Fish of a Lifetime: dertiger van 53.000 hectare en ‘Dinoschub’ van de Lot!

In de zomer van 2019 ging Emiel Geerts met zijn vismaat Thijs op een roadtrip door Frankrijk en Slovenië. Het doel was eenvoudig: een BAK van de Lot strikken en uiteindelijk werd dat doel ook bereikt! Tegenwoordig vist Emiel op één van de grootste wateren van Europa en ook dáár wist hij al wat bijzonders te vangen. In deze editie van ‘Fish of a Lifetime’ lezen jullie hoe deze vangsten tot stand kwamen!

Ik ben Emiel Geerts, 24 lente’s jong en sinds twee jaar redacteur bij KWO. Rond die tijd verhuisde ik samen met m’n vriendin naar Zwitserland; zij voor haar werk en ik kon ook niet wachten om hier te gaan werken én nieuwe (vis)avonturen te gaan beleven. Een keuze waar ik nog geen moment spijt van heb gehad. Ook in dit toch wel ‘speciale’ visland beleefde ik al prachtige visavonturen.

Voor mijn Zwitsers avontuur beleefde ik tal van mooie momenten in mijn visserij in België, Nederland en Frankrijk. Ik maakte zowel in de zomer van 2018 als in die van 2019 een roadtrip van ieders drie weken. Daar trapte ik samen met mijn vismakker Thijs heel wat kilometers weg en we reisden doorheen heel wat landen.

Het waren onze eerste buitenlandse avonturen en in die eerste trip was het vooral extreem veel leren over de buitenlandse visserij. Je kan wel zeggen dat het haast gelijk loopt met de binnenlandse visserij, maar voor jonge kerels van net 20 jaar kwam daar net wat meer bij kijken.

Roadtrip 2019

Na een fantastische eerste trip waar we allebei een nieuw PB mochten bijschrijven, besloten we direct dat we het jaar erop weer zouden gaan.

Het doel was duidelijk: in Slovenië gingen we voor runs en op de Lot gingen we voor een bak.

Zo gezegd zo gedaan, de plannen werden gemaakt en ditmaal zouden ‘de Lot’ en Slovenië op het programma staan. Het doel was duidelijk: in Slovenië gingen we voor runs en op de Lot gingen we voor een bak. Na 5 dagen in Slovenië waarin we enkel overdag visten en ruim 120 vissen vingen, hadden we het wel gezien daar, tijd voor een brutere visserij!

De Lot

Na een bezoekje aan Bled en diens ‘zeer’ interessante nachtleven, werden de batterijen weer opgeladen en stond er een lange rit naar Frankrijk voor de boeg. We gingen vanop een kajuitsboot een week vissen op één van de moeilijkste stukken van deze prachtige rivier. Op het desbetreffende stuk zaten aanzienlijk minder vissen, maar degene die er zaten waren van oogstrelende schoonheid.

De omstandigheden waren vreselijk. Het was snikheet, er was weinig stroming en de locals waren allesbehalve blij met onze komst. Dit laatste konden we oplossen met een biertje maar tegen hitte en weinig stroming valt niet veel te doen. We voerden stekken aan, verkasten, verversten en er werd uiteraard ook gewoon genoten.

“Dat is die dino!”

We vonden bij onze verkenningstocht al direct een buitenbocht die volledig in de schaduw lag en goed diep was. Hier hadden we ook al twee keer gevoerd. We hadden vertrouwen bij deze stek omdat we op alle andere ondiepere stekken geen actie kregen. We visten als eerste twee nachten bij de beiden sluisstukken zodat we steeds meer delen konden uitsluiten. Toen de derde nacht op onze hoopvolle stek ook niets opleverde besloten we toch om nog te blijven zitten op de stek waar we zoveel vertrouwen in hadden.

Ik besloot uit laatste wanhoopspoging voor de laatste nacht mijn vierde hengel nog midden in de geul te leggen. Ik bevestigde deze met ducktape boven op het dak aan de terraspalen.

Uiteindelijk was juist dit de hengel die mijn ‘Fish of a Lifetime’ opleverde.

Ik bevestigde twee twintig millimeters op de hair zodat dit echt ‘de bakkenhengel’ was. Uiteindelijk was juist dit de hengel die mijn ‘Fish of a Lifetime’ opleverde… We werden gewekt door een fluiter van jewelste en toen we boven de oersterke vis kwamen, hadden we al door dat dit een bak moest zijn. Toen Thijs de vis schepte vlogen we elkaar in de armen, wat hadden we hier hard voor gewerkt!

Het bizarre was dat Thijs me tijdens het scheppen direct zei: “Dat is die dino!”. We hadden toevallig tijdens het genot van een biertje een paar uur eerder deze vis nog voorbij zien komen in een foto-album en we zeiden nog tegen elkaar: “Holy shit wat een dinosaurus!”. Dat de weegschaal ons vertelde dat deze vis ook nog eens ruim 20 kilo woog was voor mij gewoon een leuke bijzaak. Toen Thijs de volgende ochtend ook nog een vis ving was het cirkeltje rond!

Euforie

We vingen deze bak in het midden van de nacht, maar we twijfelden er niet eens aan om deze vis te zakken. Zulke vissen horen thuis in de woeste rivier en niet in een zak om hem de volgende ochtend mooier op beeld te hebben. Deze vangst bracht veel teweeg bij me. Ik kon dat euforisch gevoel delen met mijn beste vriend en vismaat Thijs.

We werkten de hele week ontzettend hard voor deze vis, hadden voordien een mega slachtsessie in Slovenië dus dit was echt de kroon op de trip. Zeker ook omdat de omstandigheden zo in ons nadeel lagen en we er uiteindelijk toch voor beloond werden! 🙂

De Bodensee in Zwitserland

Uiteraard ging er hier in Zwitserland ook een wereld voor me open en daar kan ik wel uren over schrijven maar ik probeer het beknopt te houden. In een eerdere ‘Zwitserse Stories‘ blikte ik terug op mijn eerste jaar hier en de vangst van mijn eerste veertiger. Vorig jaar begon ik aan het ‘echte werk’ en begon ik op de Bodensee. Met zijn 53000 hectare behoort het tot één van de grootste wateren van Europa en ik ben volledig verliefd op dit water.

Toen ik hierheen verhuisde was mijn doel voor mijn eerste jaar duidelijk, ik wilde een dertiger vangen op deze gigantische watermassa. Voor 2022 kan ik mijn doel alweer bijschaven aangezien ik vorig jaar een heerlijke start kende. Aangezien ik voltijds barista ben en na mijn uren nog flink bijwerk bij KWO, is de vistijd schaars. Ik ben een echte ’timingvisser’ en hou ervan om efficiënt om te gaan met weinig vistijd.

Lopende stek

Ik ontdekte al snel een lopende stek waar ik flink uithaalde en soms zelfs zeven vissen per nacht ving. Op zulke wateren draait alles op timing en locatie, van de één op de andere dag kan alles gedaan zijn en ook op dit water is dat werkelijk zo. Tijdens die allerlaatste ‘gekkenhuis’ nacht kwam mijn droom in vervulling en ving ik mijn eerste Bodensee dertiger. Ik kan met woorden niet eens bijna omschrijven hoe sterk deze vissen hier zijn, wellicht hebben ze nog nooit een haak gezien. Ik hou ervan!

Toen ook de zwanen nog tevoorschijn kwamen op de foto, leek het echt alsof het zo moest zijn… Wat een moment, wat een vis en wat een foto. Deze verschijnt boven mijn bed voor altijd! Michiel kwam afgelopen jaar in november ook langs voor een video. Deze komt binnenkort ook live en ik kan alvast verklappen dat er meerdere vissen worden gevangen!

Hop hop, op naar die veertiger in 2022 van de Bodensee. Want dát zou ook ongetwijfeld een nieuwe fish of a lifetime zijn! 😉

Succes met jullie visserij dit jaar!

Emiel Geerts

Volg Emiel zeker op Instagram om op de hoogte te blijven van zijn vette Zwitserse avonturen! Binnenkort verschijnt er ook weer een nieuw ‘Fish of a Lifetime’ van ….