niet laten om hier nog een aantal keren heen te gaan. De afgelopen twee jaar heb ik ook een paar keer in Frankrijk gevist maar dit was werk gerelateerd.
Welk watertypes bevis je, en hoe pak je dat meestal aan?
Ik vis het meeste op de kanalen, waarbij ik door observatie probeer de vissen te vinden en vervolgens middels wat voer probeer te onderscheppen. Ik vind het een hele leuke visserij waarbij zelfs met een kort nachtje een behoorlijk resultaat geboekt kan worden. Ook vis ik geregeld op de rivier, echter hier vis ik vaak meerdere dagen achter elkaar waarbij ik eigenlijk dezelfde tactiek toepas als op het kanaal. Echter als ik de vis niet kan vinden, voer ik meerdere stekken aan en vis deze vervolgens om beurten af, totdat ik ze heb gevonden.
Het derde type water dat ik graag bevis zijn grote plassen waarbij het bestand niet of gedeeltelijk bekend is. Op dit soort wateren maak ik eerst een gedegen dieptekaart en neem ik monsters van de bodem etc. Daarna ga ik wat proef sessies overdag draaien zodat ik het water goed kan observeren en eventueel al wat vissen kan waarnemen, als ik dan alle informatie heb die ik nodig ben, dan ga ik een plan de campagne maken en kan het echte vissen beginnen.
Heb je nog bepaalde doelen voor ogen?
Mijn uiteindelijke doel is zo veel als mogelijk vissen te vangen uit het midden segment en de toplaag, waarbij het doorgronden van het water en de gedragingen van zijn bewoners bij mij bovenaan staat. Echter wil ik er vol voor gaan dan moet ik een klik hebben met het water als dat er niet is dan ben ik zo weer weg of ik vis er af en toe met een vismaat puur om te socializen of om bepaalde hersenspinsels aan de praktijk te toetsen.
Een mooi moment aan de waterkant wordt vereeuwigd!
Zelfs tijdens de winter vang jij mooie exemplaren. Hoe flik je dat?
Ik denk puur geluk……. Geintje 😉 In de winter is het niet alleen een kwestie van goed vissen, maar ook vooral een kwestie van doorzetten. Daarbij kan je doelbewust heel veel dingen naar je hand zetten om een vis uit de toplaag te vangen. Over het hoe en waarom kan ik met gemak nog enkel pagina’s vullen hoor. Het grappige is dat ik op dit moment druk bezig ben aan een hoofdstuk uit mijn boek waarin dit onderwerp namelijk het doelbewust vangen van de grootste vissen van een water uitvoerig uit de doeken wordt gedaan.
Een winterbak die dicht bij huis buit werd gemaakt!
Hoe ziet je toekomst er als visser uit?
Ik wil gewoon plezier hebben, en soms kan dat zijn dat ik met een lichte vlokhengel wat windes probeer te vangen, of dat ik de snoekbaars achterna zit met een spinhengel, maar mijn werkelijke passie zal altijd het vissen op karper zijn. Uiteindelijk zal ik mijn karpervisloopbaan wel eindigen op de manier zoals ik ben begonnen en dat is met een penhengel al struinend aan de waterkant lekker genietend van de natuur. Ene zeg nu zelf wat is er nu mooier dan een karper te verleiden die je zelf eerst hebt opgezocht?
Een winterdertiger uit 1990, toen een bizarre vangst!
Zijn er nog nieuwe dingen te melden waarmee je momenteel bezig bent?
Nou ik ben bezig met een boek, jullie zijn trouwens de eersten die ik het vertel….Ik heb me geen deadlines opgelegd of zo, want ik wil schrijven als ik inspiratie heb. Het boek zal zowel technische aspecten combineren met observaties en ervaringen die zijn opgedaan aan de waterkant. Mijn wens is dan ook om het zo te schrijven dat het niet alleen zeer prettig is om te lezen maar ik hoop dat het vooral een naslagwerk wordt die meegaat naar de waterkant. In ieder geval zal het vooral een leerrijk boek worden doorspekt met praktische tips, uitleg over rigs, aas, technieken onderbouwd met ervaringen uit de praktijk.
Een vis die zeker niet zal ontbreken in het boek van Ernesto… Wát een BAK!
Zou je de lezer nog iets mee willen geven?
Vergeet nooit om de bloemen te ruiken die aan de waterkant groeien, het geheim van het vissen ligt namelijk hierin dat de belevenissen die vooraf gaan aan de vangst allesbepalend zijn voor het uiteindelijke gevoel die een vis in jouw armen teweegbrengt….
Ernesto Kamminga & Wesley Smits
