De charme van winters kanaalvissen – Tobias Van Ikelen

Trakker consultant Tobias van Ikelen spendeert bijna al zijn vistijd op grote openbare wateren. Terwijl hij vroeger in de winter vaak uitweek naar kleinere afgesloten wateren, is hij nu ook ’s winters niet weg te houden van de kanalen. Deze visserij is niet bepaald gemakkelijk, dus in deze update deelt hij zijn ervaring, tips en tricks met jullie. Doe er je voordeel mee!


Tobias van Ikelen aan het woord: Mijn voorkeur gaat de laatste jaren uit naar het grote openbare water. Het probleem is alleen dat dit ’s winters of in het vroege voorjaar vaak niet gemakkelijk is. Zie maar eens zo een winterholding te vinden… Mijn verwachting was dat de vissen in het najaar vanuit het grote water de aanliggende stad in zouden gaan trekken via de kanalen. Op de route naar de stad heb ik dus geprobeerd de karpers te onderscheppen.

Tobias probeerde de winterse kanaalvissen te vinden en dat is al een hele uitdaging op zich.

Ik heb afgelopen winter veel tijd gestoken in het vinden van de vissen. In dit artikel neem ik jullie mee naar mijn speurtocht die uiteindelijk werd beklonken met enkele mooie potten ‘kanaalgoud’ 😉

Winterholdings

De winter is voor mij als grootwatervisser toch wel een lastige tijd. In deze tijd wijk ik dan vaak uit naar afgesloten putjes maar tegenwoordig ben ik ’s winters veel meer te vinden op kanalen. Ik heb de laatste jaren veel tijd gestoken in het vinden van goede winter holdings op de kanalen bij mij in de buurt. Meestal beviste ik veel verschillende bruggetjes die het kanaal bij mij rijk is. Ik voerde meestal drie verschillende bruggen één dag van tevoren lichtjes aan met een paar handjes gebroken, licht verteerbare boilies, hennep en wat mais. 

In de winter pakt Tobias het subtieler aan.

Normaal gesproken vis ik op het grote water altijd met 20 millimeter knikkers of met een bijgesneden snowman presentatie op de hair. ‘s Winters pak ik het liever wat subtieler aan. Mijn voorkeur gaat dan uit naar klein opvallend aas. Karpers op groot water en kanalen zijn vaak niet de moeilijkste op het gebied van aas.

Ik ben er alleen van overtuigd dat passieve vissen eerder geprikkeld worden door het visuele dan door voedselnijd.

Normaal gesproken vis ik gewoon met 20 millimeter boilies gemixt met partikels zoals bijvoorbeeld tijgernoten. Ik ben er alleen van overtuigd dat passieve vissen eerder geprikkeld worden door het visuele dan door voedselnijd. 

Felgekleurd aas heeft Tobias’ voorkeur in de wintermaanden.

Ik probeer er dan ook voor te zorgen dat mijn haakaas de meeste aandacht trekt en vrijwel het enige aas is dat ze op kunnen nemen. 

Voorvoeren

Mijn tactiek was dus om meerdere stekken aan te voeren en dan om de paar uur te gaan verkassen. Met het idee van als ik binnen twee uur geen beet heb, liggen ze er niet of azen ze niet. Op deze manier probeer ik snel in kaart te brengen waar de kanaalkarpers uithangen.

Ik heb nog niet eens de kans gehad om min derde hengel uit te varen…

De eerste kanaalsessie van de winter was aangebroken. Ik begon de sessie bij een brug vlakbij een viersplitsing van het kanaal. Over het algemeen super interessant natuurlijk. Met de voerboot legde ik twee hengels strak tegen de palen van de brug. Ik heb nog niet eens de kans gehad om mijn derde hengel uit te varen… Ik kreeg dus al direct een snoeiharde aanbeet op één van de brughengels. 

De eerste winterse kanaalsessie begint goed!

De slip uiteraard potdicht, dus een paar piepen van de beetmelder maakte mij alert en ik wist gelijk hoe laat het was. Bij het oppakken van de hengel werd ik gelijk herinnerd aan de keiharde drills die je kan hebben op de grote wateren en kanalen. Op een gegeven moment zie ik een schim boven komen wat verdacht veel op een spiegel lijkt. Dat zou natuurlijk een fantastisch begin van de winter campagne zijn! Bij het landen van de vis bleek het inderdaad om een hele brute uitzet spiegel te gaan. 

Wat een fantastische vis, en dat in de winter!

Heel tof om te zien dat tegenwoordig ook in mijn omgeving regelmatig spiegels uitgezet worden en dat ze zo goed groeien. Op deze manier wordt het bestand op lange termijn veel interessanter dan wat er nu nog zwemt. Want een vis voor de toekomst is het zeker. Een ontzettend gezonde, jonge spiegel van maar liefst 11,5 kilo om de sessie mee te starten, wat een begin!

Chaos!

Ik doe de vis eventjes snel in de sling om vervolgens meteen de hengel weer op zijn plek te leggen. Wie weet is het een aasperiode en valt het binnen no-time weer dood. Dit bleek een strak plan want het was al snel weer raak. Je gelooft het niet, gewoon weer een spiegel en wat voor één! Zo vang je vrijwel nooit spiegels op het kanaal en nu vang ik er twee in een halfuur. Het voorvoeren heeft dan waarschijnlijk toch zin gehad. Daarnaast is locatie uiteraard ook heel belangrijk. Want als er geen vis in de buurt is, vang je ze ook niet…

Wat een ongekend patroon!

Omdat de eerste vis nog in de sling zat, besloot ik om op de stek waar de vissen vanaf kwamen snel een handje halve 15 millimeters te gooien. Vlug een paar plaatjes geschoten en weer de hengel op zijn plek gelegd. Tijd om stil te zitten heb ik dan nog niet gehad of de andere hengel tegen de brug gaat af. Een vage terugzakker deze keer. Met de teleurstellende gedachte dat het een brasem zou zijn loop ik naar de hengel. Dit was uiteindelijk niet het geval gelukkig!

Geen brasem, maar een typische kanaalknol was deze keer Tobias’ tegenstander.

Al snel na het oppakken voelde ik een paar flinke beuken op de hengeltop. Dit moest wel karper zijn, YES! Gaat lekker zo, dacht ik. Voor de verandering een keer een schub. Een oud vertrouwd torpedo knolletje van rond de vijf kilo. Snel onthaakt, nieuwe rig bevestigd, een beetje bijvoerd en weer terug op zijn plek. Normaal gesproken voer ik vrij royaal op groot water of kanalen. Dan is het toch best grappig dat je nu nog niet eens een volle hand bijvoert. 

Het blijft iets ontzettend gaaf, de grote openbare Nederlandse waterstelsels.

Het plan was dus om om de paar uur te verkassen, maar als het zo door gaat, waarom zou ik dan weg gaan? De vis zat immers op de stek en bleek wel interesse te hebben in de kleine voerplekjes.

Verkassen?

Het was al een tijdje stil op de stek. Ik begon te twijfelen of ik toch niet beter had kunnen verkassen naar een andere licht aangevoerde stek. Gelukkig niet veel later kreeg ik weer een aanbeet bij de brug. Toch niet weer een spiegelkarper he? Jazeker, weer een spiegelkarper! Het zijn dan misschien niet de grootste, maar wat een pareltjes. Dit zijn gewoon de toekomstige bakken in spé. Nadat ik de vis op de gevoelige plaat had gezet besloot ik met een tevreden gevoel in te pakken en snel terug te komen op de stek. Wie weet wat dit nog kan brengen…

Het zijn niet de grootste, maar ze geven enorm veel voldoening.

Instant

Al snel had ik weer een sessie ingepland. Het plan was om het deze keer instant te proberen om te kijken of het verschil maakt. Ik had namelijk het gevoel dat de karpers sowieso graag rondom zo’n brug chillen en het dus misschien niet eens nodig is om vissen eventueel vast te houden op zo’n stek. Wel kan het zijn dat je vertrouwen in het aas wekt door voor te voeren. Maar goed, daar gaan we achter komen of het verschil maakt. Daarnaast koos ik ervoor om het lekker bij twee hengels te houden in plaats van drie. 

Twee hengels is normaal gesproken meer dan genoeg op een hotspot.

De weersomstandigheden waren niet ideaal. Een noorderwind gecombineerd met veel regen maakte het niet zo heel comfortabel aan de waterkant. Gelukkig had ik mijn Tempest mee en was ik winters gekleed met een goed warmte pak. Een must have als je het mij vraagt. Ik was reuze benieuwd wat ik deze keer zou gaan vangen. Zou ik weer zoveel SKP’s vangen of komt er misschien wel een echte winterbak voorbij? Ik was in ieder geval heel benieuwd.

Rigs

Mijn linkerhengel viste ik met een roze pop up op een multi rig en de rechter met een gele wafter op een soort zelf bedachte slip D-rig. Normaal gesproken voer ik vrij breed op het grote water of kanalen. Met zulke voerstrategieën zullen mijn onderlijnen ook altijd langer zijn.

De vissen zijn passief en zullen dus minder snel de rig volledig strekken en daardoor zichzelf prikken.

Denk hierbij aan een lengte van 18 tot 25 centimeter. Dat doe ik deze campagne anders. De vissen zijn passief en zullen dus minder snel de rig volledig strekken en daardoor zichzelf prikken. Daarnaast vaar ik mijn lijnen uit met een voerboot wat zorgt voor een compact hoopje voer rondom je haakaas, waardoor de vis meer stil zal liggen boven je voerplekje. 

Tobias zet graag D-rigs in tijdens de winterperiode, hij maakt ze wel wat korter dan normaal.

Ik gooi maar een paar boilies in een straal van twee meter rondom mijn rig. Doordat de vis dus een veel kleinere afstand tussen de boilies hoeft af te leggen, zal de onderlijn ook minder snel strekken en zou het met een lange onderlijn dus langer duren voordat de vis geprikt wordt. Vandaar dus de korte onderlijn, die dus met zo’n voerstrategie veel effectiever zal zijn en dus beter en sneller zal indraaien. 

Voor Tobias is de wintervisserij dus stevig omschakelen, omdat hij zijn visserij op het grote water helemaal anders aanpakt.

Brasem invasie

De hengels lagen spot on en het wachten op de eerste aanbeet kon beginnen. Al snel kreeg ik een terugzakker. Helaas ging het om een brasem… Even de haak checken of hij nog scherp is en snel weer op zijn plek gelegd. Nog geen vijf minuten later weer een brasem maar dan op de andere hengel.

Na drie uur vissen had ik acht mini brasems te pakken…

Het wordt toch niet zo een dag he… Het had er alle schijn van want na drie uur vissen had ik acht mini brasems te pakken… Niet gek natuurlijk als je zo attractief voert en klein haakaas gebruikt. Vaak zwemmen die brasems ook in bizarre scholen op groot water. Toch hield ik m’n gekozen tactiek aan, in de hoop nog een karper te vangen. Die karper liet nog lang op zich wachten en daarom besloot ik te verkassen naar de volgende stek. 

Gelukkig pakte Tobias als eerste zijn Tempest in, in plaats van zijn hengels… 😉

Eerst ruimde ik mijn tent en de andere zooi op en als laatst de hengels uiteraard. Dit was geen verkeerde keuze want het leek erop dat nu de karpers aan de beurt waren. Als eerste ging de rechter hengel die er met een noodgang vandoor en tijdens de drill gaf de linkerhengel ook teken van leven. Na netjes beide vissen geland te hebben bleek het om een schubkarper van een kilo of zes te gaan en wederom weer een SKP van hetzelfde gewicht. 

Tobias pakte gewoon weer een fantastisch SKP’tje!

Gewoon weer een spiegel! Ik hoopte op een aasmoment dus besloot de hengels snel weer in te leggen. Helaas bleef het stil en ik besloot richting het thuisfront te gaan. 

Betere omstandigheden

Een week later was het weer zo ver. De omstandigheden waren prima en ik had de tijd om weer een middagje te gaan vissen. Aangezien de stek bij de brug zo goed liep besloot ik daar gewoon de hele dag uit te vissen. Met het volste vertrouwen ging ik zitten en had dan ook niks aan te tactiek aangepast. Wat mij wel opviel was dat het water op het kanaal aardig hard stroomde. Zo dusdanig hard dat verkruimelde boilies de bodem niet eens bereikte. 

Bij wintervissen hoort uiteraard een goede kop koffie.

Ik wilde niet alleen maar hele boilies op mijn stek hebben. Dit vind ik simpelweg gewoon te grof voor deze temperaturen. Daarom koos ik ervoor om met een PVA zakje te vissen om op deze manier de gebroken boilies tegelijk met m’n aas op de bodem te krijgen. Volledig verkruimelde boilies hadden geen zin met deze stroming. Verder gooide ik een paar boilies tegen de stroming in een paar meter van m’n stekken vandaan in de hoop dat ze een paar meter verder rondom m’n haakaas op de bodem van het kanaal terechtkwamen.

Ook tijdens Tobias’ derde sessie waren de SKP’tjes niet veilig! 😉

Dit resulteerde uiteindelijk in een puntgave spiegel van een kilo of twaalf en wederom weer eentje van de uitzettingen van de afgelopen jaren. Ze groeien lekker door en als dat zo door gaat worden dat over een aantal jaar toch serieuze vissen zou je zeggen. Tegen de avond aan vang ik dan nog een mooie schub van rond de twaalf kilo. De dikste schub van de campagne is het sowieso en wat een plaatje is het! 

Dit is echt de toekomst, wat een bouw!

Als bonus wist ik nog een paar wat kleinere schubjes te vangen. Alweer een super resultaat! Helaas geen échte monsters kunnen vangen maar daar zijn er dan ook wel heel weinig van op dit waterstelsel. Daarnaast telt elke karper dubbel in de winter toch! 😉

Succes alvast met jullie winteravonturen!

Tobias van Ikelen


Volg Tobias zeker op Instagram om zijn avonturen te blijven volgen. Check ook de site van Trakker voor meer informatie over Tobias’ zijn ingezette producten.

Bekijk ook