Pionieren in de Alpen – Het mooie Rhone gebied
De verspeelde bak speelt heel de week door mijn hoofd. Het is ook zo zuur om de eerste vis van het seizoen te verspelen.
Ik hoop dat dit geen slecht teken is voor de rest van het seizoen. Gelukkig ben ik niet bijgelovig en weet ik dat een paar mooie vissen de verspeelde vis zullen doen vergeten. Op naar de waterkant dus!
Ik heb afgelopen jaar veel verschillende wateren bekeken, maar de meeste spraken niet tot de verbeelding. De wateren waarvan locale vissers wisten dat er grote karpers zaten waren veelal volgestampte en kale putten. Hier moest je meestal een dagvergunning kopen en vervolgens zat je met 15 anderen naast elkaar in de rij. De vissen die er gevangen werden waren van het type ’12 in een dozijn’. Echt grote vissen zwommen er meestal niet en van de karperbekken krijg je rillingen over je rug. Absoluut niet mijn ding dus!
Veel opties zijn er daarom niet. Vorig jaar heb ik twee leuke wateren gevonden, waarvan er inmiddels één is afgeschreven. Het putten complex naast de Rhone blijft daarom als favoriet open.
De Rhone putjes
De Rhone stroomt vanaf het meer van Genève Frankrijk in. De eerste kilometers is hij nauwelijks bevisbaar voor mij als karpervisser, dit omdat hij erg hard stroomt en ondiep is. Je moet echt dieper Frankrijk in om op de gekende en interessante Rhone gedeeltes te kunnen vissen. Waar ik het bij mij in Frankrijk van moet hebben zijn de grindgaten die naast de Rhone liggen. Gelukkig bevinden zich op 15 minuten van mijn huis 3 mooie plassen. Deze drie plassen van variabele groottes liggen in een adembenemende natuurlijke omgeving. Er zijn gedeeltes rond de plassen waar je echt het gevoel krijgt dat je als eerste mens de natuur daar betreed. Je moet door dichte bossen bomen en struiken heen en overal om je heen zie je sporen van dieren. Gelukkig ben ik er tot dan toe nog geen enkele andere karpervisser tegen gekomen. De ideale plek dus om het drukke stadsleven te ontvluchten!
Op de twee kleinste putten is het me vorig jaar gelukt om enkele mooie karpers te vangen. De derde en grootste plas is me dat nog niet gelukt. Ik heb er veel uur in gestoken maar het water lijkt soms uitgestorven. Ik weet echter dat er karper zit, want ik heb één grote spiegel op een zomer avond zien zwemmen. Normaliter heb ik altijd een oppervlakte hengel bij mij. Natuurlijk uitgerekend deze ene keer niet. Ik vond de dikbuikige spiegel in een stille hoek van het water. Het enige wat ik kon proberen is mijn afstandshengel omtuigen naar een oppervlakte set-up met fluo pop-up boilie. De vis trapte echter niet in de lompe montage met dikke dyneema en zwom rustig bij me vandaan buiten bereik. De eerste en enige kans dat jaar was verkeken. De vis had echter een onuitwisbare indruk op mij achter gelaten en ik was vastberaden om hem nog een kaar achterna te zitten.
Omdat het nog vroeg in het jaar is besluit ik om op het eerste plasje te starten. Voor mijn gevoel had ik de meeste vissen hier al gevangen, want sommige vissen zagen al meerdere keren de binnenkant van mijn net. Desondanks was ik benieuwd of ik ze vroeg in het jaar ook al kon vangen en het zou lekker zijn om weer even een aantal keer te drillen.
Twee voerbeurten met de squid&octopus boillies van dynamite baits hebben mijn vertrouwen omhoog gekrikt. Op zaterdag morgen installeer ik mij rustig aan het kleine plasje. Eén hengel vis is links langs een grote rietkraag en één hengel vis ik naar rechts onder de overhangende takken. Het grindgat heeft een stevige wiergroei in de zomer en daardoor ligt er nu in het voorjaar veel afgestorven wier op de bodem. Door de gevlochten lijn en de korte afstand waarop ik vis kan ik goed voelen of ik op schone bodem vis.
Als ik lekker diep in het nieuwe boek van Terry Hearn zit wordt ik opgeschrikt door de delkim. De rig die langs het riet lag heeft een vis gehaakt! Ik zet niet teveel druk in de eerste fase van de dril, omdat de vissen onder en tussen het riet kunnen duiken. Dit wil ik voorkomen, want het water is nog te koud voor een duik! Gelukkig koerst de vis richting het midden van het water. Een kleine 10 minuten later zie ik een mooie spiegel door het heldere water voor me zwemmen, het scheppen levert geen problemen op en de eerste vis van 2009 is een feit! Yess! De spiegel is een bekende voor me, want dit was vorig jaar de grootste die ik op dit plasje ving. Tijdens het observeren heb ik ook geen grotere kunnen waarnemen, dus ik meen van doen te hebben met de koning(in) van de plas! Heerlijk!
Twee zaterdagen verder zit ik weer aan het plasje. Het zonnetje heeft al lekker veel kracht en ik zit heerlijk met mijn ogen dicht te luieren in mijn stoeltje. Ik moet zijn weggedommeld, want ik schrik even later wakker van wat geluiden aan de andere kant van het plasje. Tussen het riet door kijk ik naar de andere kant. Ik wrijf twee keer goed in mijn ogen, want ik geloof niet wat ik zie. Op het strandje aan de overkant is een fransman zijn vriendin een goede beurt aan het geven! Haha, ik lach me helemaal kapot, want zij denken het rijk alleen te hebben! Ik moet dit delen met mijn maten en daarom wil ik hen sms’en. Ik besef echter dat ze mij nooit geloven en daarom moet ik bewijs hebben! Met mijn nieuwe Canon kan ik 10X inzoomen en hier maak ik dan ook dankbaar gebruik van. Het resultaat mag er wezen. Als ik de foto’s maandag op mijn werk aan mijn andere jonge collega’s laat zien willen ze het weekend erop allemaal mee vissen!! Zij hadden nooit gedacht dat vissen zo interessant kon zijn…
De Groeten!
