Van reservoir vijftiger tot kanaal knaller – De Top 3 van Bart van Bezouw

Favoriet Favoriet

Voor deze editie van ‘De Top 3 van…’ heeft onze redactieman Bart Haaring niemand minder dan Bart van Bezouw weten te strikken. Toen hij benaderd werd reageerde hij direct enthousiast en diezelfde energie spat van deze editie af. Bart is een sympathieke, intelligente en breed ontwikkelde visser uit de stal van Korda. Hij is regelmatig te zien in vlogs, artikelen en video’s en hij lijkt patent te hebben op het vangen van pareltjes. Ook het targetvissen is zeker weten aan hem besteed! Ben je benieuwd welke parels zijn top drie invulling geven? Lees dan snel verder!

---

Top #3

Bart van Bezouw aan het woord: Bij het nadenken over mijn ’top drie’ heb ik mezelf de vraag gesteld: “Wanneer valt een vis nou eigenlijk in de top drie?” En hoe meer ik er over nadacht, hoe meer ik tot het inzicht kwam dat mijn mooiste herinneringen aan vissen niet zozeer de vis zelf is maar veel meer het proces er naar toe. De campagne die nodig was om een bepaalde vis te vangen of de sessie waarin de puzzelstukjes langzaam bij elkaar kwamen om uiteindelijk één droomvis te vangen.

#3: Reservoir vijftiger

Wat maakt deze vangst voor jou zo bijzonder dat hij een plekje heeft gekregen in jouw top drie?

Mijn ‘nummer drie’ staat in mijn geheugen gegrift omdat de vis gevangen werd in een sessie op enkele Franse reservoirs en kanalen, die vanwege een koude periode stroef op gang kwam. In de dagen die volgden werd het steeds warmer en kwam de vis los. Dagen met zeven tot tien vissen volgden en langzaam maar zeker werden de gevangen vissen zwaarder.

Als onderbreking besloot ik om enkele nachten een kanaal en een ander reservoir te bevissen en als je eenmaal in de ‘flow’ zit komen de vissen vaak makkelijk, zo ook nu. Meerdere grote en bijzondere vissen kwamen in het net.

Richting het einde van de sessie kriebelde het toch om terug te keren richting het eerste reservoir. De temperaturen tikten inmiddels elke dag de 25 graden aan en de vis hing duidelijk tegen de paai aan. Na een rondje varen viel het op dat er veel kleinere vis al paaigedrag vertoonde aan compleet de andere kant van het water als waar ik de sessie gestart was.

De grote finale

Zonder twijfel voer ik de spullen over en nam ik plaats in de zone waar ik de vis had gezien. Door net naast de paaiende vis te gaan vissen hoopte ik stiekem een paar dikkere vissen op te vangen die vaak een stukje later aan het paairitueel beginnen dan de kleintjes. Het plan bleek te slagen.

Het aantal aanbeten zakte naar vijf á zes per 24 uur maar het gewicht ging hard omhoog. In de tweede en laatste nacht kwam de ultieme beloning in de vorm van een schitterende, volle 25 kilo spiegel. Deze vis vormde het sluitstuk van een prachtige sessie en heeft daarom een bijzonder plekje in mijn hoofd en hart.

#2: ‘Bennie’

Hoe kwam de vangst tot stand?

Mijn ‘nummer twee’ vis is een blijvende herinnering omdat het mijn eerste echte targetvis was. De betreffende vis die in de regio bekend stond als ‘Bennie’ was met afstand de zwaarste bewoner van een klein zandplasje in Drenthe. Met een geschat bestand van ongeveer negen tot dertien vissen was het ondanks zijn bescheiden formaat een taai water. Bedenk daarbij dat er een enorm pak brasem zwom en dat de vis door de aanwezige hengeldruk het klappen van de zweep wel kende.

Het was februari 2009 dat ik vol energie aan de campagne begon om ‘Bennie’ te vangen. Die winter had ik de fameuze witte Fiat Panda van Martin Post overgekocht waarmee ik zo vaak als ik kon het water bezocht om wat voer achter te laten op de stekken waar ik de vis verwachtte.

Blanks en brasems

Het diepe plasje kwam maar langzaam op gang en blank na blank liet zich optekenen. Zoals altijd werd de brasem wat eerder wakker dan de karper waardoor ik nachtenlang geen oog dicht deed. Met een vriezer vol zachte 15 millimeter bollen moest er een plan bedacht worden om die brasemgekte het hoofd te bieden. Ik had nog een restant mix en rolde daarvan aan het water wat grotere en hardere haakaasjes. Dit bleek een goede zet want het aantal brasems nam rap af en de kans op een karper nam gevoelsmatig snel toe.

Het was de tijd dat ik flink aan het experimenteren was met rigs en systemen en de basis heb gelegd voor de manier van vissen die ik nog steeds toepas op drukbevist water. Een zwaar ‘shocker’ inline lood, gecombineerd met een kort rigje en voorzien van een afgesneden boilie als haakaas. Die rig werd zorgvuldig gepositioneerd op een open plekje bij wat takken.

Het was bij het eerste licht dat die hengel tot leven kwam en ik even later met mijn allereerste echte targetvis op de foto kon.

Timing

Welke factoren zijn volgens jou doorslaggevend geweest bij de vangst van juist deze vis?

Met een dergelijk klein bestand is het belangrijkste om aanbeten te krijgen. Door voldoende aanbeten te krijgen komt een dergelijke dikke vis vanzelf tussendoor lopen. Elke aanbeet is daarbij ook weer een aanknopingspunt voor een volgende vis. In het geval van deze vangst was dé belangrijkste factor denk ik de timing, of eigenlijk het gebrek eraan.

Ik was veel te enthousiast té vroeg in het jaar gestart in een periode waarin de vis nog niet los was en ik als gevolg daarvan alleen maar brasems aan het vangen was. Toen de watertemperatuur eenmaal op niveau was en ik de brasems wist te ontwijken was het snel raak. Was ik eind april begonnen dan had ik waarschijnlijk veel minder sessies nodig gehad om deze vis te vangen.

#1: Kanaal knaller

Wat maakt deze vangst voor jou zo bijzonder dat hij op nummer één staat in jouw top drie?

Naast dat het met 27 kilo nog altijd mijn persoonlijk record is, heeft deze vangst een diepe indruk op mij gemaakt. Vooral vanwege de weg er naar toe, het onbekende van het water, de tegenslag eerder in de sessie en de euforie van de vangst. Als ik er aan terugdenk dan ruik ik nog de geur van de nacht en voel ik de elektrische atmosfeer die karper ademde.

Kun je wat meer vertellen over de ‘roadmap’ naar deze vangst toe?

In 2012 en 2013 heb ik fanatiek jacht gemaakt op een zeer zware spiegel van een wierwater in het noorden van Frankrijk. De eerste sessie op dit water mocht ik de vis meteen in levende lijve zien toen vismaat Martijn hem op mijn hengel wist te vangen op ruim 27,5 kilo. Het zien van deze vangst maakte mij alleen maar fanatieker en de deceptie was dan ook vrij groot toen Martijn hem dat najaar opnieuw ving.

Slecht gevoel

En ondanks dat ik enkele prachtige vissen ving leek het alsof mijn naam niet op die vis stond. Ook de voorjaarssessie van 2013 ging voorbij zonder teken van de grote vis. Er was inmiddels jonge vis uitgezet wat de kans op de grote vis ook meer en meer deed slinken. In het najaar van 2013 besloot ik om nog één keer heen te gaan in een ultieme poging om die vis te vangen.

Het was eind oktober en de omstandigheden waren fantastisch. Toch was het gevoel op de put niet juist. Ik was onrustig, ving wel vis maar alleen de kleinere en meer en meer kwam het beeld in mijn hoofd dat dit hoofdstuk op zijn einde liep.

Na de tweede nacht hakte ik de knoop door. Ik had nog twee nachten te vissen en besloot dat het mooi was geweest op de put. Met pijn in het hart keek ik door de binnenspiegel nog één keer naar het mooie water voordat ik het gas intrapte om er nooit weer terug te keren.

Nieuw hoofdstuk

Via via had ik een half verhaal gehoord over een kanaalstuk dat naar horen zeggen grote vis moest bevatten. Het toeval wilde dat Robin en ik het stuk kanaal in 2009 al eens bezocht hadden tijdens een paar nachten kanaalhoppen in het Franse land. Niet gehinderd door enige kennis deden we het troebele kanaalstuk destijds af als brasemsloot met hinderlijke scheepvaart. Als we toen toch hadden geweten…

Die eerste indrukken van het water in 2009 hielpen me nu in 2013 wel enorm op weg om een gedachte te vormen over waar ik de eerste nacht uit zou pakken. Het kanaal kent een diepere verbreding met aan de overkant een aantal interessante obstakels. Middels zware toploden in de vaargeul kon er ook met de voorbijvarende boten goed gevist worden en net voor het avondeten had ik vier hengels strategisch op diverse dieptes neergelegd.

De wind waaide zuidwest en de geur van een zwoele vochtige herfstlucht wapperde door mijn brolly. De atmosfeer was enorm geladen en aan alles voelde ik dat het zou gaan gebeuren. Die eerste avond en nacht kwamen er drie prachtige vissen op de kant waaronder meteen een zware veertiger. Hiermee was mijn sessie in één keer geslaagd en na alle mentale worstelingen in de jacht op de grote spiegel voelde dit als een hele vette goedmaker.

Onvergetelijk

De dag ging geruisloos voorbij en ruim voor het donker lagen de stokken weer op scherp. In het najaar zijn de avondperiodes altijd goed en ook deze avond ging hengel na hengel af. Vol ongeloof schoof de één na de andere prachtige vis in het net. Diep in de nacht liep er weer een hengel af en na de vis bij de obstakels weggetrokken te hebben stapte ik in de boot.

Voor de kant stonden staalconstructies in het water waardoor elke vis uit de boot gedrild moest worden om ze zonder risico te kunnen landen. Ik trok mijzelf in mijn 1.80 meter bootje zonder elektromotor langzaam richting de vis die zich inmiddels onverstoorbaar met een steady tempo door de vaargeul bewoog. Pas na een dik kwartier kreeg ik een beetje grip op de vis. Het moment dat ik de vis voor het eerst zag zal ik nooit meer vergeten.

Het moment dat ik de vis voor het eerst zag zal ik nooit meer vergeten…

Het water was inmiddels behoorlijk helder geworden en op twee meter diepte zag ik een absurd grote witte schim omhoog komen. Het was alsof ik een complete witte deur onder de boot zag verschijnen. Vanaf dat moment wist ik dat er iets héél erg bijzonders aan mijn haak zat. Niet veel later wist ik de vis gelukkig te scheppen. Ik kon mijn ogen niet geloven wat voor absurd apparaat er in mijn net lag!

Ik kon mijn ogen niet geloven wat voor absurd apparaat er in mijn net lag!

Locatie en timing

Welke factoren zijn volgens jou doorslaggevend geweest bij de vangst van juist deze vis en kun je vertellen hoe je deze karper wist te strikken?

Zoals met bijna alle vangsten zijn locatie en timing voor mij de zwaarstwegende factoren. Het betreffende sluisstuk heeft een lange verbreding die een flink stuk dieper is dan de rest van het kanaal. Daarnaast zijn er aan de overkant enorm veel obstakels waardoor je een perfect gebied hebt voor die karper om zowel voedsel, rust als veiligheid te vinden. Het was dan ook een logische keuze om op deze zone uit te pakken tijdens mijn eerste sessie.

In de sessies die volgden bleek dat deze zone ook echt de ‘holding area’ was waar het grootste deel van het bestand keer op keer te vinden was. In latere sessies kwam ik erachter dat ik die eerste sessie eigenlijk per ongeluk heel strategisch tussen twee absolute ‘holding area’s’ had zitten vissen.

De vissen trokken in de avond van de ene naar de andere holding area en keerden in de ochtend weer terug. Door er tussenin te vissen kon ik elke keer meerdere vissen haken. Zoals gezegd deed ik dit de eerste sessie per ongeluk maar het voorjaar erna toen de visserij visueler was kon ik dit goed waarnemen en heb ik het bewust toegepast.

Geniet!

Op welke manier heeft deze vangst jouw visserij beïnvloed?

Tot op de dag van vandaag is deze vis nog steeds mijn persoonlijk record en inmiddels tien jaar later wordt het wel eens tijd om dit record te verbreken. En wat bij mij past is om dit te doen op een openbaar water. Dit betekent ook dat ik meer en meer merk dat ik mijn Franse trips vormgeef rondom wateren waar de kans redelijkerwijs aanwezig is dat ik mijn record verbreek. Als er geen vis van dat formaat zwemt dan is hij immers ook niet te vangen. Het is daarmee zowel een vloek als een zegen.

Ik vis op het scherpst van de snede als ik weet dat ik mogelijk een nieuw persoonlijk record kan vangen. En door zo te vissen beleef ik de visserij mega intens en maak ik nieuwe herinneringen. De keerzijde is echter ook dat het een soort obsessieve jacht aan het worden is waarin ik niet moet vergeten om te genieten van de weg ernaartoe die met onze mooie hobby op zichzelf al fantastisch is. Om een quote van Walter Hagen te gebruiken: “Don’t hurry, don’t worry. And be sure to smell the flowers along the way.”

Tot slot: Wie zou jij graag terugzien in een volgende editie van deze rubriek?

Kenneth Wiessenberg, een buitengewoon kundige visser die zijn targetvisserij tot in de puntjes heeft geperfectioneerd. Misschien is hij wel de enige in Nederland die twee Nederlandse zeventigponders op zijn naam heeft staan?

Bedankt voor je bijdrage en veel succes in je visserij de komende maanden. Hopelijk zien we je snel terug op KWO.

KWO Redactie

---

Hopelijk hebben jullie genoten van deze editie van ‘De Top Drie van’. We zijn heel benieuwd naar jullie mening! Ken je iemand die je graag zou terug wil zien in deze rubriek? Laat dat ons dat weten via: info@karperwereld.nl. Voor meer artikelen en video’s ga je naar de auteurspagina van Bart en check ook zijn Instagram.