Wat een water!
De reis loopt niet geheel vlekkeloos, maar naar 13 uur staan we toch met onze voeten aan het water. De eerste reactie die ik hoor is Zo…. wat is dit water groot zeg. Ik denk hetzelfde, maar bedenk mij ook wat er voor een monsters er onderwater kunnen zwemmen.
Een tiental meters verderop zit iemand te karpervissen maar voor de rest hoor en zie ik niemand. De visser blijkt een Duitser te zijn, die voor een Duits team vist genaamd Selfmade-baits. Het blijkt een aardige gozer te zijn: genaamd Pascal. We praten wat met hem en wisselen wat informatie uit.
De eerste nacht besluiten Otto en ik om niet te vissen maar eerst wat te slapen, we zijn erg moe en ik heb verschrikkelijke koppijn. Onze 2 maten Arjan en Leo besluiten om wat hengels onder de kant te gooien en ook morgen stekken te gaan zoeken. Als ik naar zeker 15 uur slapen wakker word blijkt dat Otto nog steeds in coma ligt. Ik ga maar eens kijken bij Arjan en Leo, en wat blijkt Arjan heeft die nacht een schub gevangen van 14 kg en leuk begin dacht ik zo. Pascal heeft er twee waaronder een fraaie spiegel van 16 kg. Er worden foto’s gemaakt en de vissen zwemmen weer snel de diepte in.
Wat een vis he!
De hele dag zitten Otto en ik in de boot om stekken te zoeken. De plek waar we zitten is 1 van de vele armen die dit water rijk is, en loopt vrij monotoon. De dieptes gaan van 1 meter aflopend naar 4 meter om vervolgens aan de overkant +/- 350 meter verderop van 4 naar 1 meter te gaan.
De tactiek wordt besproken en voor het donker liggen er 6 hengels in het water. 3 hengels aan de overkant, 1 op de gok in het midden en 2 hengels voor de kant. De andere 2 hebben we geen plek voor, en blijven de hele week in de foudraal. Met het voeren doen we voorzichtig, het is immers voorjaar en het water is rond de 14 a 15 graden dus word er besloten om maximaal 30 boilies per hengel te voeren.
Takelen met die handel
De eerste nacht dat we vissen is het direct raak, 2 hengels gaan er zowat tegelijk af, Otto drilt de eerste vis maar ook gedeeltelijk de 2e vis (mijn stretcher ligt o zo fijn) maar ik mocht toch nog de laatste 30 meter binnen halen. Resultaat 2 spiegels: een kleintje voor Otto +/- 10 kg, en een hele vette spiegel voor mij. In de ochtend worden beide vissen op de gevoelige plaat vastgelegd en is het geilen geblazen op de foto’s. Wat een vis en dat in de eerste nacht al. Ook Pascal had weer vis maar bij Arjan en Leo blijft het stil, gelukkig is de sfeer goed en wordt er een hoop gelachen en dom geluld.
De 2e nacht is het weer raak bij ons en mag ik een verschrikkelijke mooie en gewichtige schub landen, die mij een fluiter gaf op dik 350 meter afstand. Ongelofelijk wat heeft deze vis een kracht! In de ochtend wordt de balans weer opgemaakt; Arjan en Leo hebben weer niks, maar Pascal heeft weer vis en wederom een spiegel van 16 kg.
De schub die een volle fluiter gaf
Eindelijk
Dag 3: eindelijk begint het te lopen bij Arjan en Leo en nog wel overdag ook. Ze hebben punt gevonden wat een eind het water in loopt en krijgen om de 2 a 3 uur een aanbeet. Het zijn geen grote vissen maar ze vangen vis. Dit loopt zo door tot en met dag 5. Bij Pascal en ons valt het kompleet stil. Schijnbaar trekken de vissen eerst langs de stek van onze maten om vervolgens de arm in te trekken.
Het is dag 4 en naar weer een visloze nacht houd Pascal het voor gezien, hij had gister een dikke kilometer verderop een grote school karpers zien liggen en daar ongeveer 20 kg boilies neer gedumpt. Bij Leo en Arjan loopt het storm en vangen goed karper. Otto wil blijven zitten maar ik zit ook op hete kolen. We besluiten om te blijven zitten en gezellig met z’n vieren verder te vissen ook vangen we niks.
Dag 5; weer niks ik begin nu toch echt gek te worden, ben nu al 2 dagen van alles aan het proberen maar niks schijnt te lukken. Andere stekken, onderlijnen, aas het mag allemaal niet baten. Ik weet niet meer wat ik moet doen. In de middag krijgen Leo en Arjan weer snoeiharde aanbeet. Het is Leo zijn beurt en naar een gigantische dril ligt de zelfde grote spiegel in het net. 3 dagen later als ik hem ving. In de middag komt Pascal ook langs met de boot om te vragen of iemand foto’s wil maken. Hij vangt zoveel dat het met 4 hengels niet meer te doen is. IK WORD GEK! Otto besluit mee te gaan en ik begin aan zelfmoord te denken. Wat doe ik nou fout?
Help me!
De volgende ochtend, zitten Otto en ik de situatie te bespreken. Het eerst wat hij zegt is LEEF JE NOG? Ik vind het niet grappig maar ja wel een beetje verdiend. In de verte zien we Pascal weer aankomen en ja hoor weer veel vis. Pascal ziet mijn gezicht en zegt anders kom je even bij mij vissen. Met grote tegenzin ga ik met hem mee (haha echt niet) eerst even foto’s maken en dan vissen. Met 2 uurtjes, en 2 vissen verder zijn mijn batterijen weer opgeladen en kan ik weer helder nadenken.
Gered
Wat mij opviel was dat zowel Arjan, Leo en Pascal veel voerden, dus ging ik dat ook maar doen. Samen met Otto storten we de bende vol en was het die nacht weer ouderwets takelen. Weer zat er een mooie Spiegel tussen, de rest van de vissen was wat kleiner van voormaat.
Weer een gewichtige dame, met wel een heel mooi schubbenkleed!
Met nog maar 1 nacht te gaan kwam Pascal maar weer onze kant op, het is wel saai om allenig te vissen. Ook hij gaat morgen weg, dus ruimen we de meeste spullen op. We praten die avond veel met elkaar en Pascal vraagt mij of ik voor hem wil komen vissen. Ik stem hier mee in en eenmaal thuis gekomen ligt er al een contract op de deurmat.
Ben nu een paar maand aan het vissen voor hem en het bevalt goed, veel vrijheid en zeer goed aas! Het voordeel is dat je super goede boilies hebt voor weinig geld. De grondstoffen zijn een stuk goedkoper dan bij ons in Nederland. Voor verdere informatie kun je kijken op de website www.selfmade-baits.de.
Veel visplezier Reinbert Ras
