Een voorjaar om van te smullen 2.0 – Peter Vlasveld
Precies n jaar geleden schreef Peter een gelijknamige blog over zijn waanzinnige voorjaar van 2015, oprecht een voorjaar om nooit te vergeten. Jullie zijn wellicht benieuwd hoe Peet het er de afgelopen maanden vanaf heeft gebracht? Nou? het was een herhaling van vorig jaar: 2.0 zeg maar! Vlassie heeft veel wateren bevist en veel dingen meegemaakt in zowel binnen- als buitenland. Als klap op de vuurpijl heeft hij ook nog eens veel gevangen! Geniet van de pics en van de mooie verhalen?
Het mag wel duidelijk zijn dat het voorjaar mijn favoriete tijd is, man wat kan ik ervan genieten! We mogen dan wel niet spreken over een winter, maar als je naar de natuur kijkt en naar de activiteit van de natuur op aarde, dan stond alles wel op een laag pitje in de wintermaanden. Het mooiste van het vroege voorjaar vind ik dan ook dat alles weer tot leven komt. En, net zoals voorgaande jaren, was ik er weer veel te vroeg bij. Koude nachtjes, blankjes en magere vangsten in de maanden Maart en April, maar genieten deed ik er zeker niet minder op. Ik vermaak me al door buiten te zijn, door de sfeer weer op te snuiven, door weer achter de stokken te zitten en door het vastleggen van deze mooie momenten op foto en film.
Een van die momenten was een koud blankje in Maart op een circuitwater in Zuid-holland. Een prachtig gebied, waar veel karpers hun rondjes zwemmen tussen de vele lijnen die dagelijks te water gaan. Behalve in de winter en het vroege voorjaar, dan is het er nog relatief rustig. Het mooie vroege voorjaarsweer zorgde voor prachtige momenten, maar ook voor een ijskoud nachtje, resulteren in een blank.
Het vroege voorjaarsnachtje was voor mij het eerste nachtje in de Extreme TX brolly, dan wel meteen extreem getest.
Toen de nachtvorst eenmaal begon te verdwijnen was het voor mij een zaak om de ondiepere wateren weer te gaan bevissen. Ik koos voor hetzelfde water als vorig jaar, waar ik zeer vroeg in het jaar al goed zat te vangen. Dit keer waren de vangsten niet zo extreem, maar de eerste karpers van het jaar kwamen er in de weken erna gelukkig wel uit.
Ik had meteen de smaak te pakken en besloot een water op vaarafstand van mijn huis aan te voeren. Zo enthousiast als ik was ging ik met vol vertrouwen nog even een nachtje maken voordat ik samen met mijn vriendin een week naar Montenegro zou vertrekken. Het was genieten om wakker te worden aan het water, echter lagen de hengels er nog roerloos bij. Eigenlijk was het gewoon veels te vroeg, maar met thuis zitten vang je al helemaal niks.
Waar het in Nederland nog aan de koude kant was, was het in het Oostblok al volop lente. In Montenegro liep de natuur duidelijk een stap voor op ons Kikkerlandje. Het plan was om meerdere natuurgebieden te bezoeken en dit af te wisselen met stedentripjes.
Het grootste zoetwater gebied van het Oostblok werd als eerste bezocht, en met 1 oog zoekend naar karpers, spotte ik met mijn andere oog de inheemse diersoorten die het gebied te bieden heeft. Voor mij als natuurliefhebber voelde ik me als een kind in een snoepjeswinkel. Kijk maar eens naar onderstaande slideshow! Navigeer met de pijltjes door de foto’s.
[slider navigation_style=”arrows” custom_slider_transition=”move”]
[slide]
[/slide]
[slide]
[/slide]
[slide]
[/slide]
[slide]
[/slide]
[slide]
[/slide]
[slide]
[/slide]
[slide]
[/slide]
[slide]
[/slide]
[/slider]
Terug in Nederland
Eenmaal terug moest er meteen gevist worden, en het ondiepe water werd meteen aangevoerd en bevist, en gelukkig niet zonder succes.
Enkele wat grotere schubs passeerden dit keer het netkoord en elke avond, nacht en ochtend genoot ik keer op keer van hetzelfde uitzicht? Elke keer dezelfde view,maar dan anders. Adembenemende momentjes vanaf de stretcher.
De omslag
Inmiddels is het Mei en vanuit het niets kwam daar ineens die omslag. Alsof moeder natuur vergeten was dat het Lente moest zijn, want het werd ineens warm. De zon begon terrein te winnen en de nachten waren minder koel. En dat had direct een effect op de karpers en zo ook op de andere vissoorten.
Op de voerstek was de vis al richting paaizone vertrokken en op meerdere plaatsen waren de brasems vol aan het paaien. Ht signaal om de paaizones van de karpers op te zoeken, en om ook daar te vissen waar de brasems paaien, want karpers houden wel van gratis eitjes.
Jan-Willem belde me op en zei dat hij enkele topvissen had gespot op een lastig diep water in de regio. Er zat niks anders op als direct inspelen op deze observatie. Alle plannen cancellen en direct naar de waterkant. Een instant nachtje en ochtendje leverde ons een serie aan vissen op inclusief enkele toppers van het water. De dag erna lagen ze vol in de paai!
Het was een fantastisch begin van een korte vakantie (Alweer? Ja alweer!)? Ik had me voorgenomen om anderhalve week vrij te nemen om enkele voorjaarssessies te vissen, en ik had het niet beter kunnen plannen!
Hakken op het Waesmeer
Van de winter had ik namelijk afgesproken om een keer met Kurt van Cauwenbergh te gaan vissen op een syndicaat water in Belgi. Een water die ik maar al te graag eens wilde bevissen. En ook daar waren we precies op tijd, of eigenlijk zelfs een dag te laat. Want bij aankomst waren de vissen massaal aan het paaien.
We hadden ons voorgenomen om richting de paaizone te vissen, maar we hadden nog niet verwacht dat het al zover was. Een deuk in het vertrouwen, aangezien paaiende vissen meestal meer oog voor elkaar hebben als voor aas. Dat was dit keer ook het geval?maar dan voor bodemaas. Want toen we eenmaal overschakelde op chods was het feest! Het weer sloeg ook om en de vissen pakte maar al te graag die ene pop-up. Het was een sessie voor in de boeken, wat een variatie aan vangsten!
Schubs, uitzetters, bakken en oude karaktervissen kwamen er stuk voor stuk uit, en we hadden zelfs enkele bijvangsten in de vorm van graskarper en zelfs een snoek.
Een kort midweekje was voldoende om meer als 20 vissen te pakken inclusief enkele vissen uit de toplaag. Binnenkort meer over deze sessie, want alles, maar dan ook echt ALLES staat op film!
Ik had mijn vriendin al voorbereid, dat de maand mei d maand is dat ik maximaal aan de waterkant te vinden zal zijn. Ik zou dus niet veel thuis zijn, en dat merk je dan wel als je net een paar maanden samen woont. Gelukkig heb ik een topvriendin die mij volledig steunt in mijn (uit de hand gelopen) hobby?s. Na een weekje Belgi was het dan ook heerlijk thuiskomen, niet alleen om eens te gaan douchen? Het was duidelijk dat mijn vriendin mij gemist had. Wat een schat.
Meer, meer, meer!
Uiteraard had ik nog niet genoeg, en mijn drang om te gaan vissen bleek niet gestild. ?Wacht maar tot je ouder bent?, werd er wel eens tegen mij gezegd. Daar is dus niets van waar, want als een verliefde tiener kan ik aan niks anders denken als dat ik naar de waterkant moet.
En enkele dagen later staat er al een sessie ingepland met Valentijn. Een moeilijk maar uitdagend water werd aangevoerd en overdag bevist, daar nachtvissen niet is toegestaan. Normaal wil ik nog wel eens door de regeltjes heen vissen, maar nu moet ik me even netjes gedragen (iets teveel boetes gehad..). We waren helaas niet de enige vissers die dit water in gedachten hadden, en we voelde de hete adem van de andere vissers in onze nek. De eerste dagsessie resulteerde dan ook in een blankje, en ik kon visloos huiswaarts voor de nacht. Valentijn besloot aan een polderwater te overnachten en pakte instant een leuke serie vissen. De volgende ochtend spraken we weer af, en terwijl we levend werden opgevreten door de meurzen, besloten we na enkele uren de hengels in te draaien.
We verkassen instant naar het polderwater, en wat we daar allemaal meemaken in nog geen paar uur tijd daar kan ik wel een boek over schrijven. Vlasveld en Schooneveld waren absoluut niet welkom op dat water, want elke stek werd geclaimd door enkele lokale droeftoeters. Of we wel wat gevangen hebben?
De paar uurtjes resulteerde in een slachtpartij, en binnenkort zal ik samen met Valentijn een leuk verhaal hierover schrijven met enkele filmbeelden (inclusief droeftoeters).
Een compilatie met wat heerlijke (vind ik zelf toch) videobeelden van de voorliggende periode check je in de movie ‘Moments of May’:
Na de paai..
En dan breekt de periode aan dat de vissen op de meeste wateren zijn afgepaaid. De zomermaanden staan weer voor de deur. De periode dat ik iets minder gas geef, maar nog steeds te hard ga in de meeste gevallen. De grotere wateren zullen weer worden bevist, zoals de Vinkeveense Plassen en ik ga enkele weken naar Frankrijk voor een nieuwe roadtrip..dit keer gaat mijn vriendin mee!
In deze tijd van het jaar probeer ik zo efficint mogelijk te vissen, door te struinen en door korte nachtjes te vissen. De hondenbrokken en de zak met brood liggen standaard in mijn auto en zo kan ik tijdens de vrije uurtjes een hoop lol beleven. Een totaal andere tak van visserij, maar oh zo spannend!
Struinend in Limburg
Tijdens een familie weekend met de schoonouders lagen er ook ?toevallig? wat hengels in de auto. Een klein berichtje op Facebook of er ook leuke watertjes in de buurt zijn, leverde wat handige tips op van de lokale vissers. Prachtig om te zien dat de lokale vissers mij wilde helpen, zo kan het dus ook! Aangezien ik me netjes wil gedragen moest ik toch aan de vergunningen zien te geraken, want alle wateren zijn verenigingswateren daar in Limburg. Het parkwatertje naast het huis van mijn schoonouders was al eerst aan de beurt. Terwijl de schoonfamilie ging uitslapen, kon ik enkele uurtjes struinen. Ik kon aanschuiven bij het ontbijt na een ochtend van meerdere karpers, niet groot maar wat een plezier kan ik hebben met wat struinwerk.
Via Facebook benaderde Bob Peters mij dat een watertje in het bos zeker wel de moeite waard zou zijn voor mij. We maakte een leuke deal, want ik had geen tijd om een vergunning te regelen, hij zou die dan voor mij halen, en dan zou ik hem ophalen en samen gaan vissen. De 15 jarige Bob was leergierig en had nog nooit gevist met de pen of aan de oppervlakte , en vond het prachtig om eens op een andere manier te vissen. We vingen twee plaatjes van spiegels terwijl de andere boys in hun bivvy lagen te slapen. Enkele uren later konden we aanschuiven aan de ontbijttafel, hoe bedoel je efficint?
Hiermee komen we aan het einde van deze uitgebreide voorjaarsblog. En net als vorig jaar heb ik alles gefilmd en zien jullie vast en zeker nog het een en ander voorbij komen. De komende tijd staat er ook veel in planning, zoals het jeugdkamp van Flexible Carpfishing. Ook ben ik bezig aan een filmreeks met unieke onderwaterbeelden op de Vinkeveense plassen. Een geweldige ervaring!
En in Juli ga ik ook nog eens voor twee weken op vakantie met mijn vriendin naar Frankrijk. Ik kijk er nu al naar uit, eens temeer omdat zij zelf voorstelde dat ik mijn hengels mee zou nemen!
Tot de volgende blog!