Vallende bladeren en hoge temperaturen – Inspelen op het najaar met Tom van Oosterhout
Het klimaat lijkt de laatste jaren wat te veranderen waardoor de temperaturen in het najaar relatief hoog zijn. Dit heeft natuurlijk ook een effect op de karpers en daar gaat Tom van Oosterhout in deze blog op in! Hoe reageren de karpers? En hoe speel je daar als visser op in? Dat en meer lees je hieronder!
Tom aan het woord: Iets wat mij vaak opvalt aan het najaar, of moet ik zeggen nazomer?, is dat het langer warm blijft dan bijvoorbeeld 15 jaar geleden. Het komt de laatste jaren regelmatig voor dat we in ons t-shirt aan de waterkant zitten overdag en dan is het bijvoorbeeld oktober. Hier wil ik mee zeggen dat, in mijn optiek, het najaar niet meer gewoon het najaar is. Tegenwoordig lijkt het erop dat wij langer kunnen doorvissen voordat we echt serieus rekening moeten gaan houden met de winterholdings.
Meteorologisch gezien begint het najaar per 1 september, astronomisch gezien begint het najaar op 21 september. Persoonlijk hecht ik hier weinig waarde aan. Ik leg meer de focus op wat er te zien is in de natuur. Hiermee bedoel ik te zeggen met wat er nog leeft op en in het water, wat de watertemperatuur doet, waar de spronglaag zich bevindt en natuurlijk wat de karpers doen.
Reactie van de karpers
Eigenlijk zegt de titel al genoeg. Voor mij is het standaardverhaal ‘in het najaar kunnen we storten en vreet de karper zich vol’, niet vanzelfsprekend. De laatste jaren ben ik steeds meer focus gaan leggen op de reactie van de karper ten opzichte van het weer. Hierdoor kwam ik al snel tot de conclusie dat ze vaak niet te vinden zijn op de diepste stukken van het water. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de wisselende temperaturen en de hoeveelheid zonuren. De afgelopen jaren zag ik steeds vaker karpers azen aan de oppervlakte, dit terwijl het toen al het laatste deel van oktober was. Zelfs bij de ochtendzon zag ik de karpers allerlei voedseldeeltjes van de oppervlakte eten.
De laatste jaren ben ik steeds meer gaan letten op de reactie van de karper ten opzichte van het weer.
Vanuit hier kwamen er een aantal vragen in me op zoals: wat zou de watertemperatuur op het diepste punt zijn? Op welke diepte zit de spronglaag? Hoeveel tijd zal de karper daadwerkelijk op de bodem rondscharrelen? Tijd om eens het één en ander uit te gaan zoeken!
Van wachten naar schakelen
Omdat ik geen zin had om een groot deel van de dag te blanken, moest ik mijn aanpak aanpassen. Tijdens een sessie van een week viel het mij op dat ik voornamelijk in de nacht en heel vroeg in de ochtend aanbeten kreeg. Gedurende de dag viel het stil. Aangezien het vooruitzicht uit korte sessies van een paar uur zou bestaan, moest ik gaan schakelen om mijn vissen te blijven vangen. De vragen die ik in het deel hierboven had, had ik inmiddels voor mijzelf beantwoord. Ik moest gaan variëren in mijn visserij.
In deze week sessie maakte ik de omslag naar een andere aanpak. Het viel mij op dat de spronglaag bij de eerste dag dieper zat dan bij de derde dag. Ook zag ik op de dieptemeter dat de vissen overdag op 3,5 meter diep rondzwommen terwijl het daar 12 meter diep was. In de nacht zag ik de vissen op de bodem zwemmen op een diepte van 6,5 meter.
De spronglaag kan van dag tot dag verschillen qua diepte.
Vrijwel iedere nacht, tot dat moment toe, kwam er karper in het net. Ook in de hele vroege ochtend liep er vaak nog een hengel af. Echter bleef het overdag stil.
De korte sessies
Na de sessie van een week had ik slechts de tijd om één nachtje en enkele kort sessies, van een paar uur, per week te vissen. Dit was voornamelijk een instant visserij. In de weeksessie had ik dus geleerd dat er overdag op andere manieren vis te vangen was, dit deed ik namelijk met de zig rig. Geweldig! Gezien het gebrek aan tijd was het nog crucialer om de vis te lokaliseren.
Als ik de vis eenmaal gelokaliseerd had ging ik kijken naar hoeveel meter water hier stond, wat de watertemperatuur deed, hoeveel zonuren die dag had, wat de buitentemperatuur was, wat de nachttemperatuur was geweest, hoe diep de spronglaag zat en wat de luchtdruk was. Hier had ik met de techniek van tegenwoordig al snel een antwoord op.
Vaak koos ik in deze sessies voor minimaal één hengel met de zig rig. Dit omdat ik er in de weeksessie achter kwam dat het een super effectief wapen is om de karpers overdag te belagen. Tijdens het vissen met de zig heb ik hier enorm veel van geleerd. Voorheen was ik er erg sceptisch over omdat ik het maar een raar systeem vond. Kortom: niet eens goed onderbouwd! Echter is het tot vandaag de dag een systeem dat ik erg graag inzet, met een goed resultaat.
Bijvoeren
Wanneer ik de vroege ochtenden ging vissen begon ik vaak toch op de bodem. Pas wanneer de temperatuur steeg en de zon erdoor kwam schakelde ik over naar de zig. In het begin voelde het als een naald in een hooiberg, zeker omdat ik niets bijvoerde. Echter vis ik regelmatig single hookbait op de bodem, maar dat is toch net even iets anders qua vertrouwen. Op dit gebied hebben de meeste genoeg ervaring om in te kunnen schatten waar de vis voorbijtrekt.
Nu krijg ik vaak de vraag van: voer je dan helemaal nooit bij? Nou, op het moment dat ik in de vis zit en ik krijg geen aanbeet, dan wil ik wel eens enkele spods bijgooien. Opvallend genoeg duurt het dan vaak ook niet lang meer. Zoals ik al aangaf maakte ik ook elke week mijn nachtje. Gebruikelijk was voor mij dat ik op de bodem zou vissen, verspreidt over verschillende dieptes. De tactiek die ik dan qua voeren vaak gebruikte was door het inzetten van een kleine maat boilies en als de situatie er naar was ook partikels.
Fake Food en Wafters
Meestal waren dit overigens wel goed voorbereiden stekken. Tijdens zo’n voorbereiding keek ik op verschillende momenten van de dag waar de vis zich bevond en wat het weer ging doen. Ook was het voor mij van belang hoeveel andere vissers er bezig waren en hoeveel zij voerden. Wanneer ik al deze informatie had ging ik zelf beginnen met voorvoeren. Ditmaal ook weer met kleine boilies en partikels.
Op verschillende momenten van de dag keek ik waar de vis zich bevond.
Op het moment dat ik mijn nachtje ging maken voerde ik dan niets bij of met boilies die ik enkele dagen in het water had gezet. Dit gezien het feit dat ze vrijwel het hele jaar al waren belaagd met de verse boilies. Als haakaas maakte ik vaak de keuze voor een wafter of een simpel bodem aas. Ook kwam het fake haakaas wel eens naar voren, maar dit was afhankelijk van het bestand aan witvis.
Conclusie
Voor mij is het najaar een ideale tijd om te vissen. Het wordt rustiger aan de waterkant en de temperaturen vind ikzelf aangenamer. Echter ben ik dan ook zelf een stuk actiever en gemotiveerder om echt door te pakken. Dit zelfs tot in het late najaar en zelfs in de winter.
Al met al denk ik dat er veel te halen valt in het najaar, dus ga erop uit en sla je slag zou ik zeggen!
Tight lines en wees aardig voor elkaar!
