De beste vismaand van mijn leven – Joris Beijer
Ik open mijn ogen en kijk vanaf mijn stretcher naar mijn hengels, “weer niets vannacht…” Dit scenario speelde zich tientallen malen af op het bewuste watertje… Een pittoresk putje van nog geen 2 hectare waar ik via een vismaat terecht ben gekomen nadat hij een vis van meer dan 20 kg ving.
Het water en haar handjevol vissen
Het water bestaat uit 3 stukken, het eerste stuk is een soort kom waaraan diversen tuinen van de aangrenzende huizen eindigen, deze kom is te bevissen vanaf twee stekken, dan heb je een lange graszijde waarvan uit je naar het middenstuk kon vissen en dan het laatste stuk kon je ook vanaf twee gedeeltes bevissen, in dit gedeelte ligt een mooi lelieveld en tevens ook de ingang naar een doodlopend slootje. Het bestand bestaat uit voor zover ik weet uit een 8-tal vissen en een oranje koikarper. 1 grote schub van rond de 21 kg, 1 schub van een kilo of 14 en dan 6 kleinere vissen.
De eerste kennismaking
De eerste sessie die ik hier viste waren in April 2012 en eind Mei had ik in totaal 3 van de 7 vissen gevangen, de grootste ontbrak nog! Tot mijn spijt begonnen de blanks zich toen op te stapelen… Sessie na sessie na sessie resulteerde in een blank, het water was inmiddels ook niet meer mooi helder ( het leek wel een pan erwtensoep). Het enige wat ik vanaf Juni tot November ving waren brasems en zeelten! Van de karpers was geen spoor te bekennen… In de winter viste ik door totdat er ijs op de put kwam, ondanks alle blank vermaakte ik me wel op dit water!
Van de karpers geen spoor meer…
2013, zou dit mijn jaar worden?
Eind Februari was het ijs er eindelijk af en kon er weer gevist worden. Tot mijn vreugde resulteerde dit gelijk in een schubje van 6 kilo, en dat bij een watertemperatuur van slechts 4 graden!
Het kleine schubje. Gevangen op een moment dat er vrijwel geen natuurlijk voedsel is.
Het begon me toen langzaam duidelijk te worden…als het water nog koud was, was er dus nog weinig natuurlijk voedsel, (kreeftjes, slakjes enz..) en ving ik telkens karper en geen bijvangsten. Zodra het water groen werd (en dus warmer met veel meer voedsel) lieten de karpers mijn boillies links liggen en gingen de zeelten en brasems ermee vandoor. Ik viste het voorjaar gewoon mijn wekelijkse nachtje en ving uiteindelijk op deze manier alle vissen behalve de grote schub.
Targetvissen
In de maand mei begon het water al wat groener te worden en ik besloot om een stek bij een lelieveld aan te voeren met enkel boilies. Na 5 dagen voorvoeren reed ik rechtstreeks vanuit mijn werk naar het water. Onderweg kreeg ik een berichtje van Arie. Arie is een jongen van 16 jaar en een beginnend karper visser, hij kwam bijna elke sessie wel even kijken en hield me altijd op de hoogte als er andere vissers waren en ging ook altijd even kijken of ze wat hadden gevangen.
In het berichtje stond: “Hey Joris , twee vissers zijn bij het lelieveld een karper aan het drillen ga nu ff kijken bij ze.” Twee minuten later kreeg ik het volgende berichtje: “Ze zijn nog steeds aan het drillen en het is een schub.” Na nog een paar minuutjes werd bevestigd waar ik al bang voor was “Uhm Joris, ze hebben de grote schub gevangen op je voerstek op 20,3 kilo”.
Daar zat ik dan in m’n auto op weg naar het watertje… Eindelijk, na een jaar zat de grote schub op mijn stek en vangen twee andere vissers hem! Ik baalde verschrikkelijk en ben gelijk naar huis gereden…
Doorzetten
Ik was er even klaar mee maar na een paar dagen dacht ik bij mezelf “niet opgeven en doorgaan hij komt nog wel een keer!” En dat klopte! Wat bleek nou, hij was die woensdagmiddag wéér gevangen, door een vissertje die gewoon even een hengel ingooide en na 30 minuten een run kreeg, en de grote schub ving op een goede 20 kilo. Toen waren mijn kansen wel verkeken, dacht ik.
Een van de stekjes die ik hier veel heb bevist.
En dat klopte ook weer, de hele zomer heb ik door gevist maar geen karper meer kunnen vangen. In de winter viste ik ook nog enkele nachten maar het lukte met niet om een karper te vangen. Ik ben toen voor een paar maanden gestopt, ik was er even klaar mee op dit water, niks lukte meer hier wat ik ook probeerde.
Uiteindelijk hoorde ik in Mei 2014 van Arie dat er weinig gevist was en dat er maar 1 klein schubje gevangen was de afgelopen periode.
Mei 2014
Ik was inmiddels al op een ander water gestart, maar toch zat het me vaak niet lekker dat ik het had opgegeven op het bewuste watertje. Ik kon het gewoon niet uitstaan dat ik de grote schub nog niet had gevangen. In mei 2014 kreeg ik van Arie een seintje dat de schub nog niet gevangen was en besloot ik om nog één keer volgas voor te gaan!
Ik ging weer voeren bij het lelieveld maakte ook een strook verderop in een aangrenzend slootje. Zo zou de grote schub op het plasje zelf en ook in het slootje mijn boillies tegenkomen en deze hopelijk toevoegen aan zijn dagelijkse menu. De boillies waar ik mee voerde en viste waren de Red Angels van Eddy Sterckx. Dit is een top bal dus dat zat wel goed!
Na een week voeren ging ik weer het eerste nachtje pakken, omstreeks 20.00 uur lag alles weer op scherp in en kon het wachten beginnen, ik was toch wel erg gespannen omdat ik ook nu weer wat karpers in het slootje zag zwemmen inclusief de koikarper.
Uiteindelijk werd het donker en zocht ik mijn slaapzakje op, omstreeks half 4 in de nacht hoor ik enkele piepjes , ik spring uit mijn slaapzak en pak de bewuste hengel welke bij de ingang van het slootje ligt en sla zachtjes aan…KARPER! Hehe eindelijk weer! Na meer dan 43 nachten geblankt te hebben eindelijk weer een karper!
De dril verliep voorspoedig en zonder problemen kan ik het net schuiven onder een mooie grote schub, ik doe mijn hoofdlampje weer aan en zie de nummer 2 schub van het water, deze keer op een goede 14 kilo.
Iedere vis telt hier!
Ik had zo gehoopt dat het de grote schub was maar helaas. De rest van de nacht vang ik niks meer. Ik besluit om door te gaan met voeren voor de volgende sessie over een week. De werkweek gaat tergend langzaam voorbij en eindelijk is het weer vrijdag, eenmaal aangekomen op het watertje zit er 1 iemand te vissen op de middenstek maar deze heeft geen invloed op mijn stek, ik ben oprecht serieus gespannen, ik heb in bijna de drie jaar dat ik er nu vis nog nooit het gevoel gehad er zo dicht bij te zijn als nu.
Ik vis nu met 1 hengel helemaal in het slootje, de tweede halverwege het slootje en de derde hengel aan het begin van het slootje. Ook zie ik in de avonduren weer wat karpers in de sloot zwemmen en ik zie nu ook weer de grote schub liggen in het slotje, wat een prachtbeest is het ook!
Gespannen zoek ik mijn slaapzak op en sluit mijn ogen, langzaam dwaal ik richting dromenland waarin ik de grote schub eindelijk weet te vangen en ik hem even in mijn armen mag beminnen. Echter ik vang de hele nacht NIKS en wordt op 8 uur wakker, ik zet een kopje koffie en terwijl ik deze aan het opdrinken ben komt de andere visser even kijken, hij heeft inmiddels alles opgeruimd.
Terwijl we even staan te praten krijg ik opeens een keiharde run op de hengel welke in het slootje ligt…ik spring de bosjes in waar de hengel staat en pak hem op, de karper is al helemaal het slootje uitgezwommen richting het open water, ik moet hem nu wel doen keren anders schiet hij het hoekje om en krijg ik 100% met lijnbreuk te maken.
Ik hou de hengel laag en langzaam komt hij tot stilstand, de andere jongen ziet de vis langzaam kantelen en zegt: Zo dit is echt een vette schub! Shit denk ik dit is hem dus! Op dat moment valt de lijn slap…los geschoten….ik smijt me hengel in de bosjes en steek een sigaret op….Al die tijd.. al die nachten… al die blanks… en dan heb ik hem en schiet hij los…”Deze vis mág ik gewoon niet vangen”, denk ik bij mezelf!
Terug voor de zoveelste poging
Na een paar dagen ben ik weer een beetje hersteld en bedenk me dat hij in ieder geval op mijn voer zit en besluit toch weer te gaan voeren op dezelfde stek. En op zondag eerste pinksterdag kom ik aan op het watertje en zie dat er niemand aan het vissen is. Snel leg ik alle hengels in en strooi nog een kilo ballen in het slootje… De nacht kruipt voorbij en om 5 uur in de ochtend, als het bijna helemaal licht is, krijg ik weer een run op de hengel in het slootje.
Ik ren naar de hengel en sla aan. Gelijk zie ik in het ondiepe slootje een grote staart bovenkomen… DE GROTE SCHUB! Gelukkig blijft hij nu in het 5 meter brede slootje en kan ik hem na enkele vluchtpogingen rustig scheppen. Ik kijk in het net en daar ligt hij dan eindelijk hoor. Na bijna drie jaar vissen en veel blanks ligt mijn target eindelijk in mijn net! Tijdens het wegen loopt de weger door tot 21,3 kilo en besef ik dat ik mijn eerste Nederlandse veertiger te pakken heb..
Mijn eerste Nederlandse veertiger!
Nog nooit ben ik zo blij geweest met een vis, mannn, wat een moeite heb ik voor deze bak gedaan! Na de foto’s te hebben genomen zie ik haar weer langzaam wegzwemmen de diepte in. Bedankt dat ik je even mocht beminnen, en in me armen houden. Ik zal dit moment nooit vergeten! NOOIT!
Dit moment zal ik nooit vergeten.
Het volgende project
Eenmaal thuis aangekomen beleef ik de hele week in een soort roes en op m’n werk loop ik rond met een brede glimlach en laat zelfs de foto’s zien aan mijn collega’s. Iedereen vind het mooi al denken de meeste “wat is dat toch voor een rare gozer die die karper een kus geeft!?”.
Ik besluit om een weekje niet te gaan vissen en alleen even op een watertje te gaan kijken wat al een tijdje in mijn hoofd zat. Dit watertje is ongeveer 6 hectare groot en bevat ongeveer 15 karpers. Er zwemmen een aantal kleinere vissen rond dan 5 a 6 vissen tussen de 15 en 19 kilo en dan een absolute top-schub van 25 kilo+. Ik neem mezelf voor om het water de komende 5 jaar te bevissen en dan hopelijk alles te vangen.
Het is een hele andere visserij dan het vorige watertje, dit omdat het er altijd wel druk is met andere visser, voorvoeren is dus eigenlijk geen optie hier. Alle vissen kennen de klappen van de zweep zeer goed hier, tevens is het ook bijna overal een zeer zachte prutbodem hetgeen het niet makkelijker maakt, de meeste vissers zoeken de wat hardere stukken op.
We schrijven vrijdag 20 juni en ik heb er reeds 2 nachten zonder resultaat op zitten. Bij aankomst aan het water voor een nachtsessie zie ik geen andere vissers, daar houd ik van! Even later liggen de hengels op scherp en al liggend op mijn stretcher kijk ik over het water en denk bij mezelf “hoelang zal het hier duren voordat ik op deze plas alle bewoners heb mogen bewonderen?”.
Run!!!
Uiteindelijk val ik met deze gedachten langzaam in slaap tot een uur of 3. Een keiharde run onderbreekt mijn slaap en direct voel ik zware weerstand! Gelukkig zwemt de vis gelijk het open water op en kan ik rustig aan de dril beginnen.
Na 15 minuten zwemt de karper onder mijn hengeltop nog steeds op de bodem heen en weer en maakt hij geen aanstalten om omhoog te komen, langzaam komt de gedachte bij me op dat dit weleens de topschub zou kunnen zijn! Een paar minuten verder komt de vis uiteindelijk even omhoog en ik zie dat het inderdaad een grote schub is! Ik begin spontaan te trillen en zenuwachtig te worden, het kunnen namelijk maar twee vissen zijn: de nr. 3 van het water is een schub uit de 19 kilo klasse en de andere is de Grote Schub!
Uiteindelijk kan ik langzaam het net onder de vis laten zakken en bij de tweede poging kan ik het net liften! Ik kijk met mijn hoofdlampje in het net en zie inderdaad de Grote Schub liggen! “Wat een vis! Wat een rug!” schreeuw ik door de donkere nacht. Ik til hem voorzichtig op mijn onthaakmat en zie dat hij mooi in de onderlip is gehaakt. Uiteindelijk brengt hij de naald van de weger tot precies 25,8 kilo!
Mijn eerste Nederlandse vijftiger!
Ik besluit de vis even te zakken en sms mijn zwager met de vraag of hij in de ochtend foto’s wil komen maken. Als de vis veilig gezakt is zit ik al rokend op mijn stretcher en bedenk me dat dit toch wel een unieke maand in geworden, mijn eerste Nederlandse veertiger en vijftiger!
De ene koste me drie jaar en de ander drie weken! Bizar! Dit zijn momenten welke ik nooit zal vergeten in mijn leven!
Wat een opeenvolging van mooie momenten. Ik koester ze!
