Franse bakken vangen in het najaar met Jorus Bart!

Succes boeken in Frankrijk is niet vanzelfsprekend, zeker in het najaar moeten de omstandigheden gewoonweg kloppen. En soms zit er dan zo’n sessie tussen waar alle puzzelstukjes op de plek vallen, zoals die van Jorus Bart het afgelopen najaar. In deze update neemt hij jullie mee naar die laatste sessie. Veel leesplezier!


Jorus aan het woord: Het is al een eind in september als mijn maat Theo en ik de koppen nog eens bij elkaar steken voor onze jaarlijkse najaarstrip naar Frankrijk. Vanwege de droge zomer is het waterniveau op de geplande wateren wel erg laag geworden. We kiezen een andere regio uit, niet wetende dat dit probleem ons ook daar parten zou spelen…

Najaar
Er is vaak online iets te vinden over waterstanden in Frankrijk, handig om voor je trip te bekijken!

Een zonnig begin

Vrijdagnacht stappen we in mijn overvolle Berlingo en na een voorspoedige reis arriveren we op het beoogde water. We gaan een typisch ondiepe kleiput bevissen van ongeveer 130 hectare. De Fransen noemen dit soort wateren ‘etangs’. Het water heeft een atypische vorm met lange armen. Omdat het nog vroeg in het najaar is en de zon nog lekker schijnt, kiezen we een ondiepe arm. Het is een stukje varen, maar de stek ligt vrij centraal. We kunnen vanuit daar makkelijk verder deze sessie. 

Boilies
De mannen besloten rustig te beginnen qua voer.

De overkant van de arm is binnen bereik dus we besluiten allebei hengels in het midden, aan de overkant en in onze eigen kant te leggen. We bevissen een groot oppervlak en proberen snel een aanbeet te forceren. Het water heeft immers weinig aanknopingspunten qua bodemverloop, het is op deze manier aftasten en vanuit daar de tactiek aanscherpen. We voeren bewust niet al te veel. Vorig jaar begonnen we in onze najaarstrip meteen met stevig voeren om een stek ‘op te bouwen’. 

Eerste twijfels…

Nu willen we liever eerst de vis goed lokaliseren. We voeren met tijgernoten en met boilies van verschillende formaten en smaken. Op dit water zwemt alles wat je niét wilt vangen: zeelt, grote brasem, pois(s)on chat en kreeft. Door heel verspreid tijgernoten en boilies van allerlei formaten te voeren, kunnen we hopelijk het gespuis een beetje bezighouden. Zo proberen we te profiteren van hun aanwezigheid om karper aan te trekken. Met tijgers en 25 millimeter boilies als haakaas hopen we de bijvangsten tot een minimum te beperken. 

Najaar
Deze onderwaterterroristen kennen we (helaas) allemaal!

Na twee uurtjes vissen krijgt Theo een run op de hengel in de eigen kant. Dat gaat snel! Na een korte dril mag een klein spiegeltje meteen weer zwemmen. Niet veel later krijg ik ook een run op mijn kanthengel en vang ik een klein schubje. Niet groot, maar er zit in ieder geval vis in de regio! ‘s Nachts vangen we beide nog een klein visje op de kanthengels. Dat zet ons ‘s morgens aan het denken, want hier zijn we niet voor gekomen. 

Najaar
Nog zo’n onderwatermonster om goed rekening mee te houden!

Vertwijfeld zetten we koffie en bespreken we het plan. Opeens vertrekt mijn hengel die in het midden ligt. De vis voelt meteen anders aan, hier ben ik blij mee! Het blijkt een spiegel van niet al te groot formaat, maar wel duidelijk een ander slag vis dan de visjes die we in de kant vingen. Dat geeft ons de doorslag: we moeten een stek opzoeken waar we veel meer op het wijd kunnen vissen!

Najaar
Een piekfijn schubje, maar niet het slag waarvoor de boys gekomen zijn.

Het échte begin!

We varen een paar honderd meter en arriveren aan het begin van de middag. Het is gaan waaien en regenen. Met dit weer en de ervaring van de afgelopen 24 uur is het makkelijk bepalen hoe we vissen. We zoeken de ‘diepe’ gedeeltes op en leggen daar verspreid hengels uit. Door hengels op losse steunen uit elkaar te zetten kunnen we een groot stuk bevissen. Met Google Maps zetten we pinnetjes bij het inleggen. 

Google
Door pinnetjes in Google Maps weten de boys ongeveer waar ze vissen.

Theo zijn rechter en mijn linkerhengel liggen naast elkaar. De hengels daarnaast liggen er een stuk achter. Als we er overheen varen voeren we kleine beetjes van het ene naar het andere punt. Zo proberen we de vissen te onderscheppen en op de stek te krijgen. Ik kan het niet laten mijn vierde hengel langs de eigen kant uit werpen en krijg al snel de deksel op mijn neus: twee zeelten en een mini karper. Overdag vangt Theo twee mooie twintigers en we gaan met vertrouwen de nacht in. 

Najaar
Theo vangt ’s middags twee leuke vissen, dat geeft vertrouwen.

Ik lig ongeduldig in bed als ik rond middernacht eindelijk beet krijg. In de verte zie ik een hoofdlampje, dus Theo heeft ook beet! We vangen beiden onze vis en ontmoeten elkaar in het midden. De mijne blijkt de eerste dertiger van de sessie en ook Theo heeft een mooie vis geland. 

La Garde de Pêche

Tevreden slapen we verder en ‘s morgens vangt Theo er nog eentje bij. Inmiddels is het eten op, dus ik peddel naar de auto om de plaatselijke Carrefour te bezoeken.

We doen toch niets dat verboden is?!

Dat verloopt helaas anders dan gepland. Eenmaal aan wal ontmoet ik de Garde de Pêche. Zij verzoeken mij in gebrekkig Engels te vertrekken. Geschrokken vraag ik waarom. We doen toch niets dat verboden is?! De Garde vertelt dat het vissen verboden is omdat de waterstand te laag is. Ik had nooit gedacht dat zulke regels ook op een ondiep etang zouden zijn. Er zit echter maar één ding op, ik bel Theo om het nieuws te vertellen. Hij begint alvast met opruimen en ik vervolg mijn weg naar de supermarkt. 

Najaar
Balen, net nu het begon te lopen moeten de mannen andere oorden opzoeken…

Als ik daar aankom blijkt die dicht te zijn tussen de middag. Wat een k*t dag! Eenmaal terug begint het, geheel in stijl, te regenen. Ik krijg nog één run tijdens het opruimen. Dit blijkt een beter exemplaar van 18 kilo. Ik ben erg blij met de vis, maar nu zijn er nóg meer gemixte gevoelens. Hier hadden we graag verder gevist.

Najaar
Een mooie dertiger als afsluiter op dit water, wat hadden de mannen hier graag verder gevist…

Geluk aan onze zijde

We moeten keuzes maken en omdat het over een paar uur al donker is, besluiten we een water aan te doen waar we al eerder hebben gevist. Dit is hetzelfde type water als waar we zojuist vandaan komen, maar dan ovaal gevormd. Eenmaal aangekomen kunnen we naast de auto onze tenten opzetten. Ook weleens lekker!

Karpervissen
De auto aan het water is een luxe die lang niet overal in Frankrijk mogelijk is 😉

Het weer is wat guurder geworden, maar gelukkig weten we waar we moeten vissen. De Franse concurrentie vist op dit soort wateren maximaal 80 meter uit te kant, goed te zien aan hun oranje markers. Wij varen pakweg 120-150 meter. Iedereen vist op het wijd, maar wij in een regio waar de vissen veel minder argwaan hebben. Dit is nog best een opgave, want mijn boot is lek geraakt bij onze verhuizing hierheen. Gelukkig ligt alles in als de avond valt. Ik ga boodschappen doen en als ik terugkom drinken we moegestreden een biertje onder de brolly. 

Najaar
Een onmisbaar hulpmiddel in Frankrijk.

Franse bak!

’s Avonds krijgen we allebei een run en zijn we zeer voldaan dat we de beloning krijgen na het harde werken. We gaan slapen en in de nacht lopen al mijn hengels een keer af. De derde is een bijzondere. Het regent al de hele nacht onafgebroken als ik beet krijg. Ik pak de hengel op en de vis gaat meteen door de slip. Na een paar minuten drillen begint het harder te regenen. 

Als ik toen had geweten wat er aan de andere kant van de lijn zat had ik dat nooit gedaan! 

Ik zet de baitrunner helemaal open, leg de hengel neer en ren naar mijn tent om m’n poncho te pakken. Als ik toen had geweten wat er aan de andere kant van de lijn zat, dan had ik dat nooit gedaan! Ik pak de hengel snel weer op en dril verder. Onder de kant blijft de vis log heen en weer bewegen, maar ik krijg haar vrij soepel het net in.

Spiegelkarper
Benggg, een nieuw PB voor Jorus uit een hectisch nachtje!

Ik kijk snel in het net en mijn hart maakt een sprongetje. Dit is een flinke! Als ik haar uit het water til weet ik het zeker; dit is een BAK! De weger gaat bijna klokje rond en eindigt op 24,2 kg. Een evenaring van mijn PB! 

Najaar
Een nieuw PB betekent maar één ding: zwemmen!

Ik hang de vis weg en ren naar een slaapdronken Theo toe om het te vertellen. Ondertussen ben ik zeiknat geregend, dus daarna ga ik maar snel weer in bed liggen. Ik doe bijna geen oog dicht en vang nog een mooie dertiger die ik meteen terug laat. Bij het eerste licht gaan we ons bed uit om de vis op de foto te zetten. 

Spiegelkarper
Wat een beuker!

Ik tref niet alleen mijn eigen bewaarzak, maar ook die van Theo aan. Hij vertelt een ‘bijzondere’ vis te hebben gevangen. Eerst gaat die van mij op de foto en dan pakt Theo ook zijn vis erbij. Nu ben ik wel benieuwd. Het blijkt een prachtige volschub te zijn. Wat een heerlijke eerste nacht hier! 

Najaar
En of deze vis er ook mocht zijn… Wat een parel!

“Hier moeten we blijven!”

Met zeven runs zit de vis er goed op, dus we besluiten wat meer te voeren. De daaropvolgende uren blijft het stil. We zitten lekker na te genieten van de vangsten van vannacht. Vandaag hoeven we een dagje niet te verkassen en kunnen we lekker rustig aan doen. In de middag vangt Theo twee mid-dertigers. 

Najaar
Theo vangt overdag nog twee mooie dertigers bij die er allebei piekfijn uitzien.

Daarom besluiten we hier sowieso nog één nacht te blijven, en als het goed loopt twee. De nacht levert ons beide één vis op. Het valt een beetje tegen ten opzichte van de eerste 24 uur, dus we verplaatsen toch een stukje. Als we 50 meter naar links gaan zitten kan Theo op onze oude stekken vissen. Ik vis nog iets meer naar links richting de dam. 

Najaar
Stuk voor stuk prachtige spiegels.

Theo krijgt wederom een run in de middag. Het miezert een beetje en ik sta in mijn waadpak in het water om de vis te scheppen. Tijdens de dril zwemt de vis een heel stuk naar rechts. Dat maakt de dril lastig, ik zie de zenuwen op Theo zijn gezicht. Ik roep naar Theo dat deze zeker 20,2 kg moet wegen, anders zwemt die niet zo. Theo lacht en zegt dat ie wat een kleinere vis verwacht. Gelukkig lukt het hem om de vis uit de takken te houden en kan ik de vis scheppen. 

Najaar
Hoppata, ook Theo vangt zijn dikverdiende veertiger!

Dit is een goede! Ik til de vis uit het water en leg haar op de mat. We wegen de vis en deze blijkt exact 20,2 kilo te wegen. Een mooi moment, ook Theo heeft een veertiger te pakken. We maken foto’s en vieren de vangst met Franse ‘gedragensokkenkaas’ en een biertje. Wat een geluk dat we hier terecht zijn gekomen!

Frankrijk
Dat moet uiteraard even op zijn ‘Frans’ gevierd worden! 😉

De laatste set

Dit is inmiddels de vijfde sessie op dit water en met deze vangsten is de cirkel helemaal rond. We besluiten daarom de volgende dag naar een ander water te gaan voor onze laatste 24 uur. Tijdens de nacht vangen we een aantal kleinere vissen wat de beslissing om te vertrekken kracht bij zet. 

Najaar
Een Franse sessie is niet compleet zonder garagebezoek ;-).

Na twee uurtjes sturen arriveren we op bestemming. We kennen het water nauwelijks, daarom hopen we zo veel mogelijk informatie op te doen voor een potentiële vervolgsessie. Wederom geheel in stijl gaan we hier in de regen stekken zoeken. Er was al een stek die we op het oog hadden, maar deze is helaas bezet. 

Najaar
Een nieuw water brengt een hele hoop uitdaging met zich mee, precies waar de mannen naar op zoek waren.

We gaan wat meer in het midden zitten en varen een rondje. Nergens is het dieper dan drie meter. Ondanks dat dit een ‘lac’ is lijkt het erg veel op de vorige wateren qua bodemverloop. We spreken de Duitser die bij de dam zit en bij hem is het maximaal vijf meter. Als zijn verhalen kloppen zit het met het bestand in ieder geval goed! 

Volgens een Duitser die verderop zit, zit het bestand wel goed… 😉

Omdat het diepteverloop niet zo spannend is, verwachten we dat er in onze zone ook echt wel een visje te vangen moet zijn. We positioneren alle hengels en drinken de laatste biertjes van de trip. We gaan slapen en worden gewekt door een harde run op Theo zijn hengel. De vis belandt na een lange dril veilig in het net en het is niet de minste. Met ruim 21 kilo een prachtige afsluiter van onze trip. We zakken haar eventjes en in het eerste licht maken we foto’s. Voor zulke vissen komen we hier zeker terug!

Najaar
Wat een afsluiter voor de boys!

Sessie geslaagd!

Op de terugweg bespreken we onze trip. We nemen de helft van ons voer mee terug, maar hebben veel beter gevangen dan tijdens onze vorige najaarstrip. Zeker bij onze ‘wijdvisserij’ op grote, ondiepe wateren is het lastig te bepalen waar de vis precies zit. 

Najaar
En of dit een geslaagde trip was.

Snel een aanbeet proberen te forceren en dan steeds meer in de ‘lopende’ zone vissen en voeren bleek goed te werken. Verder was het niet slim dat we niet naar de waterstanden in deze regio hebben gekeken en was het goed om het laatste nachtje op een nieuw water te vissen. Zo hebben we mooie aanknopingspunten voor volgende keer en blijven we info in onze rugzak stoppen.

Vriendschap
Lekker gevist heren, we kijken alvast uit naar het verslag van de volgende sessie!

Tight lines!

Jorus Bart


Meer artikels over najaarsvisserij vinden jullie hier op onze KWO Community!

Bekijk ook