KWO Whatsapp met Frank Huisman
Frank Huisman ken ik (Michiel) al een jaar of 8-9. Hij was toen net in Zeeland komen wonen en via De KSN was de kennismaking snel gemaakt. Direct was er een klik en bleek dat we prima op één lijn zaten. Sinds een aantal jaar woont Frank weer in Drenthe en is het contact minder frequent. Kortom: een goede reden om hem eens aan de tand te voelen in KWO Whatsapp!
• Naam: Frank Huisman
• Geboortedatum: 14 oktober 1967
• Woonplaats: Dwingeloo
• Beroep: Packaging Manager
• Partner: Pascale
• Website: Geen
• Andere hobby’s: De natuur, wandelen, films kijken
Old School Frankenstein!
Wil je jezelf kort voorstellen?
Naast bovenstaande informatie kan ik jullie melden dat ik de trotse vader ben van een zoon, Marijn (4), bonusdochter Shannon (12) en pleegdochter Jana (12). Ik ben geboren en getogen in Drenthe. Ik heb drie jaar de KSN-regio Noord bestuurd en daarna (met een onderbreking) acht jaar in het landelijke KSN bestuur gezeten. Samen met Wytze Tjoelker heb ik de KSN onthaakmat ontwikkeld en hiervan 100 stuks geproduceerd voor de leden. Ik heb een diverse artikelen geschreven voor onder meer Dé Karperwereld en het Spiegel magazine, maar de meeste voor Karper, het verenigingsblad van de KSN.
Hoelang vis je al op karper en hoe ben je ooit begonnen?
Ik vis ongeveer vanaf mijn negende jaar op karper. In die tijd begon ik met een telescoophengel voorzien van flessenkurken en dus van luchtkamers. Gewapend met Platil Extra Strong 16/100 en van die slappe koperkleurige haakjes met een oogje haakte ik zo mijn eerste karpers. Meestal kon ik op de smalle vijvers meelopen, maar soms waren de schubkarpers te sterk. Dan legde ik de hengel in het water en liet ik de karper zich moe zwemmen. Als de hengel dan weer aan de kant kwam drilde ik de vis weer even, net zolang tot hij uitgeput was. De gevangen vis werd dan naast de stoeptegels gelegd om de lengte te bepalen. Een karper was dan bijvoorbeeld twee stoeptegels lang = 60cm. Daarna leerde ik de lokale ‘karpercracks’ kennen, Arjen en Leo.
Een prachtige Franse vis.
Daar keek ik de kunst voor het verleiden van karpers toen van af. Hun beste tactiek was om eerst de eendjes brood te voeren en als het brood dan op was er met een vlok te gaan zitten. Dit gebeurde ondertussen met van die Hema spinhengels en Ryobi koffiemolens. Vanaf mijn 20e jaar verplaatste mijn visserij zich dankzij mijn kennismaking met Arjen Kempen van de Asser vijvers naar het serieuzere werk: de kanalen en vaarten die Drenthe rijk is.
Zoals ik je ken ben je vooral een persoon die in goede harmonie wil zijn met de omgeving. Zowel rust in de natuur als rust aan de waterkant. Hoe zie jij het vissen sinds je vader bent van een prachtige zoon, Marijn?
Sinds dat heuglijke moment zie ik de waterkant beduidend minder vaak. Niet alleen door de komst van de drie kinderen, ook door twee pittige studies op verpakkingsgebied die ik in mei succesvol heb afgerond. Daarnaast is de echte ‘drive’ er een beetje afgegaan en is de rust en omgeving nog belangrijker geworden dan de vangst, alhoewel de balans niet teveel moet doorslaan, haha.
De trots van Frank: zijn zoon Marijn!
Grote vis vangen is verre van hoofdzaak tegenwoordig?
Dat is helemaal correct. Ik wil steeds minder concessies doen aangaande mijn rust en omgeving. Dit staat vaak haaks op het vangen van grote vissen. Echter, omdat ik omwille van die rust vaak op lastig te bereiken stekken vis, wil er toch nog wel eens een kneiter tussendoor fietsen. Dat zijn dan de kersen op de taart.
Tegenwoordig woon je weer in Drenthe (na een periode in Zuid Holland). Hoe bevalt het om terug te zijn?
Dat bevalt uitstekend. Ik ben een Drent in hart en nieren en ben echt verbonden met de provincie. Ik ga hier ook niet gauw weer weg, al is het alleen al om de kinderen het voordeel mee te geven om hier op te groeien. Liever de vruchtbare mestlucht dan verstikkende autogassen.
Je bent vooral penvisser, maar hebt ook zeer fanatiek met lood gevist toch?
Ik oefen beide technieken uit sinds 2000. In dat jaar ontdekte ik pas écht de efficiëntie van de boltrig en het voorvoeren, dankzij een aantal nuttige tips van Roelof Schut. Het succes was zelfs zo overweldigend, dat ik pas in juli van dat jaar er achter kwam dat ik niet één keer met de pen of korst had gevist.
Frank met een Nederlandse rivier veertiger (met een knipoog naar Lex Cuyten).
Deze voorheen door mij verafschuwde manier van vissen leverde mij vier keer zoveel grote vissen op in de helft van de tijd. Ook het aantal karpers verdubbelde. Deze ‘roes’ duurde een paar jaar. Toen begon ik het penvissen te missen. Sindsdien vis ik met name in de winter en rond de paaiperiode met de pen en daarom heen statisch, veelal met bekenden uit de karperwereld. Een mooie mix.
Waar was het leuker qua visserij, Zuid Holland of nu in Drenthe?
Het was vooral verschillend. Zo heeft de Drenthe het minste oppervlaktewater van Nederland en Zuid Holland zeer veel. Ook de bezettingsgraad is in Zuid Holland veel hoger, maar dat geldt helaas ook voor het aantal hengelaars. De enorme variëteit aan wateren in Zuid Holland vindt ik een zeer positief punt, het heeft me ondermeer mijn PR opgeleverd.
Vis je met homemade boilies of ready mades? En waarom?
Ik koop al jaren zowel freezers als readymades. Ik maak ze zelf niet meer vanwege de tijd en de rommel maar ook omdat ik goede resultaten boek met de gekochte ballen.
Welk aas gebruik je nooit meer?
Boilies die ik zelf niet lekker vindt. Ik proef daarom elke boilie die me interesseert (ook de fishy soorten :-)). Het gaat me er dan vooral om dat de smaak, densiteit en structuur naar mijn idee goed voor elkaar zijn en dat het vooral geen fluoriserende op je tong brandende gifknikkers zijn die je een dag later nog proeft. Ook de tegenhangers, die hooguit naar karton smaken, zijn niet aan mij besteed.
Frank, in 2005 was er ineens het merk PukkaBaits. Ikzelf heb hier toen ook een succesvolle periode mee gevist. Waarom is dit nooit van de grond gekomen?
Kort gezegd komt het er op neer dat Kevin Reynolds, de eigenaar, de productie ten alle tijde zelf wil doen om er zeker van te zijn dat zijn recepten altijd precies zo worden uitgevoerd zoals ze door hem bedacht, getest en ontwikkeld zijn. Als je groter wordt zul je iets moeten doen zoals uitbesteden. De receptuurgarantie is dan verdwenen. Als je het zelf wilt blijven doen zul je moeten investeren in een professionele eigen lijn/hal. Hier heb je vaak vreemd geld nodig, vaak van investeerders. Investeerders doen meestal niet aan liefdadigheid en zullen ook willen meebepalen wat er gebeurd binnen het bedrijf waaraan zij hun centen hebben toevertrouwd. Daardoor zal Kevin het niet meer alleen voor het zeggen hebben, wat een aasgoeroe als Kevin nooit zal accepteren om genoemde reden.
Pukka Baits ‘goeroe’ Kevin Reynolds.
Nog een ander nadeel is dat voor echt groot succes een distributeur én hengelsportzaken nodig zijn. Deze extra schakels moeten uiteraard ook geld verdienen waardoor de prijs per kilo voor de consument boven de 10 Euro uitkomt, waardoor de marktkansen behoorlijk slinken. Als ik je tenslotte vertel dat het downgraden (goedkoper maken) van de recepturen om de winkelprijs te drukken geen optie is voor Kevin, is het antwoord denk ik duidelijk. Zogezegd zijn er dus grote mogelijkheden geweest voor Kevin (en voor mij) maar kan ik achteraf zeggen dat het wijs van hem is geweest. De groei die hij heeft doorgemaakt is beperkt gebleven, zijn handgedraaide (!) aas is nog steeds van dezelfde kwaliteit en uniek in Nederland bovendien. Daarnaast bestaat PukkaBaits nog steeds! Dat kunnen de meeste gestarte boilieboeren van de afgelopen 10 jaar niet zeggen…
Is er nu nog een vorm van sponsoring in je visserij te bespeuren?
Alleen nog op beperkte schaal. Ik krijg weleens wat extra aas van Kevin en soms mag ik een onthaakmat, hengel of molen gratis meenemen in plaats van kopen als ik er een review over schrijf. Ik kies echter altijd eerst mijn materiaal uit, ongeacht of ik het achteraf krijg of moet kopen. Bovendien doe ik geen concessies in mijn reviews. Het is goed of niet.
Een prachtige Drentse spiegel.
Samen hebben we ooit een sessie in Zeeland gevist. Dit was erg leuk en gezellig. Ik kan me nog goed herinneren dat je zelf net zo hard genoot als ik een mooie vis ving. Jalousie is jou vreemd volgens mij?
Dat was inderdaad een leuke sessie Michiel, op een historisch water. Ik gun elke karpervisser (m/v) dat hij zoveel mogelijk van zijn hobby geniet. Ik heb gemerkt dat het delen van deze hobby daar aan bijdraagt. Ook het delen van kennis en zelfs vissen verhogen het plezier. Wie de vis vangt is mij om het even. Uiteindelijk vangt iedereen zijn visje wel.
Ben je ook lid van Karperverenigingen en zo ja, waarom en zo nee, waarom niet?
Ik ben denk ik sinds 1993 lid van de KSN. Naast de uitstekende belangenbehartiging voor de karper, de karpervisser en andere betrokken partijen heeft het mij veel leuke contacten (zoals een paar zotte Zeeuwen) opgeleverd maar bovenal veel viskennis en dus vissen.
Wil je de lezers van dit interview nog wat meegeven?
Jazeker. Respecteer elkaar en de natuur en kies een andere stek, strategie of materiaal als de risico’s voor de karper te groot worden. Met in achtneming hiervan: Vis zoals jij dat het liefste doet, ongeacht wat anderen hiervan vinden!
Michiel Pilaar
