De Smitjes op avontuur (deel 2)
Jasper Smit en Robin Smit vervolgen hun avontuur in een oer-Hollandse polder! In deel 1 zag je al een aantal mooie polderkarpers voorbij komen en in dit artikel gaan de mannen opnieuw op avontuur. Echter; de weersvoorspellingen zijn behoorlijk extreem…
In mijn hoofd is het n grote chaos na de megasessie van enkele weken terug. Was het toeval of was het de benadering van het water dat in ons voordeel heeft uitgepakt? Zowel Robin als ik kunnen nagenieten van de prachtige vangsten. Toch zitten die lossers die we kregen mij dwars. Voorafgaand aan de tweede sessie hebben Robin en ik veelvuldig contact. We zijn getergd want ditmaal hebben we maar liefst twee nachten te gaan en zijn de weeromstandigheden briljant! We gaan alles op alles zetten om weer een mooi resultaat te behalen, maar bovenal zal er genoten worden van het feit dat we vogelvrij ons ding kunnen doen. Dat is in Nederland toch wel uniek te noemen vandaag de dag!
Na veel telefoontjes en gesprekken via de app kan ik goed voorbereid vertrekken richting Robin. Het is nog altijd volop zomer en eigenlijk is het alleen maar mooi weer geweest sinds de ?slachtnacht? van enkele weken terug. Voorafgaand aan de sessie heb ik de weersverwachtingen nauwlettend in de gaten gehouden. De aankomende nacht wordt er rustig weer voorspeld en de dag erop is het nog steeds lekker zomers met temperaturen tot hoog in de 20 graden. Qua omstandigheden is het te vergelijken met de voorgaande sessie en aangezien het weer al weken lang erg constant is, hebben wij er een goed gevoel bij. De tweede nacht zal het weer echter flink omslaan en worden er zware onweersbuien voorspeld! Een omslag als deze kan er voor zorgen dat de vis geactiveerd wordt doordat er een verandering in temperatuur en een daling in luchtdruk zal plaatsvinden. Al met al ziet het er goed uit!
Terwijl de zon langzaam achter de dijk verdwijnt zie ik Robin al in de verte zijn spullen in de boot laden. Niet veel later liggen ook mijn spullen aan boord en kunnen we vertrekken. Terwijl Robin de boot door de smalle sloten en vaarten stuurt, schiet ik enkele plaatjes van het prachtige uitzicht. Ondertussen bespreken we de tactiek en besluiten we om op dezelfde stek van de vorige keer te beginnen. De omstandigheden waren toen immers vergelijkbaar, dus dit lijkt ons een verstandige beslissing. Al tijdens de tocht komen we grote aantallen met karpers tegen die zich in de zij- en tussensloten van het uitgestrekte waterstelsel bevinden. Enkele karpers blijven zelfs tientallen meters voor ons uit zwemmen! Erg gaaf om te zien! De verwachtingen worden groter en groter, want de stek die wij voor ogen hebben bevindt zich in een uithoek van het water. De kans dat er karpers liggen te wachten is best wel groot.
Terwijl Robin de boot door de smalle sloten en vaarten stuurt, schiet ik enkele plaatjes van het prachtige uitzicht
Na een klein uurtje varen naderen we ons plekkie en kunnen de hoofdlampen aan. Het is bijna donker dus haasten heeft geen zin meer. We zullen ons in het donker moeten installeren, maar daar zijn we inmiddels wel aan gewend. Het laatste stukje varen we in alle stilte richting ons stekkie. De boot wordt netjes vastgelegd en we besluiten om eerst het onderkomen voor vannacht maar even te instaleren. Door het heldere weer begint alles vochtig te worden en op deze manier kunnen we alles vast droog opslaan.
Inmiddels is het al behoorlijk laat geworden, dus de hengels moeten er in! Alle hengels liggen op de steunen te wachten en zijn al voorzien van een scherp rigje. Gezamenlijk leggen we ze n voor n in. Terwijl Robin zijn valletjes dropt, schijn ik hem bij en andersom. Op die manier krijgen we alle 6 de hengels gepositioneerd binnen een kwartiertje en is het wachten op n van de prachtige parels die hier uit hangen. Onder de sterrenhemel wachten we nog een uurtje af achter de hengels. De vorige keer liep er al eentje af met een half uur, dus gespannen turen we de toppen af! De actie laat voorlopig nog even op zich wachten en we besluiten om de slaapzak maar op te zoeken.
De volgende ochtend schrik ik wakker en is het tot mijn grote verbazing al licht! De lijnen hangen nog net zo slap onder de top als gisteravond. Lichtelijk teleurgesteld draaien we de hengels binnen en bedenken we ter plekke een plan B. We kunnen verkassen, maar dan komen we op een open vlakte te zitten. Dit lijkt ons niet verstandig met het zware weer dat op komst is! Robin besluit het weer nog even te checken en ik tuur ondertussen het water af op enige activiteit. Tot mijn grote verbazing zie ik toch kleine aasbellen onder de obstakels vandaan komen die zich langzaam verspreiden richting een van de voerplekjes. Ondertussen komt Robin met minder nieuws. Het noodweer wordt eerder verwacht en lijkt nog erger te worden. Plaatselijk wordt zelfs code oranje afgegeven! Laat dat plaatselijk nou net ons jachtgebied zijn…
De stek waar we ons nu bevinden is nog enigszins ingedekt door bomen en struiken, dat geeft een veiliger gevoel. Als ik Robin op de hoogte breng over de aasbellen is het duidelijk. We blijven zitten en geven het nog een kans. Om de kansen enigszins te vergroten laten we de hengels er overdag uit. Ondertussen voeren we om de twee drie uur een handje gebroken boilies, ?clippen? we alle hengels en knopen we verse rigs. Zo kunnen we aan het einde van de middag vroeg eten en de hengels snel inleggen vlak voordat het noodweer zich aandient. Voor de zekerheid trappen we de haringen nog even goed de grond in.. We zien het eigenlijk wel goed komen vannacht!
De lijnen hangen net zo slap onder de top als gisterenavond
De middag vliegt voorbij en we beginnen wel trek te krijgen. De plaatselijke shoarmatent wordt gebeld en niet veel later pikt Robin de bestelling op bij de dichtstbijzijnde boer. Het wordt een hele taak want aangezien er geen vorkjes meegeleverd zijn, moet de hele handel met een boilienaald naar binnen worden gewerkt! We kunnen er achteraf wel om lachen! Na het eten worden de hengels weer netjes n voor n ingelegd en in de verte komt er al een zwarte muur op ons af. De hengels worden laag bij de grond gezet en alles wordt goed verankerd, want het ziet er behoorlijk dreigend uit!
Niet veel later begint het al te spetteren en dit houdt enkele uren aan. Vooralsnog geen zwaar weer en we weten zelfs allebei een bak van een zeelt te vangen. Echt gaaf om ze op zo?n formaat te vangen. Na deze zeelt legt Robin de hengel weer op zijn plek. Op het moment dat hij de hengel neer wil leggen, slaat er uit het niets bliksem in op nog geen 100 meter achter ons! En er volgt een knal die onze hartslag doet accelereren. – Terwijl ik dit schrijf krijg ik weer kippenvel! – We laten de hengel voor wat-ie is en schuilen meteen in het tentje. Een aantal zware klappen volgen en het is even billen knijpen!
Gelukkig wordt het een uurtje later weer rustig en volgen er twee aanbeten kort achter elkaar. Robin is als eerst aan de beurt en na een keiharde dril kan ik het net onder een bak van een schub schuiven. Vanwege het slechte weer hangen we de vis voorzichtig weg. In de tent trekken we een biertje los op het succes, maar lang kunnen we hier niet van genieten.. Een paar piepen laten weten dat het mijn beurt is en na een korte dril, waarbij we vermoeden dat het een kleintje is, belandt er binnen twee minuten een bak van een spiegel in het net! Deze is nog net iets groter dan de vorige en een vreugde dansje volgt! Na deze vis wordt het rustig. Zowel het noodweer als de aanbeten verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Direct na het noodweer werden de vissen gefotografeerd
Het resultaat van een korte periode in de zak.
De volgende ochtend worden we opgewarmd door een waterig zonnetje en kunnen we enkele prachtige platen schieten van onze buit! In de zak van de spiegel treffen we nog een complete kreeft aan in de vorm van een bouwpakket! Direct daarna pakken we de spullen in en verkassen we naar een andere stek aan de andere kant van het waterstelsel.
De spiegel is zelfs nog een maatje groter.
Het weer is erg link nu, want het slaat in een hoog tempo om! Als we de boot aanmeren op de nieuwe stek, is de zon compleet verdwenen en trekt de wind flink aan. Het is dreigend en de lucht kleurt weer donker grijs. Terwijl we snel een shelter opzetten om onder te schuilen begin het iets te spetteren, maar gelukkig zet het dit keer niet door. Robin legt vast een hengeltje op de wind kant met een handje voer erop en ondertussen maken we in alle rust de andere stokken gereed. Binnen vijf minuten volgt er al een volle streep en een harde dril volgt. De vis rost een compleet lelie veld overhoop maar belandt netjes in het net. Het is weer een bak en we zijn helemaal door het dolle heen! Na een paar mooie plaatjes mag de vis weer terug en ditmaal worden wl alle hengels ingelegd.
Het is weer een bak en we zijn door het dolle heen.
Onder de shelter kijken we de foto?s nog even terug en zitten we echt op een roze wolk! Robin grapt nog even door aan te geven dat de volgende bak voor mij is. Daarop geef ik aan dat het niet perse een bak hoeft te zijn. En van de kleine, zeldzame, volschubs is ook zeer welkom grap ik terug! En zo ouwehoeren we gezellig even door. Het weer blijft maar wisselvallig en af en toe valt er een buitje. In de verte lijkt weer een zwaardere bui aan te komen zakken, maar een snoeiharde run op m?n rechter trekt de aandacht naar zich toe. Ook deze boort zich vast in de lelies! Uiteindelijk weet ik de lijn los te pielen en verschijnt er een vis aan de oppervlakte. Je raadt het al. De vis is van uitzonderlijke schoonheid en wordt voor enkele minuten weggehangen. De regen is inmiddels gearriveerd dus het is wachten tot het droog is. De bui zorgt echter wel voor enkele zeer brute platen!
Dreigende wolken in aantocht…
”Een van de kleinere volschubs is ook welkom” grapte ik nog.
De sessie wordt nog enkele uren door gezet en Robin mag zelfs nog een spiegel toevoegen aan de lijst. Na deze vangst besluiten we dat het mooi is geweest. We hebben weer een geweldig avontuur beleefd en het lijkt wel alsof we een week zijn weg geweest. Inmiddels zitten we lekker voor de warme kachel en komen de foto?s weer voorbij. Tsja, laat die winter maar snel voorbij gaan, want er staan al weer nieuwe avonturen in de agenda!
Terug daar waar hij thuis hoort.
Tot een volgend avontuur!
