New Kid On The Block: Roy Haghuis
We maken kennis met de extreem fanatieke Roy Haghuis. Een echte ‘Globetrotter’! Veel landen bezocht hij in zijn drang naar (grote) karpers. Nu is zijn vizier op Duitsland gericht! Volg zijn blog op KWO!
“Laten we beginnen met een introductie, wie ben je en hoe beleef je je visserij?” Dat waren de woorden van Pilaar en zodoende zit ik nu met een bak koffie en een peukie achter de laptop.
Iets vertellen over jezelf is altijd vervelend en erg boeiend vind ik het zelf ook niet. Liever vertel ik over mijn visserij en belevenissen aan het water! Daarover zullen er het komend jaar nog veel blogs volgen dus dat gaat zeker goed komen.
Mijn naam is Roy Haghuis, 34 jaar oud/jong, en woonachtig in het Oosten des land. Sinds mijn jonge jeugdjaren spendeer ik de meeste tijd van mijn leventje aan het water. In het begin uiteraard met een 4 meter vast ‘stokkie’ en een zak brood om de voorntjes stuk voor stuk door de water spiegel te trekken.
Een jaar of 20 geleden kwam ik ineens een karpervisser tegen. De hele middag heb ik bij hem gezeten. Ik kreeg over van alles en nog wat uitleg en ik was er zelfs getuige van hoe hij een aantal vissen ving. Man, man, wat een indruk heeft dat op me gemaakt!
Karpervissen had me gegrepen!
“Ergens is er iets met je mis gegaan Roy”, dit zeggen de ‘niet vissers’ om mij heen wel eens. Voor mij is duidelijk dat het omslagpunt lag toen ik naast die karpervisser zat! Mijn vaste stok heb ik daarna nooit meer aangeraakt en er werden zo snel mogelijk werphengels gekocht!
Ontwikkeling als visser
In eerste instantie werd er gevist op de plaatselijke stadsvijvers en in de loop van de jaren werden verschillende watertypes bevist van kanalen tot rivieren. Ook ging ik meer en meer op zoek naar de zwaarder beviste dressuur putten. Vaak ging ik op mijn bek, maar de karpers die ik mocht vangen lieten mij zweven op een wolk van karperavontuur!
De afgelopen 8 jaar bestond mijn visserij voornamelijk uit het zo geheten ’targetvissen’. De knetterharde dressuur putten werden een voor een bezocht en onwijs veel uren werden er geklopt in de hoop één van de targets te vangen. Hard werken werd beloond en door de jaren heen mocht ik menig monument ui mijn omgeving op de onthaakmat verwelkomen.
Vaak heb ik me afgevraagd wat ik in godsnaam aan het doen was. Aansluiten in de lange rij karpervissers en het wel bekende ‘stekjes claimen’ begon me steeds meer tegen te staan. Zelfs zo erg dat ik op sommige momenten serieus geen zin had om nog te gaan vissen! Op zulke momenten zocht ik de rust op van een ander water en zorgde ik dat de accu weer opgeladen kon worden.
Frankrijk & Oostenrijk
Tussendoor worden er uiteraard ook bezoekjes gebracht aan het beloofde land: Frankrijk! Ik maak mijn sessies voornamelijk in het noorden. Dankzij de korte reisafstand kan ik hier geregeld heen voor een korte weekend sessie! Ik heb erg van deze visserij genoten en de nodige mooie vissen gevangen maar ook hier was het drukker als druk… Tijd voor iets nieuws!
Ik denk dat het nu 4 jaar geleden is, ik besloot om eens gek te doen. Samen met mijn vader (die overigens absoluut geen visser is) besloot ik af te reizen richting Oostenrijk. Na een lange autorit kwamen we vroeg in de ochtend aan bij een machtige groot bergmeer. De auto werd geparkeerd bij het eerste restaurant wat we tegenkwamen. Zittend op het terras en genietend van een bakkie echte Oostenrijkse koffie keken we beiden onze ogen uit. Mijn vaders ogen stonden gericht op de serveerster die er volgens hem “toch echt wel mocht wezen”. Mijn ogen waren echter gericht op het water! “Wat een gigantisch water, waar ben ik in godsnaam aan begonnen?”
Later op de ochtend werd de inrichting van ons geboekte “appartement Am See” drastisch omgegooid zodat alle meegenomen visspullen (waaronder een boot en een flinke lading bollen) een droog onderkomen hadden.
De visserij bestond die week voornamelijk uit het zoeken van bevisbare stekken (een groot probleem in Oostenrijk aangezien de bordjes waarop de tekst “privat grundstuck” blijkbaar in de aanbieding waren). In de avonduren nuttigden m’n pa en ik de nodige biertjes, vakantie en vissen gecombineerd.
Ondertussen vond ik een stek met een mooi plateau op enkele honderden meters uit de oever, hier gingen de dagen hierop flink wat bollen te water. Uiteindelijk heb ik toch een drietal ochtendjes gevist. Een aantal vissen bezochten mijn onthaakmat, oersterke meterlange schubs, heerlijke visserij en het belangrijkste: weinig tot geen andere karpervissers!
Dit heeft mij toentertijd doen besluiten om de buitenlandse visserij totaal anders aan te pakken. Geen targetvissen in Frankrijk meer voor mij maar op zoek naar avontuur en het onbekende. Dit zijn de ingrediënten van mijn hedendaagse visserij in het buitenland. Landen als Hongarije Italië en Tsjechië zijn ondertussen bezocht en nog een aantal andere bergmeren in Oostenrijk.
Toch bleef mijn visserij in Nederland een beetje van hetzelfde druk beviste watertjes waar ik wel mijn ding deed maar toch bleef er de ergernis van geclaimde stekjes kapotte karper bekken en uiteraard de stekkenpezers.
Duitsland
Al jaren struinde ik rond in Duitsland, aangezien ik vlak bij de grens woon was het vrij makkelijk om de gevonden wateren op Google Earth zo af en toe eens te bezoeken. Vissen deed ik echter nog niet. Afgelopen jaar werd er na de zoveelste aanvaring met een Nederlandse ‘collega’ karpervisser besloten om de stap te wagen, ik ga vissen bij de buren!
2012 bestond voor mij voornamelijk in eerste instantie zoeken naar wateren en ook de nodige info zien te krijgen over het bestand. Een flink aantal nachten resulteerden in een blank maar in de loop van het jaar werden de eerste Duitse vissen gevangen! En wát voor vissen! Echte Duitse spiegels, de een nog mooier dan de ander. Alsof het nog niet mooier kon worden wisten we ook nog enkele echte bakken te vangen.
Mede hierdoor heb ik besloten om ons koude kikkerlandje vaarwel te zeggen en mijn visserij de komende jaren volledig te gaan beleven in Duitsland. Ik ga proberen om dit jaar zoveel mogelijk over mijn Duitse avonturen te bloggen hier op KWO. Niet alles? Bijna alles voorlopig 😉
Ik ben er namelijk achter gekomen dat er toch wel een aantal erg interessante vissen rondzwemmen op de wateren die ik voor dit jaar heb uitgezocht. Blijkbaar is de targetvisser in mij nog niet volledig doodgebloed. Misschien vertel ik hier later in het jaar meer over, eerst maar zien en hopen dat deze vissen samen met mij op de gevoelige plaat willen.
Zo, de 5e bak koffie is ondertussen achter de kiezen en mijn pakje peuken is zo goed als leeg. Ik denk dat mijn introductie wel redelijk op papier staat zo. Zoals ik al zei: niet veel bijzonders te melden naar mijn idee. Ik hoop in ieder geval dat jullie mijn komende blogs zullen lezen en dat dit jullie niet heeft afgeschrikt.
Met vriendelijke groet,
