VBK trekt ten strijde tegen onrecht op Galgenweel

De mannen van het VBK, de Vereniging van Belgisch Karpervissers, zijn goed bezig om de belangen te behartigen van de karpervissers op het Galgenweel, een van de bekendste (en meest populaire) openbare wateren van België. Begin deze week bleek dat het nachtvissen met gebruik van een bivvy plotseling niet meer is toegestaan.

Als een besluit als deze goed is onderbouwd, dan heeft het VBK er geen problemen mee. Echter: in dit geval slaat de beslissing nergens op. Reden voor de Belgische belangenvereniging om er hard in te knallen. Mark Hoedemakers, VBK voorzitter, schreef een vernietigende open brief waarna het balletje ging rollen.

Een uiteenzetting

Eergisteren (dinsdag) schreef het VBK de brief die onderaan dit artikel te lezen is. Deze werd gedropt in de mailboxen van alle belangrijke spelers in deze kwestie én bij de media. Ook op Facebook was de kwestie een ‘hot topic’.

Gisteren bleek dat de media hapte en werden er een uitzending met ATV ingepland. Ook dit goede nieuws werd op de VBK Facebookpagina met gejuich ontvangen!

Tijdens de middag was de cameracrew van ATV ter plaatse om de reportage te schieten:

Dit zien we niet vaak: een TV crew aan de waterkant. Mooi om te zien dat de mannen van het VBK dit allemaal voor elkaar hebben gekregen. Alles wordt er aan gedaan om de belangen van de karpervissers te behartigen.

Om 18.30 uur was het zover: de uitzending van ATV over de hetze tegen de karpervissers en hun bivvy’s. Na de uitzending regende het reacties. Bekijk de reportage hier terug.

Al met al is wel duidelijk dat het VBK en haar supporters hier samen een duidelijk statement hebben gemaakt naar de beleidsbepalers.

De desbetreffende brief van het VBK aan de burgemeester van Antwerpen, andere beleidsbepalers én de media:

Galgenweel Antwerpen en de herfst van de moderne hengelsport…

Zomer 2015. Da’s niet zo lang geleden, dus ook voor hen met een selectief geheugen een haalbare kaart.

Luc Spanoghe, karpervisser in hart en nieren, een vriendelijk en aimabel man bovendien, arriveert aan de oevers van de in Antwerpen gelegen Galgenweel: een prachtig, doch ecologische verre van waardevol water. Zijn bedoeling? Zich heerlijk verliezen in zijn favoriete hobby: het hengelen naar karper.

Het Galgenweel, een water in het hart van Antwerpen, gelegen aan De Schelde.

Enkele tientallen meters verder dan de stek waarop hij z’n spullen uitpakt, speelt er zich een typisch folkloristisch Antwerps tafereel af. Enkele jongeren, getooid in zwarte t-shirts en zwarte broeken, spreiden goochelend met halters en andere gewichtige prullaria hun gespierde armen ten toon. De levenswijsheid ‘leven en laten leven’ indachtig, begint Luc ontspannen aan de aan een sessiebegin gerelateerde plichtplegingen zoals daar zijn het beazen en positioneren van de hengels. Enige ogenblikken later, merkt Luc al snel op dat er een aantal blikjes van zijn drankvoorraad verdwenen zijn. Het gebruik van ‘t bijwoord ‘spoorloos’ heeft in de vorige zin geen enkel nut, want de daders doen geen enkele poging om hun diefstal te verhullen. Met een stoere houding staan ze vlakbij de stek van hun pas buitgemaakte drankjes te genieten. Luc stapt meteen naar de groep jongeren toe, en meldt hen kordaat dat als ze beleefd hadden gevraagd of ze enkele blikjes konden krijgen, hij ze die met veel plezier zou hebben toegestopt, maar dat deze actie beneden alle peil is. Luc’s terechtwijzing maakt geen enkele indruk. Het lijkt me logisch dat als je zoiets meermaals per week meemaakt als politieagent, dit alles behalve bemoedigend werkt. Dit geheel terzijde.

Luc besluit de koe bij de horens te vatten en neemt de beslissing om meteen de politie te bellen. Maatschappelijk verantwoord handelen, noem ik dat. Iets wat een overheid verwacht van de inwoners van het land, het gewest, de stad of het dorp waarin zij samen wonen. Wat Luc te horen kreeg, was echter ronduit ontluisterend. “Als wij daar met een combi en een aantal agenten verschijnen, loopt het gegarandeerd uit de hand…”

Een desillusie rijker, een hengel armer. De desillusie is onbetaalbaar, de hengel slechts collateral damage…

Problemen?

“Problemen???” Denk er een dik aangezet Limburgs accent bij, en je hebt meteen een typische scene uit een sluimerende ruzie tussen 2 gouwgenoten te pakken. Zo van die haantjes die een ander, die wellicht gewoon toevallig hun blik kruist, ostentatief vragen of ze geen probleem hebben met de aanwezigheid van hun vleesgeworden ego’s. Omdat ze graag problemen en ruzie willen, omdat ze problemen zoeken waar er geen zijn.

Het lijkt me sterk dat de stad Antwerpen problemen zoekt waar er geen zijn. Of het hele bestuurs- en handhavingsapparaat moet het pad flink bijster zijn, een tekort aan problemen vast stelt misschien. En dat denk ik vooralsnog niet. Ik richt me in deze dan ook rechtstreeks tot hen die Vlaanderens grootste stad besturen en leefbaar houden: aan het Galgenweel is er momenteel geen enkel probleem. Geen overlast van vissers alleszins. Trouwens: overlast van of door vissers pakken wij graag zelf, samen met jullie aan. Door samen constructief na te denken, te handelen en op te treden. Niet zoals enkele maanden geleden de kop in het zand te steken als er échte overlast de kop op steekt. Dat waren geen vissers natuurlijk, een minder makkelijke prooi.

Karpervissers zijn niet de enige gebruikers van het Galgenweel. Ook surfers en zeilers hebben het water lief. Zelden tot nooit is er onenigheid tussen de verschillende hobbyisten.

In de herfst van 2015, voelt het aan alsof de jacht op volstrekt normale hengelaars voor ‘open’ is verklaard.

Was dit niet de partij van de kracht, van de daadkracht? Van de verandering, van het durven veranderen, van de vooruitgang? Van de dalende criminaliteitscijfers in de Sinjorenstad? Cijfers zijn maar relatief als je niet alle nummertjes in rekening brengt.

Tijd voor een domme, populistische stellingname:

" Met de socialisten aan de macht, mocht in Antwerpen bijna alles. Nu mag er blijkbaar niks meer… "

Ik zal maar meteen erbij vertellen dat deze belachelijke frase nergens op slaat, net zoals het plots stijf wordende been inzake een interpretatie van de wet op wildkamperen, die tot een algeheel bivvyverbod heeft geleid aan de oevers van de Galgenweel. Want dat, beste dames en heren van het Antwerpse stadsbestuur, slaat ook nergens op. Om maar meteen helemaal de politieke angel uit dit betoog te halen kan ik nog meegeven dat dit niets met partij, kleur of politieke overtuiging te maken heeft. Dat wordt al jaren bewezen door de stugge, op geen enkel steekhoudend argument gebaseerde houding van het stadsbestuur van Beringen. Daar houden ze ook niet van vissers, behalve als die extra centen genereren.

Een andere stellingname is mijn inziens wél raak: de toekomst van de hedendaagse hengelsport op openbaar water in Vlaanderen staat anno 2015 op het spel! Laat me dit even toelichten.

[icon name=”e-play”] Sportvisserij Vlaanderen behoort sinds een aantal jaar als Vlaamse hengelsportkoepel tot de lijst van erkende sportfederaties. Dat wil zeggen dat we door de Vlaamse overheid als ‘vol’ en ‘volwaardig’ worden gezien. Niet meer dan juist! Hengelen werkt ontspannend, het is een laagdrempelige buitenactiviteit die niet alleen rust brengt in een jachtig leven, maar die ook de band met en het respect voor de natuur aanwakkert. Wat is een erkenning waard, als dat enkel maar op papier geldt, terwijl er in de praktijk alleen maar tegenkanting komt? Een erkende sport, met in de kiem gesmoorde of eenzijdig afgeschafte faciliteiten. Een hoeragevoel heerst er niet, beste overheid.

[icon name=”e-play”] Er wordt al jaren achter de schermen gewerkt aan een moderne wetgeving, een gedeelde handhaving, een gedeelde verantwoordelijkheid ook. Sportvisserij in de nachtelijke uren heeft niets te maken met stroperij. Niet zoals Alberto Contador indertijd zei: 0.0000000000005 procent. Neen, helemaal niks! Gelukkig werd dit al 2 maal onderschreven door de Vlaamse Overheid en het Agentschap voor Natuur en Bos, door tot 2 keer toe heel wat openbare waters in Vlaanderen open te stellen voor nachtvisserij. Hierbij werd gewikt en gewogen, door hengelsportbestuurders, bestuurders en biologen van het Agentschap voor Natuur en Bos met heel wat goede argumenten en afspraken een compromis bekomen. Een compromis dat onder andere nu in Antwerpen, zonder dialoog, zonder goede argumenten, zonder meer van de tafel wordt geveegd. Mijn hart bloedt, voor de vele uren vergaderen en debatteren, voor de vele jaren wachten en bovenal voor het gebrek aan inspraak, het gebrek aan democratie.

[icon name=”e-play”] Een nachtelijk onderkomen tijdens het vissen heeft niets te maken met wildkamperen. Ten eerste zijn dit in de meeste gevallen geen volledig dichte tenten, er is bij zowat elke vissersbivvy een mogelijkheid om deze zonder grondzeil te gebruiken. Mocht er nood zijn aan een duidelijke afspraak, dan ligt die voor het grijpen. Het enige wat er nodig is, is overleg. Er bestaan in de hengelsport ook ovale paraplu’s waar je bij slagregen een extra zeil in monteert, de zogenaamde brolly’s. Deze uit de kluiten gewassen paraplu’s vallen niet onder de definitie ‘tent’. Als wij, hengelaars, weten dat deze plu’s zorgen voor gemoedsrust bij bestuurders en handhavers, dan staan wij open voor de nodige afspraken.

[icon name=”e-play”] Wildkamperen? De Vlaamse Overheid geeft sinds maart 2013 aan een hengelaar die houder is van een uitgebreid visverlof de mogelijkheid om ook ’s nachts te vissen aan een beperkt aantal oppervlaktewateren in Vlaanderen. Met andere woorden: wij mogen daar ’s nachts vissen. Natuurlijk is het middels de invoer van een lokaal politiereglement mogelijk om die faciliteiten in te dijken of teniet te doen, maar is dat echt nodig? Is een weidelijk hengelende vissers dan écht een probleem? Is die écht ongewenst? Dat zijn dan 65.000 Vlaamse vissers die als paria in een hoekje worden gedrumd. Gepusht naar privaat water, naar buitenlands water? Is dat werkelijk een streven?

De landtong van het Galgenweel.

Oplossingen!

Oplossingen liggen er klaar. Oplossingen die voor iedereen winst opleveren. Wij zijn vragende partij om met het Antwerpse stadsbestuur rond de tafel te gaan zitten. Als de oude Wet op Wildkamperen, of haar interpretatie door het stadsbestuur, toe is aan herziening of aan nuance, dan maken we daar toch samen werk van?

Als er nood is aan concrete afspraken inzake hengelsport op de Galgenweel, die voor iedereen aanvaardbaar zijn, dan maken we daar toch samen werk van?

Als er nood is aan een engagement van de georganiseerde hengelsport wat betreft de leefbaarheid van de hengelsport op de Galgenweel, of wat betreft het gemeenschappelijk gebruik van de plas met andere recreatievormen, dan maken we daar toch samen werk van?

Als er nood is aan een bijkomstige toelating voor de nachtvisserij op de Galgenweel, met daaraan verbonden afspraken en regels en een streng, werkbaar en bovendien goed werkend sanctiebeleid, dan maken we daar toch samen werk van?

Afsluitend…

… een laatste stelling.

" Gedoogbeleid is naar mijn bescheiden mening slecht beleid. "

Wij willen, als Vereniging van Belgische Karpervissers vzw, onder de vleugels van Sportvisserij Vlaanderen, samen met het stadsbestuur zorgen voor echt beleid. Voor een door een maatschappelijk relevante meerderheid gedragen beleid. Voor een beleid inzake afspraken omtrent nachtvisserij op openbaar water voortrekkersbeleid!

Ten slotte richt ik me in alle bescheidenheid rechtstreeks tot U, mijnheer De Wever. U bent tenslotte burgemeester van de stad Antwerpen en voorzitter van de Politieraad waarin deze verstrengde aanpak van hengelsporters ongetwijfeld besproken is. Correct me if I’m wrong, maar dan liefst in een persoonlijk gesprek. Ik kijk reikhalzend uit naar uw bevlogen speech, doorspekt met argumenten tégen het gebruik van een nachtelijk onderkomen tijdens de volstrekt legale beoefening van de hengelsport tijdens de donkere uren van het etmaal. Stiekem hoop ik dat U, samen met uw collega-bestuurders, oren heeft naar mijn betoog, en dat u samen met ons werk maakt van een beleid op mensenmaat. Want ’s nachts vissen is echt geen crimineel feit. Een échte hengelsporter, daar heb je nooit last en enkel maar voordelen van. Welke die voordelen zijn, leg ik U graag persoonlijk uit. Als we dan van de nood een deugd maken, babbelen we meteen even informeel over de faciliteiten op Muisbroek in Ekeren. ‘Alles’ hangt een beetje samen, ziet u, en perceptie is in dit geval een groot aandeel in dit ‘alles’.

De auteur en VBK voorzitter: Mark Hoedemakers.

Sta me toe dit epistel te verspreiden via de (sociale) media. Wij worden als hengelaars namelijk al een tijdje murw geslagen, en dat noopt een mens er al eens toe zijn toevlucht te zoeken tot alle mogelijke openingen die hij vinden kan. Uw agenda zal trouwens ongetwijfeld overvol zitten, en dan wil de media nogal eens van goudwaarde zijn.

Oprechte, vriendelijke groeten namens vele tienduizenden, recht in hun schoenen staande hengelaars. Meteen ook mijn oprechte excuses voor zij die niet in het bezit zijn van de normen en waarden die een hengelsporter eigen moeten zijn.

Mark Hoedemakers

[icon name=”e-check”] Voorzitter Vereniging van Belgische Karpervissers vzw
[icon name=”e-check”] Lid van het Uitvoerend Comité Sportvisserij Vlaanderen
[icon name=”e-check”] Plaatsvervangend lid Provinciale Visserijcommissie Limburg