Verloren uurtjes | Efficiënt vissen met weinig tijd – Remond van Dijk
Gezinsleven en een drukke baan: twee factoren in het leven van een visser die de beschikbare vistijd niet bepaald positief beïnvloeden. Hoe je ondanks dat toch het maximale uit je visserij kunt halen legt Shimano teammember Remond van Dijk je uit in dit artikel!
Remond aan het woord: Tijd, een ruim begrip. Ongrijpbaar maar tevens zo kostbaar, onbetaalbaar… Velen van jullie ga ik hier niets nieuws onder de zon voorschotelen want ongetwijfeld heb ik ‘heul veul’ medestanders, lotgenoten, die in hetzelfde schuitje zitten als waarin ik momenteel rond dobber. Ogenschijnlijk onvermoeibaar en keihard peddelend als een volslagen idioot om maar niet ten onder te gaan. Werken, een gezin dat aandacht vraagt (en verdiend), werken, kids naar sport brengen en halen, werken, te weinig nachtrust, en voor de verandering nog maar weer eens werken… Moet ik nog duidelijker zijn? De zogenaamde ‘me-time’, de spaarzame uurtjes die ik voor mezelf heb zijn op het moment van schrijven dus behoorlijk schaars te noemen.
‘Te weinig uren in een dag?’ Langer van het leven genieten? Haal dagelijks wat uren van je slaap! Het bracht een tijd lang soulaas maar ik trek dat jammerlijk haast niet meer. Alsmaar moeten rennen, vliegen, haasten om deze malle molen draaiende en vooral ook bij te kunnen houden. En waarom? Om de absurde bedagen van hede ten dage maar te kunnen blijven betalen en mee te draven in de geblindoekte kudde! Waar is die klok zonder wijzers toch gebleven? Die eindeloze en bodemloze zeeën van tijd? Ik vind het behoorlijk lastig, bij tijd en wijle een helse strijd en schoorvoetend moet ik bekennen; ik ben ze kwijt…
Iets simpels als een nachtje vissen staat voortaan dik gedrukt en onderstreept op de kalender, de spontaniteit van ‘de jacht’ verliest zo zijn glans. Inspelen op situaties of observaties aan het water? Vergeet het maar; ik heb het immers niet op tijd op de kalender aangekondigd! Wat zeg je nou? Mijn gezin ‘verwaarlozen’ voor wat extra vistijd? Vergeet het maar! Die zijn me toch écht veel meer waard dan onze hobby, hoe mooi deze ook is…
Sleutel tot succes
Bovenstaande is een beetje opgeklopt, uitvergroot, noem het aangedikt maar er zit wel een kern van waarheid in deze woorden. Zelf merk ik oprecht dat het mij steeds meer moeite kost om serieus te kunnen vissen. Serieus vissen? Vissen doe je toch voor de lol? Ja! Maar ik wil dan wel graag wat vangen en juist daar knelt bij mij de schoen. Waar ik vroeger veel tijd kon stoppen in de voorbereiding, waarin althans voor mij dikwijls de sleutel tot succes lag, is het tegenwoordig veelal schrapen voor een verloren uurtje links of rechts. Maar dat er juist in die verloren uurtjes ook genoeg te halen en te beleven valt heb ik afgelopen jaar gelukkig toch maar weer eens aan den lijve ondervonden…
Wat is het allerbelangrijkst in je visserij als je werkelijk netto maar 2 – 3 uurtjes te spenderen hebt, inclusief het rijden en zoeken? Juist; het lokaliseren van je prooi! Altijd van belang natuurlijk dat je bij de vis in de buurt zit maar tijdens het ‘baiting and waiting’ heb je vaak iets meer tijd om daadwerkelijk te wachten. Da’s immers ingecalculeerd. En juist dat zitten in de wachtkamer… Je weet inmiddels wat ik bedoel! Het afgelopen jaar heb ik daarom besloten mijn oude liefde weer wat vaker proberen op te pakken, af te stoffen en (her)nieuw(d) leven in te blazen; het stalkend vissen met de brok. Machtig mooie sport, super spannend, en de voldoening is dan ook erg groot als het toch weer lukt om 2, soms 3 vissen te vangen in evenveel uurtjes.
Struinen
Eerst het water of wateren scannen; waar is de vis aanwezig, waar kan het gebeuren en moet ik wezen? Vervolgens is het zaak om je zo snel mogelijk te kunnen verplaatsen om als een speer je alvast licht aangevoerde stekjes af te kunnen vissen. Mobiliteit is daarbij dus key! Ikzelf gebruik hiervoor een Tactical struinmat van Shimano en misbruik deze tevens als tas; alle zooi pleur ik er in, rits ‘m dicht en kan op pad. Shimano floaterstok? Check! Netje? Check! Brokken? Check! Kleine tacklebox? Check! Vanzelfsprekend met een klep en polaroid op de kop; gaan jullie mee?
Sluipend op mijn tenen, één voetje voor de andere; een brokje hier, enkele daar en ietsje verderop een handjevol op een open plek tussen de jungle van lelies… Ik kies mijn positie, tijger op m’n knietjes richting de overgang van land naar water, settle me in kleermakerszit tussen het hoge gras, schenk verse koffie uit de kan en ik zit. Te genieten… vol spanning… verwachtingsvol… Gisteren uit mijn werk lagen ze al vol smart te wachten op mijn brokken maar de ene dag is de andere dag niet, het blijft vissen. “Het komt vast goed Van Diek” praat ik mezelf wat moed in. Al gauw zie ik een dertigtal meters verderop de eerste deiningen aan het oppervlak verschijnen. Heel subtiel doorklieft een donkere spekrug de waterspiegel. Ze zijn er nog (of weer) en bovenal actief!
Vreugdebommetje
Mijn focus blijft strak op de rug gericht en terwijl ik voorzichtig aan de hete koffie slurp komt het besef dat het slurpende geluid helemaal niet van mij komt. Wanneer ik mijn blik naar links verleg weet ik direct genoeg; met de grootste precisie drop ik zo geruisloos mogelijk mijn brok aan de rand van de lelies en binnen no-time wordt ‘ie lekker gulzig genomen, haal de trekker over en dan gaat het hard; kneiters hard! Links, rechts, om de lelies, tussen de lelies, over de lelies, krom tot aan het handvat. Broek op de enkels, shirt over de kop en Van Diek maakt nog net geen (vreugde)bommetje terwijl hij al drillend met net en al de plomp in springt. Hoe maf kan je zijn? Staand in de drek, tot aan mijn borst in het water, besef ik juist dan maar weer eens te meer wat een heerlijke hobby wij vissers toch hebben!
Verloren uurtjes
Lang verhaal kort; aan het begin van dit tekstje ‘klaagde’ ik wel over deze maffe wereld en schijnbaar bijbehorende ratrace terwijl ik mij terdege besef dat ik amper recht van spreken heb en mijn handen dicht zou moeten knijpen. Verloren uurtjes; ik omarm ze momenteel als nooit tevoren. En meer ‘me-time’? Ooit, ooit ben ik weer aan de beurt…
En tot die tijd? Zoek ik avontuur in verloren uurtjes, kies ik mijn (geluks)momentjes en pluk de dag!
Remond van Dijk
Meer zien van Remond en zijn visserij? Check dan zijn Facebook en Instagram pagina! Voor meer over de Shimano gear die Remond bij zijn visserij inzet surf je naar de website van Shimano.
