Fisherman’s feeling – Robin Smit
De emoties van een karpervisser lopen soms hoog op. Robin Smit kan intens genieten van zijn eeuwige zoektocht naar de mooiste karpers van zijn thuiswateren. In dit artikel gaan we met Robin op avontuur.
Nadat je bijna vijfhonderd meter hebt moeten lopen door een sompig weiland ergens midden in de polder, kom ik aan op de plek van bestemming. De grond veert als ik mijn spullen neerzet. De grond bestaat vooral uit veen. Dit gedeelte van de polder is dan ook ontstaan door het winnen van veen, door de zogenoemde veenstekers. Hierdoor vormden zich kreekjes en legakkers die nu een deel van mijn ”jachtgebied” zijn.
Heerlijk dat wegdromen op de stretcher luisterend naar ganzen en eenden die vrolijk rond spartelen op het water. Je hebt het avontuur opgezocht en wacht nu op datgene dat komen gaat. Turend over de hengeltoppen die net iets over de kant steken, hopend dat er één van de toppen krom wordt getrokken en van de steunen wipt. Dit maakt het vissen op de onderwaterbiggen zo interessant. Voor mij is het opzoeken van een avontuur tijdens het vissen dan ook het mooiste.
Bij voorkeur bevis ik stekken die minder frequent bevist worden.
Ik loop dan ook liever vijfhonderd meter door een weiland waar ik mij vervolgens volledig kan afzonderen van de buitenwereld en mijn eigen ding kan doen, dan dat ik op een klein putje zit te vissen waar om de vijf meter een hengel staat (ik zal het maar even filevissen noemen) en waar iedereen kilo’s voer in het water gooit, omdat ze willen zorgen dat de vissen niet naar de stek van de visser naast je gaan. Natuurlijk heeft iedere karpervisser zijn eigen “style” van vissen. En er zijn genoeg vissers die graag op zulke putjes vissen. Maar het is voor mij niet weggelegd.
Ik ben natuurlijk niet elke sessie die ik vis diep in de polder te vinden. Ook midden in een woonwijk zijn karpers prima te vangen. Kwestie van het afzoeken van watertjes die door de wijk lopen. Wanneer je na een aantal keer observeren, een deel van het water hebt gevonden waar ze dagelijks langs trekken of waar de vissen hun ”thuisbasis” hebben, kun je daar prima instant vissen. Je zult er versteld van staan wat een prachtig bestand, met vooral maagdelijke vissen, zo’n water bevat.
Je zult er versteld van staan wat een prachtig bestand, met vooral maagdelijke vissen, zo’n water bevat.
Hopend dat er één van de toppen krom wordt getrokken en van de steunen wipt.
Na een tijdje midden in de polder te hebben gezeten, begin ik wat argwaan te krijgen. Oftewel ”holes in my confidence”. Er heeft zich in de twee uur dat ik vis nog niets of niemand gemeld. Op die ene hopeloos verdwaalde wandelaar na, kom je hier vrijwel niemand tegen. Ook weer zoiets moois van het vissen midden in de polder. Geen mensen die vragen of je al wat gevangen hebt of waar je op aan het vissen bent. Alhoewel het leuk is om af en toe eens een praatje te maken en te vertellen over je hobby. Mensen kijken je dan ook raar aan als ik ze vertel dat het kastje dat onder mijn hengel, gaat piepen als ik beet krijg.
Maar goed, het gevoel van argwaan blijft toch hangen en om de ”holes” even dicht te kitten, draai ik de hengels binnen om de rigs te checken. Ik wil altijd zorgen voor het volste vertrouwen in zowel mijn aas als in mijn rigs. Daarom gebruik ik ook aas waar ik over het algemeen veel mee vang en de rigs die het beste haken. Het gevoel van vertrouwen moet altijd volledig aanwezig zijn.
Weer zoiets moois van het vissen midden in de polder.
Het begrip vertrouwen is een onderwerp waar veel over wordt gediscussieerd. Iedere visser heeft namelijk zijn eigen gevoel en inbreng over zijn manier van vissen. Daarom ligt het vertrouwen in aas en presentatie voor iedere visser verschillend. Neem bijvoorbeeld het onderwerp: smaken boilies. Er zijn wel tientallen smaken boilies. En elke smaak heeft zijn eigen ingrediënten omdat ze van verschillende fabrikanten komen, die hun voer op verschillende manieren produceren. Je weet gewoon niet meer waar je op moet vertrouwen, omdat ieder merk zegt dat hun boilies het beste vangen. Het enige wat je kan doen is gewoon een boilie kiezen en daarmee vissen. Gewoon proberen. En als je dan na een paar jaar vissen een groot aantal boilies hebt geprobeerd en genoeg ervaring hebt opgedaan met vangen en het testen van de bollen, dan kun je zeggen welke smaak van welk merk, voor jouw te vertrouwen is.
Hetzelfde geldt voor de rig. Er zijn vele kant en klare rigs verkrijgbaar in de hengelsportspeciaalzaken, maar hoe weet je welke je kan ”vertrouwen”. Zelfde verhaal als de boilies. Gewoon proberen. Nu vis ik heel graag met mijn zelfgemaakte rigs. Met materiaal dat ik vertrouw en dat ik na een flink aantal jaren vissen heb uitgekozen voor de ”ultieme” rig.
Deze vis werd perfect gehaakt.
De binnen gedraaide hengels even controleren op de inhaking en kijken of alles nog op zijn plaats zit, zodat het gevoel van argwaan weer rustig kan afzakken. Het vertrouwen is weer terug en de presentaties kunnen weer te water. Met altijd adrenaline in het lijf ga ik weer op de stretcher liggen. De continue stroom van adrenaline wordt veroorzaakt door de gedachte dat ik elk moment een aanbeet kan krijgen. En wanneer je na een uurtje wachten dan toch een dikke aanbeet krijgt, schiet de adrenaline bijna je lichaam uit en begint je hart als een klein twee tact motortje te pompen. Dat gevoel, die stoot van energie daar moeten wij karpervissers het van hebben. Daarvoor lopen we vijfhonderd meter door dat sompige weiland. Dat gevoel is gewoon kicken!
Oh ja, dan hebben we het gevoel nog wanneer de vis over het netkoord glijdt. De grootste opluchting die je je kunt voorstellen. Na een zenuwslopende dril belandt de vis veilig en wel in het net. Het gevoel van opluchting en voldoening is fantastisch. Het maakt mij dan ook vrij weinig uit met welk formaat vis ik van doen heb. Ik ben op karper aan het vissen en deze vis heb ik zojuist gevangen. De beleving is het grootst als je jezelf niet teleur laat stellen door een minder zware vis. Natuurlijk geeft het vangen van een monster een extra kick. Maar het is belangrijker om zoveel mogelijk van de gebeurtenissen te genieten. Na het schieten van wat foto’s kan de karper veilig terug. Dat is misschien nog wel het mooiste van alles. Het veilig weg zien zwemmen van de karper. Dit zijn de momenten waar we het voor doen.
Size doesn’t always matter.
