Tour de Joer – Voorjaar 2013 – Joery van der Beek

Joery is een liefhebber van het voorjaar. Jaren achter elkaar zat hij al vroeg in het jaar in Frankrijk. Door de bouw van zijn huis zoekt hij het in 2013 dichterbij… en niet zonder succes!

Eindelijk is het dan zover! Mijn eerste echte blog voor KWO. Het heeft eventjes geduurd maar wat in het vat zit verzuurd niet 😉 Weken vroeg ik me af “waar ga ik beginnen? Neem ik jullie mee naar een paar avonturen van de afgelopen jaren of begin ik gewoon bij het afgelopen seizoen?” Ik heb de keuze gemaakt om te beginnen bij het seizoen van 2013. Let’s go!

Tour de Joer

De naam voor mijn blog is ‘Tour de Joer’, afgeleidt van de Tour de France die elke zomer dwars door Frankrijk toert. Zelf ben ik een erg grote fan van zowel Frankrijk als de Tour zelf, vandaar de keuze voor deze naam. Het toeval wil dat ik door wat veranderingen in mijn leven even wat gas terug moet nemen met mijn visserij in het buitenland. Samen met mijn vriendin zijn wij namelijk begonnen met het ontwerpen en uiteindelijk laten bouwen van ons eigen huis.

Dit project kwam vorig jaar op ons pad en sindsdien zijn we er druk mee bezig. Hier gaat veel tijd (en geld) in zitten en daardoor moet je andere dingen laten. Deze bewuste keuze is natuurlijk helemaal niet erg en we genieten samen erg van het project. Hopelijk start de bouw in januari en kunnen we eind 2014 onze intrek nemen in ons eigen ontworpen huis.

De Franse visserij staat dit jaar op een iets lager pitje!

Door dit project moet ik mijn visserij dit jaar dichterbij huis gaan zoeken. Net zoals in Frankrijk ben ik in Nederland ook bewust op zoek gegaan naar een water waar ik in alle rust zou kunnen vissen, zonder daarbij continu naar andere bivvy’s te moeten kijken. Na enig zoeken viel de keuze op een water waar ik in het verleden al meerdere malen gevist had en waar nu nog steeds prachtige vissen moesten zwemmen. Het water ligt op 50 minuten rijden vanaf mijn woonplaats en ligt midden in een rustige omgeving. Ideaal voor mijn plannen!

Starten in een koud voorjaar…

Nadat ik het vroege voorjaar bij ons in de polder heb doorgebracht was het begin april tijd om eens bij ‘Het Nieuwe Water’ te gaan kijken. Bij aankomst in het bos werd ik overvallen door de omgeving en de rust die hier hing. Wat een mooi stukje natuur! En dat gewoon in Nederland, heerlijk! Dit gevoel kreeg ik de laatste jaren eigenlijk alleen nog maar in Frankrijk. Mede daardoor liet ik het vissen in eigen land eigenlijk helemaal schieten.

Na wat avonturen in de polder is het nu tijd voor een nieuwe uitdaging.

Ik geniet van de eerste wandeling door dit stukje natuur en bereik na een half uurtje lopen het water. Een kant van het water is beschermd natuurgebied en hier mag je alleen maar wandelen. De andere kant is gewoon met de auto bereikbaar. Door mijn geringe ervaring in het verleden weet ik ongeveer waar ik moet zijn in deze tijd van het jaar. De bomen maken langzaam plaats voor een open vlakte en daarachter bevindt zich het water. De eerste aanblik van het water doet me gelijk besluiten om alles uit de kast te halen. Ik denk dat de meeste van jullie dat gevoel wel kennen. Het voelt goed en ik besluit het rondje helemaal af te maken.

Bij terugkomst haal ik de boot uit de auto en begin op de parkeerplaats de boel in orde te brengen. Pompen, motor erop en een emmer voer. Langzaam laat ik mij door mijn elektromotor over het water glijden in de richting van het gebied wat ik wil gaan bevissen. Het water is vrij ondiep en kraakhelder. Op veel plekken zie ik de bodem en zie regelmatig witvis en zelfs een paling wegschieten voor mijn bootje. Na een klein kwartier varen kom ik aan in het gebied waar ik mijn zinnen op heb gezet. Ook vanaf het water overvalt me de rust en ik geniet vol op van de rust en de omgeving.

Op onderzoek uit!

Door middel van een peilstok controleer ik de bodem en merk dat het overal vrij zacht is. Af en toe vind ik een harder stukje maar echt warm word ik hier niet van. Na een paar jaar vissen op voornamelijk grindgaten is het wel even wennen maar gelukkig weet ik dat de karper er geen enkel probleem mee heeft. Ik besluit mijn emmer aas flink te verspreiden over het hele gebied. Op deze manier wil ik de karpers laten kennis maken met mijn aas.

Na een klein uurtje ben ik klaar en besluit nog even een naast gelegen slotenstelsel in te varen. Daar aangekomen kom ik gelijk in contact met een school karpers die heerlijk liggen te genieten van de eerste warme zonnestralen van dit jaar. Ik observeer de vissen een kleine tien minuten en besluit dan terug te varen naar de auto. Op de terugweg beginnen mijn hersenen overuren te draaien en vormt er zich langzaam een plan voor de komende weken.

Wat een relaxte omgeving… Hier straalt de natuur nog echt. (Foto later in het jaar genomen.)

De week erop rij ik nog twee maal heen en weer om de vissen te laten kennismaken met mijn aas. Tijdens deze voerbeurten kom ik ook de eerste vissers tegen aan Het Nieuwe Water. De gesprekken zijn wat kort en ongemakkelijk. Volgens de vissers is er niks meer over van het oude bestand en zijn er alleen nog wat kleine spiegeltjes aanwezig. Ik bedank de jongens netjes voor de informatie en vertel ze dat ik ze vast nog wel vaker zal tegen komen. Het verhaal maakt totaal geen indruk op me en ik weet stiekem wel beter.

De eerste sessies

Half april is het eindelijk tijd voor de eerste sessie op Het nieuwe water. ik besluit de auto niet aan het water te parkeren maar een stuk verderop in een nabij gelegen woonwijk. Daar staat de auto een stuk veiliger voor mijn gevoel. In Frankrijk is mijn auto helaas weleens de dupe geweest van de afgunst van andere vissers. Op deze manier weet ik zeker dat hij veilig staat en kan met een gerust hart gaan vissen. De 20 minuten varen neem ik er graag bij. De route naar het water loopt dwars door het bos en onderweg kan je van alles tegenkomen. Heerlijk om zo je sessie te beginnen.

Tijdens het varen naar mijn stek begint het helaas keihard te regenen! Wat een voorjaar is het weer…Half april en nog amper een knappe dag gehad dit jaar. Aangekomen op de stek besluit ik snel mijn plu neer te zetten en daarna pas mijn hengels. Hierdoor blijven de belangrijkste spullen nog redelijk droog en kan ik vanavond in een droge slaapzak liggen. Altijd fijn!

De laatste keer dat ik ging voeren heb ik al wat stekken beter bekeken door middel van een hengel en een stuk lood. Daardoor kan ik nu snel mijn rigs op de juiste plekken neerleggen. Na een uurtje ligt alles op zijn plek en kruip ik zeiknat onder mijn pluutje. Ik besluit om toch maar mijn frontpanel erin te ritsen. Het is nog erg koud en de wind is zoekende naar de juiste richting. Een beetje extra comfort is wel lekker dan.

De eerste sessie op een nieuw water is altijd speciaal. Tijdens deze eerste uren heb ik altijd een soort apart gevoel van binnen. Noem het een soort ‘positieve spanning’. “Is mijn voorbereiding goed geweest? Hebben die andere vissers misschien meer gelijk dan ik in eerste instantie denk?” Allemaal twijfels die horen bij de eerste sessie op een nieuw water. Rond de schemer besluit ik nog even een rondje te maken over de stekken en laat af en toe een handje pellets zakken. Ik dobber nog even rond en besluit langzaam terug te varen naar de plek waar mijn plu staat. Ik duik de slaapzak in en hoop op het beste.

Beet!

Tegen middernacht komt er geluid uit mijn sounderbox en snel ik richting mijn hengels. Daar aangekomen zie ik mijn linkerhengel licht op spanning staan. Ik pak de hengel en begin contact te maken met het geen wat er aan de andere kant van mijn lijn hangt. Ik voel weinig en stap de boot in. Tijdens het varen merk ik dat mijn lijn onderwater vast zit. Ik stop de motor en pak lijn vast. De bodem bestaat voor een groot gedeelte uit zachte modder en daar zit veel troep tussen. Gelukkig staat er maar een meter water en kan ik met behulp van mijn schepnetsteel mijn lijn los krijgen. Ik krijg nu toch echt contact met de vis en weet nu ook zeker dat het om een karper gaat.

Een paar minuten later ligt de vis voor de boot en kan ik hem vrij gemakkelijk scheppen. De vis is nog vrij passief door het koude water. Ik schep de spiegelkarper en laat een kleine “Yes” uit mijn mond ontsnappen. Wat een opluchting is dit! De eerste is binnen! Ik leg de vis op een onthaakmat in mijn bootje en vaar snel terug naar de stek. Op de kant til ik de mat uit de boot en merk dat het toch een knappe spiegel is. Ik besluit om de karper gelijk op de foto te zetten zodat hij daarna gelijk weer kan zwemmen. Door middel van een statief en een afstandbediening is het vrij goed mogelijk om knappe foto’s te maken. Ook in het donker.

Wat een begin, heerlijk!

Het fotograferen verloopt vrij soepel en na drie foto’s laat ik de vis weer zwemmen. Heerlijk! Ik geniet intens van deze vangst en ben blij dat er zo snel al een vis uit komt. Ik vaar de hengel opnieuw uit en duik snel weer mijn slaapzak in. Het regent tenslotte nog steeds. Voor mijn gevoel word ik tien minuten later weer wakker maar tot mijn verbazing zie ik dat het alweer licht is.

Ik kijk op mijn telefoon en de klok verteld mij dat het tijd is voor koffie. Ik zet een stevige bak koffie en neem plaats op mijn stretcher. De regen is gestopt en alles om mij heen komt langzaam tot leven. Op dat moment zie ik een boeggolf van mijn stek afkomen en twee seconden later krijg ik een volle run! Prachtig om dit mee te maken! Ik pak mijn hengel op en heb direct contact met een karper. Ook deze vis weet het voor elkaar te krijgen om zich vast te zwemmen tussen een paar takken. Blijkbaar is er na de winter nog niet gevist en zijn er veel takken het water in gewaaid. Ik vaar er naar toe en kan mijn lijn makkelijk vrij krijgen. Het contact herstelt en ik zie de vis vlak voor de boot over de bodem schieten. Wat een machtig gezicht in dat heldere water.

De spiegel vecht voor zijn vrijheid en laat zien dat ook op ondiep water een stevige dril mogelijk is. Na een kleine tien minuten ligt de vis dan toch uitgeteld aan de oppervlakte. Ik schep de vis en leg hem op de onthaakmat. Tijdens het terugvaren onthaak ik de vis. Buiten mijn haakpuntje is er geen enkel andere verkleuring te zien en dat doet me goed. Zulke prachtige vissen worden steeds schaarser in onze wateren.

Een vis met een fantastische uitstraling, zo zie ik ze graag.

Ik blijf tot net na de middag zitten maar kan geen karper meer spotten. Ik ruim mijn spullen op en besluit de overige bollen en pellets tijdens het terug varen te voeren op de stekken. De zon doet vandaag goed zijn best en tijdens het terug varen zie ik tot mijn verbazing een grote spiegelkarper dat net onder het oppervlak door de sloot cruisen. Ik geef wat gas bij en kom daardoor vlak achter de spiegel te varen. Net op het moment dat ik mijn camera klaar heb schrikt de vis en weg is hij. Een mooie afsluiting van mijn eerste sessie.

Ik ruim mijn spullen op, laat de boot leeg lopen en pak de auto in. Op de terugweg neem ik de afgelopen 24uur door mijn in gedachten en kan niet anders dan tevreden zijn. Twee mooie spiegels gevangen en in alle rust kunnen vissen. Hopelijk blijft dit zo en kan er ik een mooi voorjaar van maken!

De volgende keer neem ik jullie mee naar een korte Frankrijksessie en staan er weer wat sessies op Het nieuwe water op de planning. Tijdens deze sessies gebeurt er weer van alles dus tot de volgende keer!

Joery van der Beek