De machtige rivier en haar prachtvissen – Pablo Swennen
In dit artikel vertelt rasavonturier Pablo Swennen over een gaaf avontuur op de rivier, eentje waar hij zelfs een nieuw PB wist te vangen! Zoals vaak het geval is op de rivier gaat het vissen niet zonder slag of stoot, maar Pablo bewijst dat hard werken vaak wordt beloond!
Pablo aan het woord:Bijna iedereen droomt er wel eens van om de machtige rivier de Maas te bevissen. Ik ben de laatste jaren gewend om me met de boot te verplaatsen en zeer mobiel te vissen. Dit keer liep het echter anders. De boot is namelijk verkocht, en het is nog even wachten op de nieuwe Raptor van vier meter. Daarin zal ik wat meer plaats hebben voor als ik een heel weekend blijf vissen. Ik besluit om dit keer een ander stuk van de rivier te bevissen en wil op een brute stek zitten die niet zo eenvoudig te bereiken is.
Stekken die moeilijk bereikbaar zijn hebben Pablo’s voorkeur. Zelfs als hij daarvoor flink moet slepen met zijn uitrusting!
Een goede voorbereiding…
Ik ga enkele dagen voor de sessie van start met voorvoeren. Daarna kan het sleuren beginnen! Wat een hel als je dat niet meer gewend bent zeg. Ik moet dus enkele honderden meters met de trolly op pad en daarna nog een stukje alles verslepen met de Raptor 1.80. Jullie kunnen het je wel voorstellen… Gelukkig zinkt er niks naar de bodem van de Maas!
Een snoeiharde run katapulteert mij uit de bedchair!
Even later kan het installeren beginnen en ik besluit om even te wachten om te zien of ik wat activiteit kan waarnemen. Niet veel later positioneer ik n hengel op een wat dieper stuk en de andere hengel wat ondieper, tegen de waterplanten aan. Het bleef die nacht verdacht stil, tot een snoeiharde run mij om 06:00 mij uit de bedchair katapulteerde!
Pablo geniet met volle teugen van de zonsondergang!
Op sleeptouw
Vol adrenaline begin ik de vis af te drillen vanaf de kant en ik voel meteen dat het om een beter exemplaar gaat. Voor de zekerheid besluit ik om toch maar de boot in te stappen. De vis neemt me op sleeptouw en pas dan voel ik echt wat een krachtpatser het is.
Deze spiegel wil ik niet verspelen!
De vis trekt me een goede vijfhonderd meter van de stek en dan krijg ik pas een eerste glimp van de rug te zien. Ik begin te trillen. Deze spiegel wil ik niet verspelen! Het lijkt een eeuwigheid te duren, maar na een half uur kon ik dit pracht exemplaar het net in loodsen.
Dit kanon van meer dan veertig pond…
…is Pablo’s nieuwe PB!
Het werd die dag enorm warm en het bleef de rest van de dag dan ook stil. Ik knoopte wat nieuwe rigs en probeerde vissen te spotten, maar te vergeefs. Ik moest ook alert blijven voor roofvissers die dreigde door mijn lijnen te varen en die blijkbaar geen respect hadden voor dat ik daar lag te vissen. Ik deed de toppen van mijn hengels steeds weer onderwater om ervoor te zorgen dat ze mijn lijn niet zouden meenemen tijdens hun vaartocht.
Een nieuw personal best. Dat moet natuurlijk gevierd worden!
Volle fluiter
Ik bleef tot redelijk laat wakker die nacht en genoot van alle elementen die moeder rivier tevoorschijn tovert. Bevers die wakker worden en ieder keer je lijn weten te ontwijken, vleermuizen die soms je lijn aantikken met gevolg dat er een piepje van de beetmelder komt, muizen/ratten die nog wat overgebleven voedsel komen zoeken. Heerlijk! Alles wat ik verwacht van de kantvisserij.
Wederom een volle fluiter!
Pas de volgende ochtend kwam de tweede aanbeet. Wederom een volle fluiter! Ik twijfel geen moment om de boot te nemen en achter de vis aan te gaan. Het was weer zo’n krachtpatser die het nodig vond om telkens weer enkele meters draad van de spoel te laten glijden. Dit keer een schub, die mij van mijn eigen kant naar de overkant en terug sleepte! Pas 20 minuten later was de schub uitgeput en kon ik hem veilig landen.
Deze pure rivierschub wist van aanpakken!
Ik besluit om niet te laat op te ruimen en wil proberen weg te zijn voor de zon zich echt liet voelen. Bij aankomst van de auto laad ik alles weer in en rij ik huiswaarts langs de rivier. Enkele kilometers verder zie ik een aantal paaiende karpers en geniet ik even van het uitzicht en denk ik bij mezelf: “Waren ze daarom zo sterk?” Er is maar n manier om daar achter te komen en dat is nog eens terug gaan om te vergelijken na te paaiperiode! Het geeft me weer een reden om terug te keren naar dit stuk van de rivier, dat me telkens weer doet verbazen. De rivier heeft echt de voorkeur in mijn visserij!
Dit stuk van de rivier blijft me verbazen!
Een machtige vis uit een eerdere sessie.
Men spreekt wel eens van het ‘Maasvirus’, maar bij mij heeft de Maas juist een plekje in mijn hart veroverd. Wil je meer lezen van mij? Check dan ook eens dit artikel.
Tot het volgende avontuur!
