KWO Whatsapp met Jeroen Helfferich

In KWO Whatsapp hebben we deze week Jeroen Helfferich. Een geslepen ‘low-profile’ allround visser! Tijdens een gezamelijke sessie afgelopen januari stelt Michiel hem een paar vragen…

Jeroen, laten we eens beginnen met de vraag hoe je in aanraking gekomen bent met het karpervissen?

Vissen doe ik eigenlijk al heel erg lang. Als jongetje van een jaar of zes zat ik al aan de waterkant. Vaak om te vissen, maar soms ook om te zien wat er zich allemaal afspeelde in de buurt van mijn favoriete plekje. Als ik ging vissen ving ik vaak wel een aantal voorns en soms een brasem. De keren dat ik niets ving stimuleerde me om nog vaker te gaan vissen. Het (karper-)vissen heb ik van mijn oom uit Friesland. Hij nam me, toen ik acht jaar was, mee op een ijskoude winterse dag voor een sessie op ‘mijn’ water. We hadden eerst thuis in de bijkeuken deegballen gemaakt van trouvit. We vingen die middag 4 karpers. Je snapt, ik was helemaal verkocht. Voor mijn elfde verjaardag kreeg ik van hem een echte carbon karperhengel die we ’s avonds op één van de prachtige kanalen in Drenthe uitprobeerden. Ik ving toen zelf mijn eerst karper. Een prachtige schub van 13 pond.

Je woont op Zeeuws Vlaanderen, tegen de Belgische grens. Desondanks vis je veel en fanatiek in Nederland.

Dat klopt. De grens met Belgie is voor mij een kwartiertje rijden. Mijn visserij speelt zich grotendeels af in Nederland, maar ook in Belgie vis ik regelmatig. Dit wil wel zeggen dat ik vaak aardig wat kilometers moet maken.

Bepaalde periodes van het jaar vis ik fanatiek op de (Belgische) kanalen! 

In mijn directe omgeving liggen een aantal wateren waar ik regelmatig en met veel plezier vis. Het gaat hier om wateren met een redelijk bestand aan middelgrote vis, maar waar het goed mogelijk is om meerdere runs per sessie te krijgen. Voor de echt grote vissen is het al snel 100km enkele reis… Ik ben iemand die graag veel vist en vaak aan het water wil zijn om het gevoel te krijgen en te blijven houden. Dit is een stuk lastiger als je telkens ver rijdt voor een nachtje… Toch probeer ik om ook regelmatig een sessie in Belgie te vissen en zo het beste van twee werelden te combineren.

Je vist veel, zowel in het weekend als doordeweeks. Hoe ziet jou planning eruit?

Ik probeer ieder weekend een nacht te vissen en vis vaak ook doordeweeks een of meerdere avonden. De dagen dat ik niet vis probeer ik zoveel mogelijk aan het water te zijn en verschillende stekken te voeren. Gevoel krijgen met de natuur en proberen te begrijpen wat er boven en onder water gebeurt zijn voor mij twee heel belangrijke factoren in mijn visserij. Ik denk dat dat echt het verschil kan maken tussen vangen en blanken. Dit kost echter wel tijd. Ik heb, tussen de vakanties door, een drukke baan, maar gelukkig blijft er genoeg tijd over.

Jeroen met een mooie doordeweekse vangst.

Ik weet aardig wat je gevangen hebt, en dat is toch wel ‘bizar’ voor Nederlandse begrippen. Wat was jouw gekste jaar qua aantallen?

Dat moet het jaar 1998 geweest zijn. Nagenoeg alles wat ik probeerde lukte. Dit resulteerde in 368 karpers op de mat; van klein tot mijn eerste dertiger. Ongelooflijk hoe hard het toen ging. Moet er ook wel bij zeggen dat ik toen vaak meerdere nachten per week viste… De beleefde avonturen van toen zou ik voor geen goud hebben willen missen.

Hoe intensief was je toen met je visserij bezig? Was het een soort van ‘obsessie’?

Haha… niet-vissers zullen er toen echt wel bepaalde gedachten bij gehad hebben toen ze me weer zagen vertrekken met een auto vol visspullen. Maar obsessief was ik niet. Bloedfanatiek zeker wel.

Wat is de meest waardevolle vangst in zo’n levensfase waarin je zó heftig met het vissen bezig bent?

De meest waardevolle vangst vind ik moeilijk te omschrijven. Ik viste en vis niet voor een bepaalde vis of voor de kilo’s. Voor mij is elke vangst waardevol. Ik vang graag als ik ga vissen. Als ik niets vang probeer ik te analyseren hoe dat komt om vervolgens mijn aanpak te wijzigen en te proberen wel een aanbeet te krijgen. Elke vangst geeft mij de bevestiging dat mijn aanpak werkt. Dit geeft me veel voldoening.

Je hebt heel lang hetzelfde water bevist. Je kan waarschijnlijk een boek volschrijven over gedragspatronen en bijzondere dingen die je hebt geleerd?

Je bent goed geïnformeerd 😉 … haha! Ja klopt. Het water, het (groeiende) bestand en de omgeving had en heeft nog steeds een grote aantrekkingskracht op me. In de loop der jaren verzamel je inderdaad een heleboel informatie. In veel gevallen is migratie- en aasgedrag enigszins voorspelbaar. Als je dit gedrag weet te doorgronden kan dit van zeer grote waarde zijn. Maar als je denkt dat je de sleutel hebt gevonden, lijkt alles toch weer net niet zo te zijn. Laatste reageerde iemand op een berichtenwisseling tussen Frank Huisman en mij met: ‘Daarom heet onze hobby vissen en niet vangen…’ Zit wel wat in.

Helfferich Junior is ook een karpervisser in spe!

Ondanks je liefde voor de Nederlandse visserij vis je ook geregeld over de grens toch?

Naast mijn Nederlandse visserij probeer ik ook regelmatig in Belgie te vissen. Belgie is een schitterend land, heeft prachtige wateren en … de beste frieten. Reden genoeg dus… Ik vis eigenlijk uitsluitend op de kanalen. Hier ben ik terecht gekomen door één van mijn beste vrienden, die helaas veel te vroeg overleden is. Daarnaast probeer ik ook 2, 3 en soms 4 keer per jaar in Frankrijk of Italië te vissen.

Zowel in Belgie als in de rest van Europa ben je geweest, wat vond jij het mooiste land?

Ik ben in veel West-Europese landen geweest. Niet alleen om te vissen, maar ook om de bergen in te trekken of cultuur te ontdekken. Noorwegen staat toch wel bovenaan mijn lijst van mooiste landen wat ongerepte natuur betreft. Helaas zwemmen daar weinig karpers. Om te vissen gaat mijn voorkeur uit naar Frankrijk en Italië waarbij ik aan het laatste toch wel een beetje mijn hart verloren heb…

Italië, dat dacht ik al. Je hebt hier tijdens een vakantie toch een ‘1000 meren route’ gereden?

Voordat Evelien en ik ouders werden van Sietse, gingen we in de zomervakantie graag samen vissen. Eerst in Frankrijk en later in Italië. Mijn tante woont in Trento en daar liggen twee schitterende meren. Daar zouden we een tussenstop maken en vakantie en vissen combineren. Tijdens het peilen, rondkijken en praten met verschillende Italianen bleek dat de meren niet echt geschikt waren om op karper te vissen. Tijdens eerdere trips had ik op Pusiano en Endine gevist. Deze wateren waren goede alternatieven. Tijdens de reis ernaar toe zouden we verschillende meren bekijken en uitpakken waar we dachten een goede kans te maken op een Italiaanse karper. Om een lang verhaal kort te maken… het enige waar ik de auto heb uitgepakt, is langs de vangrail van de snelweg tussen Verona en Milaan waar we met 120km/u op de linkse baan van de driebaansweg weg een klapband kregen… We stonden doodsangsten uit, want het was precies in het spitsuur en dan wil je daar zonder klapband eigenlijk al niet eens rijden…

Avonturen in Italië tijdens een ‘1000 meren tocht’.

We hadden wel al heel wat wateren gezien, veel informatie verzameld en zijn toen, na het missen van de afslag bij Turijn, via Orange op lac de Madine terecht gekomen, waar we twee nachten vreselijk noodweer hebben gehad. We hadden het gehad, zijn de volgende dag, na bijna non-stop 4700km in een oude Berlingo te hebben gereden thuis gekomen. Ik hoop dat ik ooit nog eens de kans krijg om de verzamelde informatie om te zetten in visavonturen…

Je noemde eerder dat een van je beste vrienden veel te vroeg is overleden. We hebben het over Jaap de Bliek. Hoe was jullie vriendschap?

Jaap en ik leerden elkaar zo’n 17 jaar geleden kennen. Ik zat in Middelburg op school en Jaap werkte ook aan ‘den overkant’. We zaten soms samen op de veerboot en praatten over vissen… Ik viste toen veel op de Nieuwkerkse kreek. Daar had hij als kleine jongen ook heel wat tijd doorgebracht, dus gesprekstof genoeg. Later gingen we af en toe ook wel eens samen vissen en we merkten dat we aardig op een lijn zaten wat onze gedachten over vissen betreft, maar ook over veel andere zaken. Ook onze gedrevenheid en fanatisme hadden we gemeen. Mede daarom hadden we vaak aan een blik genoeg om elkaar te begrijpen. Wel merkte ik al snel dat Jaap al alles had meegemaakt wat ik op dat moment aan het ontdekken was. Ik leerde veel van hem. Onze visserij had op dat moment verder weinig raakvlakken en we gingen onze eigen weg. Het contact was er echter wel meerdere keren per week. Later visten we steeds vaker samen. In Nederland, Belgie en Italië. Jaap was een prettig persoon, een kennis en een voorbeeld voor velen. Voor mij was hij een echte vriend. Hij genoot van alle contacten die hij had. Het is een groot gemis dat hij er niet meer is. Altijd als ik ga vissen is hij er toch een beetje bij…

Op visvakantie met Jaap betekende: veel, heel veel spullen mee!

Noem eens een leuke anekdote van je avonturen met Jaap.

Dat is er een tijdens het voorbereiden van een gezamenlijke sessie. We hadden het plan gesmeed om samen op een, voor ons beiden, nieuw water te starten. We zouden zelf onze bollen rollen. Jaap had een fantastische bollenmachine geregeld die ik de week ervoor heb opgehaald. Ook de rest was dik in orde. Mijn oma had, zoals alle andere keren, haar schuur ter beschikking gesteld dus we konden aan de slag. We hadden van te voren samen het recept gemaakt dus dat kende weinig geheimen. Ik keek op en zag een brede grijns op Jaaps gezicht verschijnen. In mijn ooghoeken zag ik een fles staan die daar eerst nog niet stond. Via via had Jaap een of ander ‘secret’ ingrediënt bemachtigd… We moesten ons wel aan de voorgeschreven hoeveelheid houden… In ons enthousiasme vonden we dat een dubbele hoeveelheid, aangezien het om een natuurlijk product ging, ook wel moest kunnen. Niet lang nadat we begonnen waren, kwam m’n oma toch maar eens polshoogte nemen naar wat ze toch allemaal rook in haar huiskamer…. ‘Of we een volgende keer toch maar ergens anders…’ Dat hadden we behoorlijk vakkundig om zeep geholpen…hahahaha…

Jaap heeft geregeld grote vissen op de mat gehad. Zelf weet je, met name in Nederland, ook met grote regelmaat de betere vissen van het water waar je vist te vangen. Is dit geluk? Zo heb je toch nét naast De Leder van het KK gegrepen? 

Jaap en ik hadden in de zomermaanden vaak gezamenlijke plannen. Zo konden we enkele zomers geleden een aantal opeenvolgende weekends samen het Kempisch kanaal bevissen. We kozen voor het stuk tussen sluis 8 en 9. Meteen de eerste sessies vingen we een aantal karpers. Het vertrouwen groeide en we genoten met volle teugen. Het was op dat moment erg rustig aan het kanaal. De derde sessie kreeg ik tijdens het opruimen, na twee nachten vissen, een aanbeet en tijdens de dril schoot, om onverklaarbare reden, de haak los. Zonder twijfel was dit een erg grote vis. De volgende sessie kon ik helaas niet mee en ving Jaap de Leder. Hij zei me dat, gezien de aanbeet, dril etc. het wel eens zo geweest zou kunnen zijn dat ik deze vis toen heb verspeeld. We zullen het nooit zeker weten en mijn vreugde voor Jaap z’n vangst was er zeker niet minder om. Integendeel. Onze aanpak was geslaagd en we hadden heerlijk gevist. Frappant detail bij deze vangst is wel dat het eigenlijk bijna precies zo gegaan is zoals Jaap en ik vooraf hadden bedacht… Ook het door Jaap twee keer vangen van de ‘Big One’ is wat mij betreft geen toeval geweest… Uiteraard heb je altijd geluk nodig, maar een gedegen voorbereiding en aanpak helpen vaak wel om plannen te doen slagen.

Laten we de positieve herinneringen aan Jaap in ere houden. Hij zou jou naar de waterkant jagen als hij zou zien dat je niet zou vissen toch? 🙂

Ja zeker. Een week niet vissen kwam in ons woordenboek niet voor. We spoorden elkaar in verschillende situaties zeker op een positieve manier aan. Zo heeft Jaap me verschillende keren bijna letterlijk naar het water gesleept, maar heb ik ook hem ervan kunnen overtuigen dat stoppen met vissen door bepaalde gebeurtenissen aan o.a. het V-kanaal geen optie was. Daarna waren we dan fanatieker dan nooit tevoren. Na het overlijden van Jaap hoefde het voor mij ook allemaal niet meer zo nodig. Gelukkig heb ik het gevoel weer helemaal terug en geniet enorm van alles wat met onze schitterende hobby te maken heeft. Jaap zou het ook zo willen…

Ik weet dat je de lat hoog legt voor jezelf. Dit doe je ook voor je aas, toch?

Tja, dat is wel een van mijn ‘afwijkingen’… Ik probeer mijn sessies zo goed mogelijk voor te bereiden. Voor mijn gevoel moet het kloppen als ik aan het water zit. Zo wil ik ook altijd met kwalitatief goed aas aan de slag kunnen gaan. Ik heb jarenlang mijn eigen boilies gerold. De recepten paste ik aan aan de omstandigheden van het moment en dat beviel me prima. Het zelf maken van mijn aas was ook echt een hobby op zich en nog steeds vind ik het erg leuk om na te denken over en te ‘rommelen’ met verschillende samenstellingen van ingrediënten. Vorig jaar ben ik door Dimitri Nollet van Discovery Carpline gevraagd om met zijn aas te gaan vissen en dat bevalt me uitstekend. Mede ook omdat bij Discovery Carpline kwaliteit wordt verkozen boven kwantiteit.

Recent ben je ook gevraagd om voor Rod Hutchinson team Benelux te vissen. Ik ken jou en je zou dit alleen doen als het bij je zou passen toch? Hoe zit dat in elkaar?

Vorig jaar is Discovery Carpline een samenwerkingsverband aangegaan met Rod Hutchinson. Discovery Carpline heeft ook een uitstekende rolservice en maakt boilies met ingrediënten uit het assortiment van Rod Hutchinson. Door deze samenwerking is een winwin situatie ontstaan voor beide bedrijven en zijn Dimitri Nollet als promotor en Jurgen Declerck en ik als fieldtester toegetreden tot het Rod Hutchinson team Benelux. Samen met Sebastiaan Schuurman en Pascal Gallion vertegenwoordigen we Rod Hutchinson aan de waterkant, op beurzen en via social media in Belgie, Nederland en Luxemburg.

Hoe zie jij de opkomst van de commercie, het internet en alle social media gebeuren binnen het vissen?

Informatie en Communicatie Technologie (ICT) is niet meer weg te denken uit de hedendaagse maatschappij. Voor veel van ons is internet op je mobiel net zo gewoon als fietsen. Kinderen van nu groeien op in een wereld vol media en we kunnen gebruik maken van een oneindige schat aan informatie die we kunnen vinden op o.a. internet. Social media neemt ook binnen het vissen een belangrijke plaats in. Het is een erg leuke, laagdrempelige, effectieve en handige manier om informatie met elkaar informatie te delen. Maar er gaat niets boven persoonlijk contact 😉

Kom kennis maken met de producten van Hutchinson op Carp Zwolle!

Wat is het streven van Hutchinson op de Nederlandse markt? Present op Zwolle dit jaar?

Ons streven is om de hedendaagse karpervisser te voorzien van kwalitatief goede producten tegen concurrerende prijzen. Wanneer vissers voor ons product kiezen kunnen ze hoge kwaliteit en onze uitstekende service verwachten. Er wordt hard gewerkt om de producten van Rod Hutchinson toegankelijk te maken voor een breed publiek. We zijn dit jaar ook aanwezig in Zwolle waar we iedereen graag kennis laten maken met ons assortiment.

Jeroen met een grote schubkarper, gevangen dicht bij huis!

Wat zijn je doelen voor het komend seizoen?

Mijn belangrijkste doel is om vooral veel plezier te blijven beleven en te blijven genieten van onze hobby. Daarnaast heb ik enorm veel zin om aan de slag te gaan op een aantal verschillende wateren in zowel binnen- als buitenland. Ik vis vaak alleen, maar heb ook al een aantal gezamenlijke sessies met verschillende vrienden gepland. Hier heb ik ook erg veel zin in.

Bedankt voor dit interview! Heb je nog een mooie afsluiter?

Ik wens iedereen prachtige avonturen toe aan de waterkant. Heb respect voor alles en iedereen en vang er veel, vang ze groot, maar vooral: geniet ervan!